Η Συκιά είναι κωμόπολη και έδρα του Δήμου Τορώνης Χαλκιδικής. Σε απόσταση 160 χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη και 92 χιλιομέτρων από τον Πολύγυρο, είναι το νοτιότερο και πιο απομονωμένο χωριό της Σιθωνίας και ένα από τα πιο παλιά της Χαλκιδικής. Σε αγιορείτικα έγγραφα του 14ου αιώνα, αναφέρεται ως "Λογγός", αλλά δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς πήρε το σημερινό της όνομα, που πιθανότατα οφείλεται σε μία χαρακτηριστική μεγάλη συκιά που υπήρχε έξω από το χωριό.
Σε απόσταση 117 χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη, στην αρχή της χερσονήσου της Σιθωνίας, βρίσκεται ο Άγιος Νικόλαος, ένα πανέμορφο χωριό με καλντερίμια και παραδοσιακά σπίτια του 19ου αιώνα. Προϊστορικά ευρήματα στην περιοχή, μαρτυρούν την ύπαρξη οικισμών κατά την αρχαιότητα και βορειανατολικά του χωριού, υπήρχε η πόλη "Σίγγος", που άκμασε κατά την αρχαιότητα. Το σύγχρονο χωριό σχηματίστηκε από την ένωση δύο οικισμών: του Αγίου Γεωργίου, κατοικούμενου από ντόπιους Χαλκιδικιώτηες και του Αγίου Νικολάου όπου κατοικούνταν από πρόσφυγες από τη Μάνη.
Πληροφορίες για τη Νικήτη, την πρωτεύουσα του Δήμου Σιθωνίας στη Χαλκιδική
Η κωμόπολη της Νικήτης είναι ένας από τους παλαιότερους οικισμούς της Χαλκιδικής και αποτελεί την πρωτεύουσα του Δήμου Σιθωνίας. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του Τορωναίου Κόλπου (ή Κόλπου της Κασσάνδρας), ενώ απέχει 102 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη και 38 χλμ. από τον Πολύγυρο που είναι η πρωτεύουσα της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής.
Στη 13η θέση της ιεραρχίας μεταξύ των Μονών του Αγίου Όρους βρίσκεται η πραγματικά επιβλητική Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας. Η φωτογραφία του μοναστηριού έχει γίνει πρωτοσέλιδο σε περιοδικά και ιστοσελίδες, ταξιδεύοντας σε κάθε γωνιά της γης. Και χωρίς αμφιβολία έχει δομήσει ένα "σήμα κατατεθέν" της Αυτόνομης Μοναστικής Πολιτείας του Αγίου Όρους σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.
Η Ιερά Μονή Σταυρονικήτα βρίσκεται στην 15η θέση της ιεραρχικής κατάταξης των Μονών του Αγίου Όρους. Ιστορικά η ύπαρξη του μοναστηριού καταγράφεται από τα τέλη του 10ου αιώνα, αρχικά ως μονύδριο που έφερε την ονομασία Σταυρονικήτα.
Η προέλευση του ονόματος είναι συγκεχυμένη καθώς είτε προκύπτει από τους δύο μοναχούς Σταύρο και Νικήτα που συνδέονται με την ίδρυση του μοναστηριού, είτε οφείλεται στον Νικηφόρο Στραβονικήτα που και αυτός πιθανολογείται ως κτήτορας της Μονής.
Στο νοτιοδυτικό τμήμα του Αγίου Όρους και ανάμεσα στις Μονές Σιμωνόπετρας και Διονυσίου βρίσκεται η Ιερά Μονή Γρηγορίου. Είναι παραθαλάσσια και περιβάλλεται από ένα ιδιαίτερα όμορφο φυσικό περιβάλλον στο οποίο είναι απόλυτα προσαρμοσμένη.
Αποτελεί τη 17η ιεραρχικά μονή του Αγίου Όρους και η ίδρυσή της τοποθετείται στο 1310. Ως ιδρυτής της αναφέρεται ο Όσιος Γρηγόριος που υπήρξε μαθητής του δασκάλου της νοεράς προσευχής Αγίου Γρηγορίου του Σιναϊτη.
Στο νοτιοδυτικό τμήμα της Αθωνικής Χερσονήσου τοποθετείται η 16η στην ιεραρχία Αγιορείτικη Μονή. Αυτή δεν είναι άλλη από την Ιερά Μονή Ξενοφώντος που ιδρύθηκε με πατριαρχικό συγγίλιο που εξέδωσε ο Πατριάρχης Γαβριήλ Δ' και ανεγέρθηκε από τον μοναχό Ξενοφώντα έως το 1010.
Πρόκειται για ένα παραθαλάσσιο μοναστήρι του οποίου η σημερινή όψη οφείλεται σε διαδοχικές επεκτάσεις και ανακαινίσεις που ολοκληρώθηκαν στα τέλη του 18ου αιώνα.
Η Ιερά Μονή Αγίου Παύλου βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της χερσονήσου και είναι η 14η τη τάξει Μονή του Αγίου Όρους. Η ανέγερσή της τοποθετείται περίπου στο 972 και ιδρυτής της θεωρείται ο μοναχός Παύλος ο Ξηροποταμινός. Μάλιστα το αρχικό όνομα της Μονής ήταν Ξηροποτάμου, όμως το 1108 μετονομάστηκε σε Παύλου.
Στην ανατολική πλευρά της χερσονήσου και σε μικρή απόσταση από τη Μονή Καρακάλλου βρίσκεται η Ιερά Μονή Φιλοθέου. Κατατάσσεται στη 12η θέση της ιεραρχίας των Αγιορείτικων Μονών και ξεχωρίζει για το ιδιαίτερα όμορφο και κατάφυτο φυσικό περιβάλλον της πλαγιάς που τη φιλοξενεί.
Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο της Αθωνικής Χερσονήσου. Κατατάσσεται στη 18η θέση της ιεραρχίας των αγιορείτικων μονών. Το μοναστήρι είναι χτισμένο ακριβώς δίπλα τη θάλασσα σε ένα μικρό ορμίσκο και πανηγυρίζει στην Ανάληψη του Κυρίου 40 ημέρες μετά το Πάσχα.