Ίσως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μνημεία των Δελφών είναι ο Θόλος της Αθηνάς Προναίας. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό κυκλικό κτήριο που χρονολογείται από το 380 π.Χ και βρίσκεται ανάμεσα στον νεότερο ναό της Αθηνάς και στον Θησαυρό των Μασσαλιωτών. Μέχρι και σήμερα οι αρχαιολόγοι δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν την ακριβή χρήση του οικοδομήματος. Αρκετοί καταλήγουν ότι πρέπει να σχετίζεται με τη χθόνια λατρεία, ενώ ερωτηματικά εγείρει η περιγραφή του περιηγητή Παυσανία που σε καμία περίπτωση δεν το μνημονεύει ως ναό.

Πρόκειται για την ιερή πηγή των Δελφών που διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στη λατρεία και τη λειτουργία του μαντείου. Βρίσκεται στη χαράδρα των Φαιδριάδων στη ρίζα του βράχου Φλεμούκου που παλαιότερα ονομάζονταν Υάμπεια. Σε αυτή πλένονταν η Πυθία πριν αποκαλύψει τους χρησμούς, οι ιερείς, το προσωπικό του ναού, αλλά και όσοι πιστοί ζητούσαν ένα χρησμό. Το νερό της θεωρούταν ότι έχει καθαρτικές και εξαγνιστικές ιδιότητες ενώ σύμφωνα με την παράδοση ο Ναός του Απόλλωνα καθαρίζονταν μόνο με νερό από αυτή.

Στους Δελφούς η Ιερά Οδός ήταν το μονοπάτι που οδηγούσε από την είσοδο του Ιερού του Απόλλωνα έως τον Βωμό των Χίων και τον επιβλητικό ναό. Ήταν ο κεντρικότερος άξονας του Ιερού, διευκόλυνε την κίνηση των προσκυνητών και είχε πομπικό και τελετουργικό χαρακτήρα. Από αυτή διέρχονταν όσοι κατέφθαναν εδώ για να ζητήσουν κάποιο χρησμό ενώ ταυτόχρονα εκτελούσαν το καθιερωμένο τελετουργικό που περιλάμβανε θυσίες στο μεγάλο βωμό που βρίσκονταν σε ψηλότερο σημείο του άξονα. Καταγραφές για την ύπαρξη της Ιεράς Οδού υπάρχουν από τα αρχαϊκά χρόνια που ενώ στην πορεία των ετών συνεχώς εξελισσόταν.

Πρεσβευτής της Αθηναϊκής δύναμης

Ο θησαυρός των Αθηναίων αποτελούσε ένα από τα εντυπωσιακότερα κτίσματα του ιερού του Απόλλωνα. Ήταν ένα μικρό σχετικά κτίσμα που δέσποζε επί της Ιεράς Οδού και χρησίμευε σαν ένα είδος θησαυροφυλακίου για την Αθήνα. Σε αυτό φυλάσσονταν τρόπαια από σημαντικές πολεμικές επιτυχίες των Αθηναίων αλλά και πολλά αντικείμενα που είχαν αφιερωθεί στο ναό.

Η ίδρυση

Το αρχαίο θέατρο βρίσκεται βορειοδυτική γωνία του ιερού του Απόλλωνα και στη συνέχεια του περιβόλου του. Η πληθώρα των γραπτών αναφορών που έχουμε για αυτό μας κάνουν να γνωρίζουμε με πολλές λεπτομέρειες τις μορφές που λάμβανε κατά τη διάρκεια των αιώνων αλλά και το είδος των παραστάσεων που φιλοξενούσε.

Πρόκειται για το σημαντικότερο μνημείο που σώζεται από το ιερό του Απόλλωνα που βρίσκεται στους Δελφούς. Σύμφωνα με τον θρύλο ανεγέρθηκε στο ίδιο σημείο που βρισκόταν κατά το παρελθόν οι μυθικοί ναοί του Απόλλωνα που ανάλογα με την περίοδο ήταν κατασκευασμένοι από κλαδιά δάφνης, κερί μελισσών και χαλκό.

Επίσκεψη στο Μουσείο Δελφών

Σίγουρα μετά την περιήγηση στον αρχαιολογικό χώρο του “ομφαλού της γης”, όπως ιστορικά αναφέρονται οι Δελφοί, κρίνεται ιδανική η είσοδος στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της ελληνικής επικράτειας το οποίο φιλοξενεί εκθέματα που βρέθηκαν στην ιερή πόλη των Δελφών που υπήρξε το διασημότερο μαντείο της αρχαιότητας.

Οι Κωμόπολη των Δελφών υπάγεται διοικητικά στο Νομό Φωκίδας και φιλοξενούν ένα πληθυσμό που ανέρχεται σε 2.300 κατοίκους περίπου. Είναι χτισμένη στις πλαγιές του Παρνασσού σε υψόμετρο 570 μέτρων και βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από τον ομώνυμο αρχαιολογικό χώρο. Παλαιότερα ο οικισμός βρισκόταν επί του αρχαιολογικού χώρου και ονομαζόταν Καστρί. Η μεταφορά του συνδυάστηκε με την μετονομασία του και πραγματοποιήθηκε το 1892 με την έναρξη των ανασκαφών.

Στο Περτούλι πραγματοποιείται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Ιουνίου, το αντάμωμα των Σαρακατσαναίων, η μεγαλύτερη υπαίθρια πολιτιστική εκδήλωση της χώρας μας και λαμβάνει χώρα στα Περτουλιώτικα Λιβάδια.

Πού είναι το Περτούλι;

Ένας από τους πλέον δημοφιλείς χειμερινούς προορισμούς της χώρα είναι το Περτούλι Τρικάλων. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 50 χιλιομέτρων από τα Τρίκαλα και σε υψόμετρο που ξεπερνά τα 1000 μέτρα. Μέσα σ’ ένα μοναδικό φυσικό τοπίο κατάφυτο από έλατα, το Περτούλι είναι ένα από τα γραφικότερα χωριά της Πίνδου. Είναι χτισμένο αμφιθεατρικά στην πλαγιά του βουνού και ξεχωρίζει παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, τις φημισμένες ταβέρνες με το πολύ καλό φαγητό και τους όμορφους ξενώνες.