Η Παλιά πόλη του Ρεθύμνου είναι χτισμένη στο ακρωτήρι όπου συναντά κανείς το Ενετικό κάστρο Φορτέτζα, αλλά και το ενετικό λιμάνι με τον χαρακτηριστικό φάρο που αποτελεί ακόμα ένα "σήμα κατατεθέν" της τρίτης μεγαλύτερης κρητικής πόλης.

Σήμερα, το Ιστορικό Κέντρο του Ρεθύμνου διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τη ρυμοτομία του πολεοδομικού ιστού των χρόνων της Ενετοκρατίας. Τα δαιδαλώδη πλακόστρωτα μεσαιωνικά σοκάκια φέρνουν το επισκέπτη μπροστά σε μνημεία, πλατείες, αλλά και δημόσια ή ιδιωτικά οικοδομήματα των Ενετών, τα οποία χρονολογούνται από τον 13ο μέχρι τον 16ο αιώνα.

Η Μονή Πρέβελη βρίσκεται περίπου 40 χιλιόμετρα νότια του Ρεθύμνου και είναι ένα από τα πιο γνωστά και ιστορικά μοναστήρια της Κρήτης. Είναι χαρακτηριστικό ότι περιλαμβάνει δύο μοναστηριακά συγκροτήματα. Το πρώτο, που είναι και το κύριο μοναστήρι, ονομάζεται Πίσω Μονή, συναντάται 2 χιλιόμετρα ανατολικά της Παραλίας Πρέβελη, ενώ είναι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Το δεύτερο, η Κάτω Μονή, βρίσκεται περίπου 2,5 χλμ. βόρεια της διάσημης παραλίας και είναι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Το κάστρο Φορτέτζα ή Φορτέτσα δεσπόζει στο λόφο Παλαιόκαστρο, στη βόρεια ακτή της Παλιάς Πόλης του Ρεθύμνου. Το βενετσιάνικο κάστρο, όπως αποκαλύπτει και το ιταλικό του όνομα (Φορτέτζα σημαίνει φρούριο στα Ιταλικά) είναι ένα σήμα κατατεθέν του Ρεθύμνου.

Τόσο στη βόρεια, όσο και στη νότια ακτή του νομού της Κρήτης, υπάρχουν πάρα πολλές ιδιαίτερα αξιόλογες παραλίες που προκαλούν τον επισκέπτη να τις περπατήσει, να χαρεί τον ήλιο και να κολυμπήσει στα υπέροχα νερά του κρητικού, αλλά και του λιβυκού πελάγους.

Μία από τις σημαντικότερες και ιστορικότερες Μονές της Κρήτης είναι η Ιερά Μονή Αρκαδίου. Βρίσκεται σε απόσταση 23 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά του Ρέθυμνου, σε μια στρατηγική θέση στη βορειοδυτική πλαγιά του Ψηλορείτη (Όρος Ήδη).

Η ίδρυση του μοναστηρίου πιθανολογείται ότι έγινε μεταξύ 961 και 1014, ενώ το όνομά του προκύπτει από τον ιδρυτή του, που ήταν ένας μοναχός με το όνομα Αρκάδιος. 

Τα θρυλικά Ζωνιανά είναι ένα ορεινό χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 640 μέτρων, στους πρόποδες του Ψηλορείτη, σε απόσταση 43 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά της πόλης του Ρεθύμνου και σε κοντινή απόσταση από τα Ανώγεια. Το όνομα του χωριού ετυμολογείται από τη φράση "Ζώνε Θεέ", που σημαίνει "άκουσέ με, Θεέ μου". Παρ’ ότι εικάζεται ότι υπάρχει σαν οικισμός από την αρχαιότητα, αναφέρεται για πρώτη φορά το 1577.

Η Τήνος με τις περίπου 40 παραλίες της, δημιουργεί έναν ευχάριστο πονοκέφαλο στον επισκέπτη για το ποιές θα πρέπει να επιλέξει και να επισκεφθεί. Ο Άγ. Φωκάς, είναι η μεγαλύτερη παραλία του νησιού και η πιο κοσμοπολίτικη αφού προσφέρει από εστιατόρια και beach bar, μέχρι θαλάσσια σπορ. Υπάρχει κάμπινγκ ώστε να καταλύσει ο επισκέπτης και είναι πολύ κοντά στη χώρα. Ανατολικά της χώρας υπάρχουν πολλές αμμώδεις παραλίες, από τις οποίες ξεχωρίζει ο Αγ.Σώστης, με την ομώνυμη εκκλησία και τα πολύ ρηχά, ήρεμα νερά του. Στον κόλπο του Αγ.

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Τήνου ασχολείται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, γεγονός που έχει επηρεάσει την κουζίνα του νησιού, που περιλαμβάνει εδέσματα με τοπικά αγνά υλικά, παραγόμενα στο νησί.

Τα φημισμένα πιάτα του νησιού

Το Σπήλαιο της Αποκάλυψης αποτέλεσε τον πρώτο τόπο προσευχής του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου, που εξορίστηκε εδώ το 95 μ.Χ.. Τα γραφόμενά του προέκυψαν από αποκαλύψεις που έλαβε θαυματουργικά από το Θεό μέσα από μια σχισμή του βράχου. Το όραμα της Αποκάλυψης και η συγγραφή του μοναδικού προφητικού βιβλίου της Καινής Διαθήκης, έχουν καταστήσει το Σπήλαιο αυτό ιερό και κάθε χρόνο δέχεται χιλιάδες προσκυνητές.

Ίσως η σημαντικότερη μονή του Αιγαίου, η Μονή του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου στην Πάτμο, είναι χτισμένη στην κορυφή του βουνού, πάνω από τη Χώρα, στα ερείπια του αρχαίου ναού της Αρτέμιδος. Ιδρύθηκε από τον Όσιο Χριστόδουλο το 1088, στον οποίο παραχωρήθηκε το νησί, με χρυσόβουλο από το Βυζαντινό Αυτοκράτορα Αλέξιο Α’ Κομνηνό, προκειμένου να ιδρύσει ένα μοναστήρι προς τιμήν του Ευαγγελιστή. Ο ίδιος εγκαταλείπει την Πάτμο το 1118, εξ’ αιτίας των πειρατικών επιδρομών που δέχεται το νησί, αλλά και εξ’ αιτίας των διχογνωμιών που προέκυψαν μεταξύ των μοναχών.