Το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων δε θα μπορούσε να μην έχει και τις περισσότερες παραλίες, από τις οποίες οι δημοφιλέστερες συγκεντρώνονται στα νοτιοδυτικά. Εκεί βρίσκονται ο Άγιος Προκόπιος,ο Άγιος Γεώργιος και η Αγία Άννα τρεις αμμουδερές οργανωμένες παραλίες που διαθέτουν διάφορα θαλάσσια σπορ. Συνέχεια της παραλίας της Αγίας Άννας αποτελεί η Πλάκα, μία μεγάλη αμμουδιά, που κατά μήκος της υπάρχουν άφθονα ταβερνάκια και μπαράκια.
Τι είναι η Απείρανθος;
Η Απείρανθος είναι ένα ορεινό χωριό της Νάξου που είναι χτισμένο σε υψώμετρο 650 μέτρων στην πλαγιά του όρους Φανάρι και βρίσκεται στο κέντροανατολικό τμήμα του νησιού σε απόσταση 28 χιλιομέτρων βορειοανατολικά της Χώρας. Η Απείρανθος φιλοξενεί περίπου 600 μονιμους κατοίκους και μαζί με μια σειρά από παραλιακούς οικισμούς της ανατολικής ακτής του νησιού (Μουτσουνα Λιγαρίδια, Κανάκη, Κλειδός, Πάνερμος) συγκροτεί τη Δημοτική Ενότητα της Απεράθου με πληθυσμό 773 κατοίκους.
Ο οικισμός Μέλανες είναι ένας από τους αρχαιότερους της Νάξου. Ο επικρατέστερος μύθος που σχετίζεται με την προέλευση του ονόματος του χωριού αναφέρεται σε δύο αδέρφια που μονομάχησαν για τη διακυβέρνηση της Νάξου και σκοτώθηκαν στην περιοχή όπου σήμερα υπάρχει ο Ναός του Αγίου Γεωργίου και η αδερφή τους διέταξε να φέρουν μελανάς χιτώνας και έτσι έμεινε το όνομα του χωριού. Χτισμένοι μέσα σε μία ειδυλλιακή καταπράσινη τοποθεσία με τρεχούμενα νερά, οι Μέλανες θεωρούνται το στολίδι της Νάξου, έχοντας αναδείξει ενδιαφέροντα αξιοθέατα, από διάφορες ιστορικές περιόδους.
Ένα από τα αρχαιότερα μοναστήρια των Βαλκανίων, βρίσκεται στα νότια του νησιού της Νάξου. Πρόκειται για την Παναγία Δροσιανή, ένα Βυζαντινό μοναστήρι που πιθανολογείται ότι χτίστηκε τον 4ο ή 6ο αιώνα. Το μεγαλύτερο μέρος του ήταν θαμμένο μέχρι τη δεκαετία του 1970, όπου πραγματοποιήθηκαν ανασκαφές, ενώ μέχρι τότε το μόνο μέρος που ήταν ορατό ήταν η κυρίως εκκλησία.
Στην πλατεία του μητροπολιτικού ναού της Νάξου βρίσκεται ένα μοναδικό στο είδος του μουσείο, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Σε αυτό εκτίθενται ευρήματα από την αρχαία πόλη της Γρότας, στο σημείο όπου βρέθηκαν μετά από ανασκαφές κατά τη δεκαετία του 1980, τα οποία αποφασίστηκε να παραμείνουν στη θέση τους και να παρουσιαστούν στο κοινό μ’ αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο. Από τη Μυκηναϊκή εποχή, ο επισκέπτης θα δει τμήμα του τείχους που διατηρείται σε πολύ κατάσταση, πάγκους με άψητα αγγεία και μικρά εργαστήρια κατασκευής αγγείων.
Έχοντας πάρει τη θέση της αρχαίας πόλης, η Χώρα είναι η πρωτεύουσα και το λιμάνι της Νάξου, χτισμένη στη μέση της δυτικής ακτής του νησιού. Ολόλευκα σπίτια με χρωματιστά παραθυρόφυλλα και ασβεστωμένες αυλές με λουλούδια, παλιά αρχοντικά, στενά δρομάκια και καμάρες είναι τα χαρακτηριστικά της Χώρας, που απλώνεται γύρω και μέσα στο μεσαιωνικό κάστρο που ορθώνεται στο λόφο.
Πορτάρα Νάξος το “σήμα κατατεθέν” του νησιού
Χωρίς αμφιβολία στη βόρεια πλευρά της Χώρας της Νάξου δεσπόζει η Πορτάρα. Πρόκειται για το τμήμα της εισόδου ενός αρχαίου ναού που έχει ταυτιστεί με το νησί της Νάξοτ, ενώ έχει αποτελέσει εξώφυλλο διεθνών ταξιδιωτικών οδηγών, περιοδικών και ιστοσελίδων. Η Πορτάρα Νάξος βρίσκεται στο βόρειο άκρο του λιμανιού, στο νησάκι “Παλάτια” ή “Βάκχος”, το οποίο από το 1919 συνδέεται με το υπόλοιπο νησί με μια στενή λωρίδα γης.
Η πατρίδα του μεγάλου φιλόσοφου της αρχαιότητας Δημόκριτου, τα Άβδηρα, βρίσκεται σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από την πόλη της Ξάνθης. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Ηρακλής ίδρυσε την πόλη και της έδωσε το όνομα αυτό, για να τιμήσει τη μνήμη του συντρόφου του Άβδηρου, ο οποίος σκοτώθηκε από τα άλογα του Διομήδη. Τα ευρήματα ωστόσο έχουν αποδείξει ότι η πόλη ιδρύθηκε από Ίωνες άποικους των Κλαζομενών της Μικράς Ασίας τον 7ο π.Χ. αιώνα και στη συνέχεια η αποικία ενισχύθηκε από κατοίκους της Ιωνικής πόλης Τέω.
Η επεξεργασία και εμπορία καπνού αποτέλεσε το σημαντικότερο κεφάλαιο στη νεότερη ιστορία της Καβάλας, έχοντας φέρει οικονομική ανάπτυξη στην πόλη, μέχρι τη δεκαετία του 1950 όπου το καπνεμπόριο έπεσε σε ύφεση, εξ’ αιτίας της μαζικής εισαγωγής καπνού από χώρες του εξωτερικού. Μοναδικό στο είδος του, τόσο σε τοπικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το Μουσείο Καπνού άνοιξε τις πύλες του την άνοιξη του 2003 στο ισόγειο του κτιρίου του πρώην Ελληνικού Οργανισμού Καπνού, έχοντας ως πρωταρχικό στόχο την ανάδειξη αυτής της ιστορικής κληρονομιάς.
Ο περίπλους της Μήλου με σκάφος, είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς τις ομορφιές του νησιού, τα θαλάσσια σπήλαια και τις μαγευτικές παραλίες που δεν είναι προσβάσιμες οδικώς. Τα σκάφη προσεγγίζουν στις ανατολικές ακτές τα θαλάσσια σπήλαια του Παπάφραγκα, τρία συνεχόμενα σπήλαια, με πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά, που τα χρόνια του Βυζαντίου χρησιμοποιήθηκαν ως ορμητήρια και καταφύγια πειρατών. Ακριβώς απέναντι βρίσκονται τα Γλαρονήσια, τρεις εντυπωσιακές ηφαιστειογενείς βραχονησίδες.