Παναγία Δροσιανή

Ένα από τα αρχαιότερα μοναστήρια των Βαλκανίων, βρίσκεται στα νότια του νησιού της Νάξου. Πρόκειται για την Παναγία Δροσιανή, ένα Βυζαντινό μοναστήρι που πιθανολογείται ότι χτίστηκε τον 4ο ή 6ο αιώνα. Το μεγαλύτερο μέρος του ήταν θαμμένο μέχρι τη δεκαετία του 1970, όπου πραγματοποιήθηκαν ανασκαφές, ενώ μέχρι τότε το μόνο μέρος που ήταν ορατό ήταν η κυρίως εκκλησία. Η ονομασία της εικάζεται ότι προέρχεται από το γεγονός ότι οι κάτοικοι μετά από μία μεγάλη περίοδο ξηρασίας, απευθύνθηκαν στην Παναγία με τάματα και λειτουργίες, προκειμένου να σώσουν τις σοδειές τους, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι αγρότες. Ανάμεσα στις τοιχογραφίες που έχουν διασωθεί στο μοναστήρι, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αρχικές τοιχογραφίες που βρίσκονται στον τρούλο, στην κόγχη της κεντρικής αψίδας του ιερού και στη βόρεια κόγχη του αρχικού ναού, που χρονολογούνται τον 7ο αιώνα και θεωρείται ένα από τα πληρέστερα σωζόμενο εκκλησιαστικό πρόγραμμα, με εικονογραφικές ιδιοτυπίες που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο αντίστοιχο μνημείο, όπως η αναπαράσταση του δόγματος της διπλής φύσης του Ιησού. Στο εσωτερικό του ναού σώζονται επίσης τοιχογραφίες που ανάγονται στον 14ο αιώνα, οι οποίες κάλυψαν τις αρχικές του 7ου αιώνα. Μία καλή ιδέα είναι να επισκεφθείτε το μοναστήρι τη Μεγάλη Παρασκευή, όπου αναβιώνει το έθιμο των αρτιδίων, ένα έθιμο βυζαντινής προέλευσης, κατά το οποίο μοιράζονται στους προσκυνητές ρακή και αρτίδια μετά την ιερή αποκαθήλωση. Το μοναστήρι της Παναγίας Δροσιανής τελεί υπό την προστασία του Υπουργείου Πολιτισμού και είναι καθημερινά επισκέψιμο.