Σε απόσταση 9 χιλιομέτρων βορειοανατολικά της Ερμούπολης βρίσκεται το δημοφιλέστερο τουριστικό θέρετρο του νησιού, ο Γαλησσάς. Υπήρξε το πρώτο παραθαλάσσιο χωριό που αναπτύχθηκε τουριστικά, διαθέτοντας οργανωμένες τουριστικές υποδομές που περιλαμβάνουν ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια όλων των κατηγοριών, εστιατόρια, ταβέρνες και άπειρες επιλογές για διασκέδαση.

Ιστορική καθολική συνοικία

Στο λόφο του Αγίου Γεωργίου που δεσπόζει πάνω από την Ερμούπολη, είναι χτισμένη η μεσαιωνική πόλη της Άνω Σύρου. Η γειτονιά αυτή είναι η παλαιότερη της Ερμούπολης και κατοικείται κυρίως από την καθολική κοινότητα, ενώ η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου είναι επίσης καθολική.

 

Ο Μάρκος Βαμβακάρης, η μεγάλη μορφή του ρεμπέτικου τραγουδιού, που έγινε γνωστός στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ιδίως με τη "Φραγκοσυριανή" κατάγονταν από τη Σύρο. Το μουσείο του Μάρκου Βαμβακάρη βρίσκεται στην Άνω Σύρο και στεγάζεται στο διώροφο σπίτι όπου γεννήθηκε το 1905 και έζησε ο μεγάλος ρεμπέτης τα πρώτα χρόνια της ζωής του.

 

Η πλούσια βιομηχανική κληρονομιά της Ερμούπολης της Σύρου υπήρξε το κίνητρο για να δημιουργηθεί αυτό το πολύ ενδιαφέρον μουσείο που άνοιξε τις πύλες του το 2000.

Συναντάται στο κέντρο της πρωτεύουσας των Κυκλάδων, Ερμούπολης και στεγάζεται σε ένα κτιριακό συγκρότημα που άλλοτε αποτελούσε χαρακτηριστικό τοπόσημο της βιομηχανίας της πόλης.

Στην Ερμούπολη βρίσκεται ένα από τα πιο παλιά αρχαιολογικά μουσεία της Ελλάδας. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Σύρου που ιδρύθηκε το 1834 και στεγάζεται στο χώρο του Δημαρχείου. Ενώ πρόκειται για ένα σημαντικό μνημείο της πόλης, που σχεδιάστηκε από τον διάσημο Ενρστ Τσίλλερ

Ο Ερνέστος Τσίλλερ, παρότι είχε γερμανική καταγωγή, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες της ελληνικής επικράτειας. Σχεδίασε εκατοντάδες δημόσια και ιδιωτικά κτήρια και άφησε τη σφραγίδα του στην οικιστική φυσιογνωμία του ελληνικού αστικού χώρου από τα τέλη του 19ου έως τις αρχές του 20ού αιώνα.

Η Πλατεία Μιαούλη αποτελεί σημείο αναφοράς της Ερμούπολης. Βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το λιμάνι και αποτελεί την κεντρική πλατεία τηςπρωτεύουσας των Κυκλάδων Ερμούπολης.

Η πρώτη ονομασία που είχε η πλατεία ήταν “Πλατεία Όθωνος” προς τιμήν του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, μετονομάστηκε ωστόσο σε "Πλατεία Λεωτσάκου" με την έξωση του Όθωνα το 1862, προς τιμήν του αγωνιστή Νικόλαου Λεωτσάκου. Ο Λεωτσάκος ήταν λοχαγός  στρατιωτικού απόσπασματος στη Σύρο που συμμετείχε στα "Κυθνιακά" την εξέγερση εναντίον του Βασιλιά Όθωνα το 1962.

Η πρωτεύουσα της Σύρου αλλά και όλων των Κυκλάδων Ερμούπολη, αποτελεί από μόνη της ένα αξιοθέατο. Πρόκειται για μια εξαιρετικά όμορφη αλλά και πυκνοκατοικημένη πόλη στο κέντρο του Αιγαίου, με αρχοντικό αέρα και μεγάλη παράδοση.

Το αρχαίο αυτό κάστρο είναι χτισμένο στο βουνό σε υψόμετρο 131 μέτρων, πάνω από το Παλάτι Αλκαθάμπα. Χρονολογείτε από την εποχή που οι Φοίνικες ίδρυσαν την πόλη. Στην αρχή του 14ου αιώνα, ο Yusuf I του Βασιλείου της Γρανάδα έφτιαξε το παρών κάστρο του Γκιμπραλφάρο αντικαθιστώντας τα ερείπια των κατασκευών των Φοινίκων. Το όνομα του προέρχεται από την Φοινικική λέξη για το φως, Jbel-Faro, που σημαίνει "Πέτρα του Φωτός". Η θέα από το κάστρο προς την πόλη της Μάλαγα και την μεσόγειο είναι εντυπωσιακή.

Η Πλατεία Συντάγματος αποτελεί την καρδιά της πόλης και ιδιαίτερα της τουριστικής ζωής, καθώς ένας από τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους της πόλης. Κατά την Μαυριτανική εποχή ονομάζονταν "Πλατεία των Τεσσάρων Οδών" ή "Δημόσια Πλατεία" και μετονομάστηκε σε Πλατεία Συντάγματος το 1812. Κατά των 19ο αιώνα έγιναν αρκετές αλλαγές στην πλατεία. Αρκετά κτίρια κατεδαφίστηκαν και κάποια άλλα χτίστηκαν για να στεγάζουν εμπορικές δραστηριότητες όπως γκαλερί. Επί της πλατείας βρίσκονταν στο παρελθών το δημαρχείο (1869), το σπίτι του κυβερνήτη, η φυλακή και το δικαστήριο.

Ένα ακόμα από τα πολλά μουσείο του Πικάσο που βρίσκονται ανά την υφήλιο, αλλά το συγκεκριμένο μουσείο έχει την ιδιαιτερότητα ότι βρίσκετε στην γενέτειρα του διάσημου ζωγράφου. Άνοιξε το 2003 στο παλάτι Buenavista και διαθέτει συλλογή από 155 έργα που είναι δωρεά από μέλη της οικογενείας του Πικάσο. Το 2009, το ίδρυμα Paul, Christine και Bernard Ruiz-Picasso που του ανήκε η συλλογή, ενώθηκε με το ίδρυμα Museo Picasso Málaga που λειτουργούσε το μουσείο, με σκοπό την καλύτερη προώθηση του έργου του διάσημου καλλιτέχνη και την αναγέννησης της πολιτισμικής ζωής της πόλης.