Η περιήγηση στις αρχαιότητες της Παλαιάπολης ξεκινά από το εκκλησάκι της Αγία Παρασκευής και καταλήγει στον πλακόστρωτο δρόμο του Αρχαιολογικού Μουσείου και του Ιερού των Μεγάλων Θεών. Η αρχαία πόλη "Σαμοθράκη" ήταν χτισμένη ανατολικά, στους πρόποδες του Αη Γιώργη (1448 μ υψόμετρο). Αυτό που ξεχωρίζει είναι η οχύρωση της πόλης, με το τείχος της να αποτελείται από ογκόλιθους διαφορετικού μεγέθους μεταξύ τους, οι οποίοι έφταναν σε ύψος 5-6 μέτρα και πάχος 2,5-4 μέτρα.

Το Λαογραφικό Μουσείο Σαμοθράκης είναι ένα νέο σχετικά μουσείο που ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Δήμου και του Πολιτιστικού Συλλόγου του νησιού και βρίσκεται στη Χώρα. Στο μουσείο φιλοξενούνται διάφορα αντικείμενα που συνθέτουν την πολιτιστική κληρονομιά του νησιού.

Το αρχαιολογικό μουσείο της Σαμοθράκης βρίσκεται στην Παλαιόπολη. Συντηρείται με έξοδα του Ελληνικού κράτους και στεγάζει όσα τοπικά ευρήματα έχουν απομείνει στο νησί. Τα πιο πολλά ευρήματα τα βρήκαν Αμερικάνοι αρχαιολόγοι, ενώ πολλά ευρήματα βρήκαν τυχαία κάτοικοι του νησιού. Πολλά επίσης, ευρήματα, είναι από την προσωπική συλλογή του Νικολάου Φαρδύ, γνωστού πνευματικού ανθρώπου του νησιού.

Η Νίκη ήταν θεά της Ελληνικής μυθολογίας. Πατέρας της ήταν ο Πάλλαντας, μητέρα της η Στύγα, ενώ αδέρφια της ήταν ο Ζήλος, το Κράτος και η Βία. Σύμφωνα με το μύθο, η Νίκη και τα αδέρφια της ήταν ακόλουθοι του Δία όταν εκείνος ανέβηκε στο θρόνο του στον Όλυμπο.

Η Νίκη στέλνονταν από το Δία είτε για να εξυμνήσει μία νίκη, είτε για να προσφέρει σπονδές, είτε για να στεφανώσει έναν νικητή. Γι’ αυτό το λόγο, οι γλύπτες την απαθανάτιζαν πάντα σαν μια γυναίκα με τεράστια φτερά στην πλάτη της.

Τα μυστήρια της Σαμοθράκης κατείχαν ιδιαίτερη θέση ανάμεσα στα πολλά μυστήρια που λάμβαναν χώρα στον τότε Ελληνικό χώρο. Πολλοί, δε, τα συγκρίνουν και με τα Ελευσίνια μυστήρια, από τα πιο γνωστά και αρχαία μυστήρια στην αρχαία Ελλάδα.

Οι Κάβειροι ήταν χθόνιες θεότητες (ζούσαν στα βάθη της γης) και γενικά κακοποιά πνεύματα στους οποίους αποδίδονταν οι πυρκαγιές και οι σεισμοί. Οι μυστηριώδεις τελετουργίες της λατρείας των Καβείρων ενέπνεαν φόβο και τρόμο, καθώς οι Κάβειροι θεωρούνταν σκληροί και τα αποτελέσματα της οργής τους ήταν φρικτά.

Η Κως είναι ένα νησί με ατέλειωτες παραλίες, οι πιο πολλές οργανωμένες. Ωστόσο, για τους πιο μοναχικούς τύπου υπάρχουν πιο απομονωμένα μέρη για να κάνετε το μπάνιο σας. Γενικά το νησί χαρακτηρίζεται για τις παραλίες με μεγάλη ακτογραμμή. Η πιο γνωστή και πολυσύχναστη παραλία του νησιού είναι η παραλία Paradise. Πλήρως οργανωμένη, με χοντρή γκρι αμμουδιά και νερά που βαθαίνουν σταδιακά είναι η παραλία που δεν αφήνει κανέναν ανικανοποίητο . Θα απολαύσετε τον καφέ σας στα γύρω beach bar, θα πειραματιστείτε με τα θαλάσσια σπορ και θα καταλήξετε σε μια από τις πολλές ταβέρνες της περιοχής.

Η μεγαλύτερη γιορτή του νησιού είναι τα "Ιπποκράτεια". Διαρκούν τρεις μήνες (Ιούλιος-Σεπτέμβριος) και φιλοξενούν διαφόρων ειδών εκδηλώσεις (θεατρο, συναυλίες, εκθέσεις ζωγραφικής κ.λ.π). Επίσης, στα Ιπποκράτεια απαγγέλλεται και ο όρκος του Ιπποκράτη στα αρχαία Ελληνικά σε μια ιδιαίτερα ατμοσφαιρική αναπαράσταση της εποχής εκείνης. Πέρα από τα Ιπποκράτεια, διάφοροι δήμοι διοργανώνουν το καλοκαίρι γιορτές των τοπικών τους προϊόντων (γιορτή ούζου, κρασιού, ψαριού, μελιού) όπου οι τουρίστες μπορούν να προμηθευτούν προϊόντα της Κώας γης σε πολύ χαμηλές τιμές.

Το κάστρο της Νερατζιάς ή αλλιώς το κάστρο των Ιπποτών χτίστηκε από τους ιππότες του τάγματος του Αγ. Ιωάννη της Ιερουσαλήμ στα ερείπια μιας αρχαίας πόλης. Ονομάστηκε Κάστρο Νερατζιάς εξαιτίας των πολλών νερατζιών που υπήρχαν στον περίβολο του. Το χτίσιμο του κάστρου ξεκίνησε τον 15ο αι αλλά η ολοκλήρωση του έγινε έναν αιώνα μετά. Μαζί με το κάστρο της απέναντι ακτής, στο Μπόντρουμ (Αλλικαρνασός), οι ιππότες έλεγχαν το θαλάσσιο πέρασμα προς τους αγίους τόπους κατά την περίοδο των Σταυροφοριών. Το κάστρο έχει σχήμα αστεριού και στην είσοδο του δεσπόζει ο θυρεός του Μεγάλου Μαγίστρου.

Από τα πιο γνωστά αξιοθέατα του νησιού είναι η Casa Romana, δηλαδή το αναστηλωμένο Ρωμαϊκό σπίτι. Χρονολογικά η οικία ανάγεται στους ελληνιστικούς χρόνους, ενώ η ζωή της με διάφορες επισκευές και αναδιαρρυθμίσεις διήρκεσε τουλάχιστον μέχρι τον 3ο αιώνα μ.X. Η Casa Romana ανακαλύφθηκε από τον Ιταλό αρχαιολόγο Laurenzi το 1933, όταν ένας μεγάλος σεισμός ισoπέδωσε την πόλη και έδωσε την ευκαιρία στους Ιταλούς που τότε κατείχαν το νησί να την ξανασχεδιάσουν πολεοδομικά. Η πλήρης αναστήλωση της οικίας ολοκληρώθηκε το 1940.

Βρίσκεται στην Ανατολική άκρη του νησιού και είναι η συνέχεια του λιμανιού της Κω. Μετά τη δημιουργία της αρχαίας πόλης της Κω το 366 π.Χ και την αναγνώριση της ως διοικητικού κέντρου, η περιοχή γνώρισε μεγάλη ανοικοδόμηση . Η αρχαία αγορά αποτελούνταν από τρεις κύριες πύλες, Ανατολική, Δυτική και Βόρεια, που στο κέντρο τους συναντιόνταν σε μια μεγάλη εσωτερική αυλή. Η Βόρεια πύλη ένωνε την αγορά με τα τείχη της πόλης, ενώ οι άλλες δύο είχαν διάφορα εμπορικά καταστήματα που εξυπηρετούσαν τις καθημερινές ανάγκες των Κώων.