Ο καθεδρικός του Αγίου Ιωάννη είναι ένας από τους 3 καθεδρικούς της πρωτεύουσας της Πολωνίας και ένα από τα εθνικά μνημεία της. Ο Αγ. Ιωάννης βρίσκεται ακριβώς δίπλα από την εκκλησία Jesuit η οποία είναι μια από τις παλιότερες εκκλησίες στην πόλη. Ο καθεδρικός αρχικά χτίστηκε τον 14ο αιώνα με Μασοβιανό γοτθικό στυλ και χρησιμοποιήθηκε για αμέτρητες τελετές στέψης και τελετές ενταφιασμού κατά την εποχή του Δουκάτου της Μασοβίας.
Το γκέτο της Βαρσοβίας ήταν το μεγαλύτερο γκέτο της ναζιστικής Ευρώπης. Δημιουργήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1940 από το Γερμανό κυβερνήτη Hans Frank. Ο στρατηγός διέταξε οι Εβραίοι της Βαρσοβίας να απομονωθούν στο γκέτο και έτσι 400.000 άνθρωποι δηλαδή το 30% της πόλης βρέθηκε σε μια έκταση που κάλυπτε μόνο το 2.4% του μεγέθους της πόλης. Το γκέτο χωρίζονταν σε δύο περιοχές, το "μικρό γκέτο" στο οποίο φυλάσσονταν οι πλουσιότεροι Εβραίοι, και το "μεγάλο γκέτο" που οι συνθήκες ήταν πιο δύσκολες. Μια μικρή γέφυρα ένωνε τα δύο γκέτο.
Το Εθνικό Μουσείο στην Βαρσοβία είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία της χώρας και το μεγαλύτερο στην πόλη. Διαθέτει μια πλούσια συλλογή από αρχαία τέχνη (Αιγυπτιακή, Ελληνική, Ρωμαϊκή) που μετράει περίπου 11.000 αντικείμενα. Επίσης εκτίθεται μια αναλυτική συλλογή από Πολωνική ζωγραφική από τον 16ο αιώνα και μια συλλογή από ξένους ζωγράφους (Ιταλούς, Γάλλους, Ολλανδούς, Γερμανούς και Ρώσους). Το μουσείο είναι επίσης και σπίτι μιας εντυπωσιακής νομισματικής συλλογής και εφαρμοσμένης τέχνης.
Η Βαρσοβία είναι μια ιδιαίτερα πράσινη πόλη με πολλά εντυπωσιακά πάρκα. Ένα από τα κεντρικότερα δημόσια πάρκα είναι ο κήπος της Σαξονίας. Έχει έκταση 15.5 εκτάρια και βρίσκεται απέναντι από την πλατεία Piłsudski ενώ είναι και ένα από τα παλιότερα δημόσια πάρκα της πόλης. Δημιουργήθηκε στα τέλη του 17ου αιώνα και άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 1727, ως ένα από τα πρώτα δημόσια πάρκα παγκοσμίως. Το πάρκο αρχικά ήταν ένα τυπικό παράδειγμα baroque αρχιτεκτονικής, εμπνευσμένο από το πάρκο των Βερσαλλιών.
Η Ρόδος είναι από τους πιο κοσμοπολίτικους τουριστικούς προορισμούς στην Ελλάδα. Μάλιστα είναι από τις λίγες περιοχές στην Ελλάδα που διέθεταν τουρίστες πολύ πριν την έκρηξη του μαζικού τουρισμού. Αυτό δημιούργησε την ανάγκη παροχής υψηλού επιπέδου τουριστικών υπηρεσιών. Ήδη από την δεκαετία του 30 η Ιταλική διοίκηση (μη ξεχνάμε ότι η Ρόδος τότε ακόμη βρίσκεται υπό ιταλική κατοχή) βλέπει την ανάγκη αυτή. 'Ετσι χτίζεται το το ξενοδοχείο Grande Albergo delle Rose, στους χώρους του μάλιστα στεγάζεται και το πρώτο καζίνο.
Η Λίνδος, ισχυρή ναυτική πόλη στην αρχαιότητα, θεωρείται σήμερα, μαζί με τις γύρω περιοχές -την Κάλαθο και τα Βληχά, τους Πεύκους, την Πυλώνα και τη Λάρδο -, ένα από τα γοητευτικότερα θέρετρα του νησιού, που συνδιάζει την ομορφιά της φύσης με την πολιτιστική κληρονομιά. Τα σπίτια της, σκαρφαλωμένα στις πλαγιές, προβάλλουν κατάλευκα στο γαλάζιο βάθος του ουρανού και της θάλασσας.
Κατά μήκος του δρόμου για τη Λίνδο, τρία μόλις χιλιόμετρα από την Πόλη της Ρόδου, βρίσκεται ένας επίγειος παράδεισος, το Πάρκο Ροδίνι. Πρόκειται ίσως για το αρχαιότερο πάρκο στον κόσμο, μια μικρή κοιλάδα γεμάτη ροδοδάφνες, σκιερά πλατάνια, τρεχούμενα νερά και δροσερές καταπράσινες λιμνούλες γεμάτες νούφαρα, τις οποίες διασχίζουν γεφυράκια.
Για όσους είναι εραστές των αρχαιολατρικών περιπάτων μια βόλτα στο Μόντε Σμιθ θα αποτελέσει σίγουρα μια καταληκτική εμπειρία, καθώς στην κορυφή του λόφου δεσπόζουν τα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης της Ρόδου ενώ στη νότια πλευρά του σώζονται τα λείψανα σημαντικών αρχαιοτήτων, μέσα σ’ ένα πανέμορφο και κατάφυτο αρχαιολογικό πάρκο.Στο αρχαιολογικό πάρκο, που «φιλοξενείται» μέσα σ’ ένα φυσικό βαθούλωμα, διασώζεται το Στάδιο, που είναι γνωστό κι ως Στάδιο του Διαγόρα, ένα έργο της ελληνιστικής περιόδου του 3ου ή 2ου αι.
Πού βρίσκεται η Κοιλάδα με τις Πεταλούδες;
Η διάσημη κοιλάδα των πεταλούδων της Ρόδου βρίσκεται σε απόσταση 23 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της πόλης της Ρόδου, στην περιοχή του Επάνω Καλαμώνα και πολύ κοντά στο Μοναστήρι της Καλόπετρας. Διαρρέεται από τον ποταμό Πελεκάνο, καλύπτεται από πυκνή βλάστηση και διασχίζεται μέσω ενός όμορφου μονοπατιού.
Το Ενυδρείο της Ρόδου ή Υδροβιολογικός Σταθμός Ρόδου (ΥΣΡ) βρίσκεται στο βορειότερο άκρο της πόλης, στην παραλία μετά το Μανδράκι. Κατασκευάστηκε κατά την εποχή της Ιταλοκρατίας μεταξύ των ετών 1934-1936. Από το 1937 έλαβε το όνομα «Reale Instituto di Ricerche Biologiche di Rodi», δηλαδή Βασιλικό Iνστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας Ρόδου. Μετά την απελευθέρωση και ενσωμάτωση της Ρόδου στην Ελλάδα μετονομάστηκε σε Ελληνικό Υδροβιολογικό Ινστιτούτο και συνέχισε να λειτουργεί υπό την εποπτεία της Ακαδημίας Αθηνών.