Είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ίδρυμα του Λιντς που διερευνά και παρουσιάζει τον αντίκτυπο των σύγχρονων ψηφιακών τεχνολογιών σε διάφορες πτυχές της καθημερινότητας. Με έτος ίδρυσης το 1979 λειτούργησε αρχικά ως ένα διετές φεστιβάλ που από το 1986 μετατράπηκε σε ετήσιο.

Ενώ σήμερα, ο οργανισμός στεγάζεται μόνιμα σε ένα το φουτουριστικό γυάλινο κτίριο που λειτουργεί πλέον σαν ένας σημαντικός πολιτιστικός και εκπαιδευτικός κόμβος. Το συναντά κανείς στο κέντρο της αυστριακής πόλης στη βόρεια όχθη του ποταμού Δούναβη και δίπλα στη γέφυρα Νibelungen. 

Ανοίγοντας τις πόρτες της στο κοινό το 1974, η ΤιπςΑρένα του Λιντς αποτελεί ένα κλειστό γήπεδο  πολλαπλών χρήσεων που φιλοξενεί πλήθος αθλητικών αλλά και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων. Βρίσκεται περίπου 2 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του κέντρου της πόλης και στέκει ακριβώς δίπλα στο Raiffeisen Arena, το καινούριο (2023) ποδοσφαιρικό στάδιο που αντικατέστησε το  Linzer Stadion και αποτελεί έδρα των τμημάτων του τοπικού αθλητικού συλλόγου της LASK.

Πλατφόρμα αθλητικών, πολιτιστικών και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων

Με έτος ίδρυσης μόλις το 1966 το πανεπιστήμιο Γιοχάνες Κέπλερ, που βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του Λιντς, έχει εξελιχθεί σε ένα από τα κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα της Αυστρίας ως αναφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση και την έρευνα.

Η προέλευση του ονόματος

Στη νότια όχθη του Δούναβη ανάμεσα στις γέφυρες Nibelungen και τη Νέα Σιδηροδρομική Γέφυρα, βρίσκεται το Μέγαρο Μπρούκνερχαους. Πρόκειται για ένα πολιτιστικό κέντρο που φιλοξενεί μεγάλο αριθμό συναυλιών και άλλων μουσικών παραστάσεων. Σχεδιάστηκε από Φινλανδούς αρχιτέκτονες και χτίστηκε μεταξύ 1969 και 1973, ενώ πήρε το όνομά του από τον διάσημο Αυστριακό συνθέτη Anton Bruckner (1824-1896).

Ζωντανή μουσική σκηνή και πολιτιστικός κόμβος του Λιντς

Πρόκειται για μια σύγχρονη και πολυδιάστατη γέφυρα που συνδέει τις δύο όχθες του Δούναβη. Βρίσκεται περίπου 2 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του κέντρου της πόλης, ενώ η στιβαρή κατασκευή της και οι φουτουριστικές αρχιτεκτονικές γραμμές της την κάνουν να ξεχωρίζει στο αστικό τοπίο του Λιντς.

Διάδοχος μιας ιστορικής γέφυρας των αρχών του 20ού αιώνα

Στα βορειοανατολικά περίχωρα του Λιντς, συναντά κανείς την πολυτελή συνοικία του Πόστλινχμπερχ. Είναι στην πραγματικότητα ένας καταπράσινος λόφος με αραιή δόμηση που υψώνεται 539 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Εκτός από ιδιωτικές κατοικίες περιλαμβάνει αρκετά αξιοθέατα αποτελώντας έτσι ένα δημοφιλή προορισμό που συνδυάζει την ιστορία τον πολιτισμό και τη φύση.

Εξαίσια θέα, ευεξία και άθληση

Στη νότια όχθη του ποταμού Δούναβη εκεί που εκτείνεται το ιστορικό κέντρο της Αυστριακής πόλης του Λιντς δεσπόζει ο Νέος Καθεδρικός Ναός που είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Το επιβλητικό οικοδόμημα άρχισε να χτίζεται το 1855 και με μετά από μια παρατεταμένη περίοδο κατασκευής στην οποία υπήρξαν οικονομικοί περιορισμοί αλλά και μια διαδοχή διαφορετικών αρχιτεκτόνων ολοκληρώθηκε επίσημα το 1924. 

Λίγα μέτρα δυτικά του κέντρου της πόλης και σε μικρή απόσταση από τον καθεδρικό συναντά κανείς το κτίριο του Κρατικού Θεάτρου. Η ίδρυση του θεατρικού οργανισμού ανάγεται στο 1751, το σημερινό όμως οικοδόμημα χτίστηκε μεταξύ 1956 και 1958 καθώς το προηγούμενο υπέστει μεγάλες καταστροφές κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το θέατρο αποτελεί έναν πολιτιστικό κόμβο για την πόλη του Λιντς, ενώ με εκδηλώσεις και εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες συμβάλει στην εκτίμηση και την κατανόηση των θεατρικών τεχνών από την τοπική κοινωνία.

Στο κέντρο του Λιντς και στην ανατολική όχθη του ποταμού Δούναβη στέκει το Μουσείο Τέχνης Λέντος. Με έτος ίδρυσης το 2003 στεγάζεται σε ένα εντυπωσιακό γυάλινο κτίριο το οποίο εκτείνεται 130 μέτρα κατά μήκος του ποταμού και καλύπτει μια επιφάνεια 8.000 τετραγωνικών μέτρων. Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μουσεία σύγχρονης τέχνης της Αυστρίας και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης του Λιντς.

Εκθέματα μοντέρνας τέχνης και καταπληκτική θέα

Ο λόφος του Ακροκορίνθου είναι ένας απότομος βράχος με ύψος 575 μέτρων και στους βόρειους πρόποδες ήταν χτισμένη η αρχαία Κόρινθος. Το πρόβλημα του Ακροκορίνθου ήταν πάντα το γεγονός ότι δεν είχε νερό, αλλά σύμφωνα με το μύθο ο βράχος απέκτησε πηγή όταν ο Σίσυφος είδε από εκεί πάνω το Δία να απαγάγει την κόρη του Ασωπού, του το είπε και αυτός ως δώρο του έδωσε νερό. Οχυρώθηκε πρώτη φορά από τον Κύψελο και μετά έγιναν επεκτάσεις και επιδιορθώσεις από τους Μακεδόνες, του Ρωμαίους, τους Βυζαντινούς, τους Φράγκους και τους Τούρκους.