Βρίσκεται στην περιοχή Σόχο της Μάλαγα, στις όχθες του, κατά κανόνα ξερού, ποταμού Γκανταλμεντίνα. Άνοιξε το 2003 και στεγάζεται σε ένα χώρο πολύ άνετο και συγκαταλέγεται στα πιο σημαντικά μουσεία σύγχρονης τέχνης της Ευρώπης. Έχει 400 έργα που έχουν δοθεί ως δάνεια από ιδιωτικές συλλογές. Δίνεται έμφαση σε έργα από το 1950 έως σήμερα καλλιτεχνών από τη βόρεια Αμερική. Πολύ συχνά γίνονται εκθέσεις σύγχρονων Ισπανών καλλιτεχνών στο χώρο περιοδικών εκθέσεων. Επίσης, πραγματοποιούνται σεμινάρια, διαλέξεις και καλλιτεχνικά εργαστήρια για όλες τις ηλικίες.

Περίπου 800 μέτρα από το βορειοδυτική χερσόνησο του Κόλπου του Ακαπούλκο βρίσκεται το νησάκι Ροκέτα. Πρόκειται για μια μικρή ηφαιστειογενή βραχονησίδα που έχει κηρυχθεί προστατευόμενη φυσική περιοχή και είναι διάσημη για τις εξαιρετικές παραλίες και την πλούσια βλάστηση.

Ένα γραφικό αξιοθέατο που προσεγγίζεται με καραβάκι

Η οδός Μαρκές ντε Λάριος είναι ο πιο γνωστός δρόμος της Μάλαγα. Έχει πεζοδρομηθεί και στα αριστερά και τα δεξιά του μπορείτε να δείτε πλήθος γνωστών καταστημάτων. Θεωρείται ότι είναι ο πέμπτος πιο ακριβός δρόμος της Ισπανίας. Έχει πάρει το όνομά του από τον ντε Λάριος, τον άνθρωπο ο οποίος προώθησε την ανάπτυξη της βιομηχανίας υφασμάτων στην πόλη. Στην οδό είχε στηθεί το άγαλμά του, αλλά το 1931 οι κάτοικοι είχαν πετάξει το άγαλμα και είχαν ανεβάσει άγαλμα εργάτη στη βιομηχανία υφασμάτων.

To ενυδρείο του Πόρτο βρίσκεται μέσα στην πόλη και είναι ένα πολύ ενδιαφέρον αξιοθέατο για τους επισκέπτες όλων των ηλικιών. Δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπες να εξερευνήσουν διαδραστικά το θαλάσσιο κόσμο.

Η παραλία Κόστα ντελ Σολ είναι μία από τις μεγαλύτερες και διασημότερες παραλιακές περιοχές της Ευρώπης. Καλύπτει μεγάλο μέρος της περιοχής της Ανδαλουσίας και πολλές πόλεις, ενώ κατά την ακτογραμμή έχουν δημιουργηθεί τουριστικές περιοχές με μεγάλα ξενοδοχεία και πολύ καλά εστιατόρια. Δε λείπουν βέβαια και εστιατόρια με παραδοσιακή ανδαλουσιανή κουζίνα, με πολλά θαλασσινά και τοπικό κρασί, καθώς και μπαρ όπου μπορείτε να παραγγείλετε και τάπας.

Η Εκκλησία των Κληρικών ( Clerigos Church) βρίσκεται στο κέντρο του Πόρτο και πρόκειται για μια μπαρόκ εκκλησία που κατασκευάστηκε το 1750 από τον αρχιτέκτονα Nicolau Nasoni. Βασικό της χαρακτηριστικό είναι το ψηλό καμπαναριό ( Torre dos Clerigos) με ύψος 75,6 μ. που φαίνεται από όλα τα σημεία της πόλης. Ανεβαίνοντας τα 240 σκαλιά μπορεί κανείς να απολαύσει την πανοραμική θέα της πόλης.

To Πανεπιστήμιο του Πόρτο είναι ένα ιστορικό πανεπιστήμιο και βρίσκεται σε πολύ καλή θέση στις λίστες αξιολόγησης. Ξεκίνησε τη λειτουργία του το 18ο αιώνα και απαριθμεί σήμερα περίπου 32 χιλιάδες σπουδαστές και 2,400 εκπαιδευτικούς. Συγκαταλέγεται στα 100 καλύτερα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και είναι το μεγαλύτερο της Πορτογαλίας. Από το 1911 είναι επιστημονικά και οικονομικά ανεξάρτητο και έχει 14 επιστημονικά τμήματα και ένα τμήμα μεταπτυχιακών σπουδών που διεξάγει σπουδαίο ερευνητικό έργο.

Το Στάδιο Ντραγκάο βρίσκεται στο Πόρτο και είναι η έδρα της Πόρτο. Κατασκευάστηκε το 2003 για να εξυπηρετήσει τη διεξαγωγή του EURO 2004 και παράλληλα αντικατέστησε και το προηγούμενο γήπεδο Nτας Αντας. Έχει χωρητικότητα 52,000 θεατές και έχει την υψηλότερη δυνατή θέση βάση της κλίμακας της UEFA (ellite).Το κτιριακό συγκρότημα στο οποίο ανήκει το γήπεδο περιλαμβάνει εμπορικά κέντρα και "Μουσείο Αθλητισμού".

Το "Casa Da Musica" χτίστηκε το 2001 στο πλαίσιο των επενδύσεων για το "Πόρτο Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα 2001 " από τον αρχιτέκτονα Rem Kolhaas. Είναι πλέον ένα κτίριο σύμβολο για την πόλη λόγω της εντυπωσιακής σύγχρονης αρχιτεκτονικής του. Είναι ένας ζωντανός χώρος μουσικής, φιλοξενεί πέρα από τη σύγχρονη σκηνή και τις τρεις κρατικές ορχήστρες.

Το Εθνικό Μουσείο Τέχνης Soares Dos Reis στο Πόρτο έχει ονομαστεί από τον ομώνυμο Πορτογάλο γλύπτη. Από την ίδρυσή του το 1833 ως το πρώτο εθνικό μουσείο της χώρας στεγάστηκε στο St Anthony Convent και το 1942 μεταφέρθηκε στο αρχαίο Carrancas Palace στο κέντρο της πόλης καθώς η νέα αυτή στέγη είναι καταλληλότερη για τη φύλαξη έργων τέχνης. Το Carrancas Palace στην πάροδο των χρόνων επεκτάθηκε και εκσυγχρονίστηκε μετά από παρεμβάσεις του αρχιτέκτονα Fernando Tavora ο οποίος το έφερε στη σημερινή του μορφή.