Το φρούριο αυτό οικοδομήθηκε το 1703 από τον ιδρυτή της πόλης Μεγάλο Πέτρο και αποτελούσε την αρχική ακρόπολη της Αγίας Πετρούπολης. Το έργο ολοκληρώθηκε πλήρως το 1740 υπό την εποπτεία του διάσημου αρχιτέκτονα Ντομένικο Τρεζίνι. Το κυριότερο χαρακτηριστικό του φρουρίου είναι οι έξι επιβλητικοί προμαχώνες του οι οποίοι αρχικά ήταν ξύλινοι όμως στη συνέχεια ανακατασκευάστηκαν με ισχυρότερα υλικά (πέτρα και σίδερο). Από το 1720 κιόλας το φρούριο χρησίμευε ως βάση της αυτοκρατορικής φρουράς αλλά και ως φυλακή υψίστης ασφαλείας κυρίως για πολιτικούς κρατουμένους.

Το Σαρλότενμπουργκ είναι ένα εντυπωσιακό μπαρόκ παλάτι στη δυτική πλευρά του Βερολίνου. Το κτίριο κάηκε ολοσχερώς το β΄παγκόσμιο πόλεμο αλλά ανακατασκευάστηκε πλήρως.

Είναι το μεγαλύτερο παλάτι στο Βερολίνο, το αρχικό του μέρος κατασκευάστηκε μεταξύ του 1695-1699 ως θερινή κατοικία της Σοφίας Σαρλότ γυναίκας του Φρειδερίκου Γ΄. Το παλάτι σχεδιάστηκε από τον Johann Narimg και επεκτάθηκε λίγο αργότερα όταν ο Φρειδερίκος έγινε βασιλιάς της Πρωσίας.

Πρόκειται για τον δεύτερο μεγαλύτερο ορθόδοξο ναό στην χώρα μετά τον Καθεδρικό Ναό του Χριστού Σωτήρος που βρίσκεται στη Μόσχα. Είναι αφιερωμένη στο άγιο Ισαάκ της Δαλματίας που θεωρούνταν προστάτης του Μεγάλου Πέτρου. Η οικοδόμηση του ναού διατάχθηκε από τον Τσάρο Αλέξανδρο τον Α’ και η ευθύνη του σχεδιασμού ανατέθηκε στον Γάλλο αρχιτέκτονα Αύγουστο Μοντφερράντ. Η κατασκευή του έργου είχε διάρκεια 40 ετών και εν μέσω της διαδικασίας ανέγερσης ο Τσάρος χρειάστηκε να παρέμβει υπέρ του αρχιτέκτονα διότι πολλά μέλη της επιτροπής εξέφρασαν ανοιχτά τη διαφωνία τους για τη μορφή του ναού.

Σχεδιάστηκε το 18ο αιώνα ως κέντρο των τεχνών και των επιστημών και βρίσκεται στη λεωφόρο Under Lindeen. Όταν ο Φρειδερίκος ο β΄έγινε βασιλιάς της Πρωσίας 1840, ως προστάτης των τεχνών, αποφάσισε να δημιουργήσει μία περιοχή που να περιέχει όπερα, ακαδημίες και ένα παλάτι.

Η πλατεία ήταν γνωστή παλαιοτέρα ως Opera platz καθώς η όπερα ήταν το μόνο κτίριο που είχε ολοκληρωθεί πριν αποβιώσει ο Φρειδερίκος. Το σημερινό της όνομα δόθηκε το 1947 κατόπιν του Αυγούστου Bebel αρχηγού του σοσιαλιστικού κόμματος της Γερμανίας του 19ου αιώνα.

Μόλις 600 μέτρα νότια της Πύλης του Βραδεμβούργου βρίσκεται ένα μνημείο αφιερωμένο σε όλα τα θύματα εβραϊκής καταγωγής που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι ένας χώρος μνήμης και περισυλλογής όπου ο ιδιαίτερος σχεδιασμός και η έκτασή του, που φτάνει τα 19 στρέμματα, προκαλούν στον επισκέπτη συναισθήματα δέους, απομόνωσης και δυστοπίας.

Την δεκαετία 1920-30 η Ποτσντάμερ Πλατζ ήταν μια από τις πιο ζωντανές και πολυπληθείς πλατείες της Ευρώπης. Το 1943 αυτό άλλαξε μετά από έναν ισχυρό βομβαρδισμό των συμμάχων.

Μετά τον πόλεμο η πλατεία βρισκόταν μεταξύ των Αμερικανικών, Βρετανικών και Ρωσικών τμημάτων της πόλης και έτσι έγινε νεκρή ζώνη. Με την κατασκευή του τοίχους του Βερολίνου το 1961 όλα τα κτίρια ισοπεδώθηκαν. Μετά την πτώση του τείχους αποφασίστηκε η ανοικοδόμηση της περιοχής με την κατασκευή να ξεκινάει το 1994.

Βρίσκεται στο Νησί των Μουσείων και είναι το νεότερο από τα 5 μουσεία. Άνοιξε το 1930 και πήρε το όνομα του από το βωμό της Περγάμου που είναι ένα θεόρατο μνημείο που φιλοξενείται εκεί.

Ο Καθεδρικός του Βερολίνου σε ρυθμό μπαρόκ χτίστηκε μεταξύ του 1894 με 1905. Βρίσκεται στο Νησί των Μουσείων στην όχθη του ποταμού Spree.

Ο σημερινός ναός είναι ο τρίτος στη σειρά που κτίστηκε στο ίδιο σημείο. Η πρώτη εκκλησία κτίστηκε εδώ το 1465 και αργότερα αντικαταστάθηκε από ένα καθεδρικό το 1765. Με διαταγή του αυτοκράτορα Γουλιέλμου β΄ ο ναός καταστράφηκε το 1894 και αποφάσισε να τον αντικαταστήσει με τον σημερινό ναό.

Το τεράστιο μέγεθος του νέου ναού ήταν σαν ένα προτεσταντικό αντίβαρο του ναού του Αγίου Πέτρου της Ρώμη.

Η Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche είναι ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του Βερολίνου. O κατεστραμμένος αυτός πύργος είναι ένα σύμβολο της αποφασιστικότητας του Βερολίνου για την ανοικοδόμηση της πόλης μετά τον πόλεμο και μια διαρκής υπενθύμιση της καταστροφής του πολέμου.

Η εκκλησία βρίσκεται στο Breitscheidplatz, το κέντρο του πρώην Δυτικού Βερολίνου. Εξακολουθεί να είναι το εμπορικό κέντρο του Βερολίνου, με τον εμπορικό δρόμο Ku'damm και το Europa Center σε κοντινή απόσταση.