Βρίσκεται στο Νησί των Μουσείων και είναι το νεότερο από τα 5 μουσεία. Άνοιξε το 1930 και πήρε το όνομα του από το βωμό της Περγάμου που είναι ένα θεόρατο μνημείο που φιλοξενείται εκεί.

Σχεδιάστηκε από τον Alfrend Messed και αργότερα από τον Ludwig Huffman και χτίστηκε ως συμπλήρωμα του διπλανού μουσείου του Beute το οποίο αδυνατούσε να εκθέσει τα εκθέματα του καθώς οι Γερμανοί αρχαιολόγοι συνέχισαν τις εκσκαφές σ' όλο τον κόσμο. Η ιδέα για το νέο μουσείο ξεκίνησε το 1907 και η κατασκευή του άρχισε το 1920 και κράτησε 20 χρόνια.

Ο Καθεδρικός του Βερολίνου σε ρυθμό μπαρόκ χτίστηκε μεταξύ του 1894 με 1905. Βρίσκεται στο Νησί των Μουσείων στην όχθη του ποταμού Spree.

Ο σημερινός ναός είναι ο τρίτος στη σειρά που κτίστηκε στο ίδιο σημείο. Η πρώτη εκκλησία κτίστηκε εδώ το 1465 και αργότερα αντικαταστάθηκε από ένα καθεδρικό το 1765. Με διαταγή του αυτοκράτορα Γουλιέλμου β΄ ο ναός καταστράφηκε το 1894 και αποφάσισε να τον αντικαταστήσει με τον σημερινό ναό.

Το τεράστιο μέγεθος του νέου ναού ήταν σαν ένα προτεσταντικό αντίβαρο του ναού του Αγίου Πέτρου της Ρώμη.

Η Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche είναι ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του Βερολίνου. O κατεστραμμένος αυτός πύργος είναι ένα σύμβολο της αποφασιστικότητας του Βερολίνου για την ανοικοδόμηση της πόλης μετά τον πόλεμο και μια διαρκής υπενθύμιση της καταστροφής του πολέμου.

Η εκκλησία βρίσκεται στο Breitscheidplatz, το κέντρο του πρώην Δυτικού Βερολίνου. Εξακολουθεί να είναι το εμπορικό κέντρο του Βερολίνου, με τον εμπορικό δρόμο Ku'damm και το Europa Center σε κοντινή απόσταση.

Είναι από τα κορυφαία σύμβολα του ψυχρού πολέμου και η επιτομή του χωρισμού δύσης και ανατολής. Για περίπου 30 χρόνια αυτό το σημείο ελέγχου αντιπροσώπευε όχι μόνο τη χωρισμένη Γερμανία αλλά και ένα ολόκληρο κόσμο πολιτικών αναταραχών.

Το Τείχος του Βερολίνου υψώθηκε το 1941 από την ανατολικογερμανική κυβέρνηση. Μετά την ολοκλήρωση του τείχους ο Αμερικανός πρόεδρος Kennedy διέταξε τις Αμερικανικές δυνάμεις να χτίσουν 3 σημεία ελέγχου (Check points) σε διαφορετικά σημεία του ώστε οι διπλωμάτες και σύμμαχοι να μπορούν να εισέρχονται στο δυτικό Βερολίνο.

Η ιστορική συνοικία του Αγίου Νικολάου (Νικολάι Φίρτελ) είναι μία μικρή περιοχή κοντά στην Αlexander platz. Μετά τον πόλεμο ήταν ένα κομμάτι του Ανατολικού Βερολίνου το οποίο παραμελήθηκε μέχρι το 1979 όπου η πόλη γιόρτασε την 750 επέτειό της.

Το παλιό μουσείο

Μέχρι το Σεπτέμβρη του 2020, το αρχαιολογικό μουσείο Χανίων βρισκόταν στο πρώην Ενετικό μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου στην οδό Χάληδων 28, έχοντας ξεκινήσει τη λειτουργία του το 1962. Είναι άγνωστο πότε οικοδομήθηκε το κτίριο αλλά φαίνεται ότι επιβίωσε από τον μεγάλο σεισμό του 1595 και αυτό το κάνει σίγουρα το παλαιότερο κτίσμα της πόλης.

Αρχικά η πλατεία ονομαζόταν Πλατεία των Βοδιών αλλά μετά την επίσκεψη του Τσάρου Αλεξάνδρου του Α το 1805 η πλατεία ονομάστηκε Αλεξάντερπλατζ (Αlexanderplatz).

Οι ντόπιοι την ονομάζουν Πλατεία Alex. Τα περισσότερα κτίρια της πλατείας καταστράφηκαν από το συμμαχικό βομβαρδισμό στα τέλη του β΄παγκόσμιου πολέμου.

Το τζαμί του Κιουτσούκ Χασάν (Γιαλί Τζαμισί) είναι δείγμα ισλαμικής τέχνης της Αναγέννησης, που χρονολογείται στο β’ μισό του 17ου αιώνα. Κτίστηκε προς τιμήν του πρώτου φρουράρχου των Χανίων, Κιουτσούκ Χασάν.

Η ιστορία του καθεδρικού των Εισοδίων της Θεοτόκου (Παναγία Τριμάρτυρη) ξεκινάει από τον 14ο αιώνα. Αρκετά αργότερα στα χρόνια της Τουρκοκρατορίας, το 1645, ο ναός μετατράπηκε σε σαπωνοποιείο, χωρίς όμως να αλλάξει η διαρρύθμισή του. Αρκετά χρόνια αργότερα η επιχείρηση του σαπωνοποιείου ναυάγησε και εγκαταλείφθηκε και όταν ο Μουσταφά έγινε πρωθυπουργός, παραχώρησε το χώρο στη Χριστιανική Κοινότητα που ζήτησε το χώρο για την ανέγερση και πάλι ναού. Η κατασκευή του ναού ολοκληρώθηκε το 1860 στη μορφή της τρίκλιτης βασιλικής με υπερυψωμένο το καλυμμένο από οξυκόρυφη κάμαρα μεσαίο κλίτος.

Νησί των Μουσείων του Βερολίνου (Museumsinsel) ονομάζεται το βόρειο κομματι του νησιού που βρίσκεται μεταξύ των ποταμών Spree και Kupfergraben και φιλοξενεί 5 από τα κορυφαία μουσεία της πόλης. Η ιδέα για το Νησί των Μουσείων ξεκίνησε το 1841 όταν ο Φρειδερίκος Αύγουστος Στουτελ πρότεινε το νησί να γίνει πολιτιστικό κέντρο ενώ από το 1999 το συγκρότημα μουσείων έχει ανακηρυχτεί από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς.