Είναι τοις πάσι γνωστό ότι η Σαντορίνη υπόσχεται γαστριμαργικές απολαύσεις ακόμα και στους πιο απαιτητικούς επισκέπτες. Θα ήταν μεγάλη παράληψη να βρεθείτε στο νησί και να μην δοκιμάσετε μερικές από τις πιο διαδεδομένες παραδοσιακές συνταγές όπως η φάβα, οι ντοματοκεφτέδες, η κολοκυθόπιτα, το αρνάκι με μελιτζάνες και ο μουσακάς. Αυτονόητη επίσης είναι και η πληθώρα φρέσκων ψαριών και θαλασσινών που αυξάνουν τον αριθμό των επιλογών σας. Όλα αυτά θα τα βρείτε στις ταβέρνες και τα εστιατόρια του νησιού που ξεχωρίζουν για την ποιότητα και την εξυπηρέτησή τους.

Ένα αναμφισβήτητο κληροδότημα της γης της Σαντορίνης είναι τα αμπέλια της. Για αιώνες η τεχνογνωσία και η παράδοση της αμπελουργίας περνά από γενιά σε γενιά και στις μέρες μας τα κρασιά του νησιού είναι παγκοσμίως γνωστά για την ποιότητα και την ιδιαίτερη υφή τους εγγύηση της οποίας είναι το ηφαιστειογενές έδαφος. Διάσπαρτα σε όλη την έκτασή του βρίσκονται σύγχρονα οινοποιεία μερικά εκ των οποίων είναι επισκέψιμα από το κοινό.

Η Παλαιά Καμένη ή αλλιώς Παλαιά Καϋμένη είναι ένα μικρότερο ηφαιστειογενές νησάκι το οποίο βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της Καλντέρας του νησιού. Δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της ηφαιστειακής έκρηξης του 46-47 μ.Χ. και έχει έκταση 60 εκτάρια και μέγιστο ύψος 98.5 μέτρα. Κατά μήκος των ακτών του θα συναντήσετε πολλές θερμές πηγές και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πολλοί τουρίστες το επισκέπτονται ώστε να κολυμπήσουν στα θερμά και κίτρινα από το θειάφι νερά που το περιβάλλουν.

Παλιότερα ονομάζονταν Νέα Καϋμένη και συνήθως από τους ντόπιους αποκαλείται "Το ηφαίστειο". Είναι λοιπόν το ηφαιστειογενές νησί στο κέντρο της Καλντέρας της Σαντορίνης το οποίο άρχισε να δημιουργείται το 1570 με τη δημιουργία αρχικά της Μικρής Καμένης. Η έκτασή του αγγίζει τα 340 εκτάρια και το ψηλότερο σημείο του φτάνει τα 127 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Στο νησί υπάρχουν δύο αγκυροβόλια ένα στον όρμο του Ταξιάρχη και ένα στον όρμο του Ερινία. Καθημερινά δέχεται εκατοντάδες επισκέπτες που το προσεγγίζουν με τη βοήθεια τουριστικών πλοιαρίων που ξεκινάνε από τα Φηρά.

Η Οία κατά πολλούς βρίσκεται στο προνομιακότερο μέρος του νησιού, το βορειοδυτικό. Η αρχιτεκτονική των σπιτιών ορίζουν μία ιδιαίτερη προσωπικότητα στην περιοχή καθώς είναι σκαμμένα στη λάβα. Η Οία φημίζεται για το ασυναγώνιστο ηλιοβασίλεμα, το ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών που περιλαμβάνει ιδιαίτερα πολυτελή ξενοδοχεία και εστιατόρια, αλλά και το μαγευτικό φυσικό τοπίο. Αυτός ο συνδυασμός λοιπόν δικαιολογεί απόλυτα το γεγονός ότι η Οία αποτελεί αγαπημένο προορισμό πολλών παγκόσμιων διασημοτήτων και διάφορων μεγιστάνων.

Τα Φηρά είναι το κεντρικότερο και πλέον πολυσύχναστο σημείο του νησιού. Βρίσκονται στην αρχή της Καλντέρας (υποθαλάσσιος κρατήρας) και έχουν καταπληκτική θέα προς όλη την έκταση που εκτείνεται αυτή. Μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας στην πλατεία Θεοτοκόπουλου, να περιηγηθείτε στα στενά παραδοσιακά σοκάκια και να θαυμάσετε την αρχιτεκτονική της καθολικής εκκλησίας και τις αγιογραφίες του ορθόδοξου ναού.

Πρόκειται για τον αρχαίο οικισμό της Σαντορίνης που ιδρύθηκε το 9ο αιώνα π.Χ. και δεσπόζει στο Μέσα Βουνό σε υψόμετρο 385 μέτρων. Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν Δωριείς και το όνομα της προέρχεται από τον Θήρα που θεωρείται ο θεμελιωτής του οικισμού. Η περιοχή της αρχαίας θήρας ανασκάφηκε από Γερμανούς αρχαιολόγους μεταξύ 1895 και 1902 αλλά και από το γνωστό αρχαιολόγο Ν. Ζαφειρόπουλο την περίοδο 1961-1982. Αποτέλεσμα των ερευνών ήταν να έρθουν στο φως μνημεία που παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον και αναρίθμητα άλλα ευρήματα που φιλοξενούνται στο αρχαιολογικό μουσείο της πόλης.

Πρόκειται για μία καλωδιωτή γέφυρα μήκους περίπου 2,9 χιλιομέτρων που συνδέει την πόλη του Ρίου στην Πελοπόννησο με την πόλη του Αντιρρίου στη Στερεά Ελλάδα. Περνά πάνω από το στενότερο σημείο του Κορινθιακού Κόλπου αποτελώντας ένα έργο πνοής για τη Δυτική Ελλάδα, καθώς συμβάλει στην ανάπτυξη και διευκολύνει την κυκλοφορία, που μέχρι πρότινος γινόταν μόνο με φέρρυ μποτ.

Είναι η κεντρικότερη πλατεία της πόλης. Το αρχικό όνομά της ήταν Πλατεία Όθωνος, όμως η κοινή της ονομασία ήταν Καλαμογδάρτη καθώς εκεί βρισκόταν η οικία της ομώνυμης οικογένειας. Όταν στο βασιλικό θρόνο βρισκόταν ο Γεώργιος Α' έλαβε το όνομά του. Το 1902 δεντροφυτεύτηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος της και ανέκαθεν αποτελούσε χώρο συγκεντρώσεων πολιτικού και άλλου ενδιαφέροντος, αλλά και τόπο εορτασμών και άλλων εκδηλώσεων. Το 1875 η φήμη της πλατείας εκτοξεύθηκε λόγω του τεράστιου κόστους των σιντριβανιών που φτιάχτηκαν σε αυτή.

Στο δυτικό τμήμα της πόλης βρίσκεται το Ρωμαϊκό ωδείο της Πάτρας. Ανεγέρθηκε το 170 π.Χ. μία δεκαετία νωρίτερα από την ανέγερση του Ηρωδείου των Αθηνών. Σύμφωνα μάλιστα με τον Παυσανία, η διακόσμηση και η μεγαλοπρέπειά του μπορεί να συναγωνιστεί την αρτιότητα του μεγάλου ωδείου των Αθηναίων. Το ωδείο ήταν συνέχεια της αγοράς και εντός αυτού φιλοξενούνταν το επιβλητικό άγαλμα του Απόλλωνα. Με το πέρασμα των αιώνων σεισμοί πόλεμοι και κατακτητές κατέστρεψαν το κτίσμα το οποίο καταπλακώθηκε από χώμα και άλλα υλικά που άφησαν ορατό μόνο ένα μικρό τμήμα του.