Το φρούριο Suomenlinna. Viapori (φινλανδικά), ή Sveaborg (σουηδικά) είναι ένα επιβλητικό αμυντικό κάστρο που εκτείνεται σε έξι νησιά του Ελσίνκι και αποτελούσε κομμάτι της οχυρωματικής γραμμής της πόλης του Ελσίνκι και κατ' επέκταση ολόκληρης της Φινλανδίας απέναντι στην ρωσική επεκτατική πολιτική. Εμπνευστής και χρηματοδότης του έργου ήταν η σουηδική βασιλική οικογένεια ενώ οι εργασίες ανέγερσης ξεκίνησαν το 1748 υπό τις οδηγίες του αρχιτέκτονα Augustin Ehrensvärd.

Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα μεγαλοπρεπή Ευαγγελικό Λουθηρανικό ναό που βρίσκεται σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία του Ελσίνκι. Χτίστηκε ακριβώς στο σημείο που παλαιότερα βρισκόταν ο ναός της Ελεονώρας Ούρλικα, βασίλισσα της Σουηδίας.

Τα πέτρινα γεφύρια είναι άμεσα συνδεδεμένα με την εικόνα της Καστοριάς και αποτελούν αριστουργήματα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Θα τα συναντήσετε σε όλη την έκταση του νομού που περιβάλει την πόλη και σίγουρα θα εντυπωσιαστείτε από την τεχνική και τις δυνατότητες των κατασκευαστών του παρελθόντος. Μερικά από τα γνωστότερα είναι το γεφύρι της Ζουζούλης που συνδέει το ομώνυμο χωριό με το Τσοτύλι και τα Γρεβενά, το μονότοξο γεφύρι, το γεφύρι της Κορομηλιάς και το Γεφύρι στο Μπερίκι.

Κατά τη διάρκεια του χρόνου παραμονής σας στην πόλη σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να χάσετε την ευκαιρία να περιηγηθείτε στις γραφικές γειτονιές και να θαυμάσετε την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τον αυθεντικό αέρα που αποπνέουν ορισμένα οικοδομήματα. Συγκεκριμένα στις γειτονιές Αποζάρι και Ντολτσό θα βρεθείτε μπροστά σε μεγαλόπρεπα καστοριανά αρχοντικά που ανεγέρθηκαν τον 17ο και 18ο αιώνα και μαρτυρούν την οικονομική και καλλιτεχνική άνθηση της περιόδου όπου οι γουνοποιοί επέκτειναν τις δραστηριότητές τους πέρα από τα σύνορα της χώρας.

Στη νοτιοδυτική πλευρά του νομού και πολύ κοντά στο χωριό Νόστιμο, θα βρείτε το Απολιθωμένο Δάσος, η μελέτη και η ανάδειξη του οποίου έχει αναλάβει ο καθηγητής Παλαιοντολογίας και Παλαιοβοτανικής Ευάγγελος Βενιζέλος. Επιστημονικά έχει αποδειχθεί ότι πριν από 15 με 20 εκατομμύρια χρόνια οι προσχώσεις των ποταμών σχημάτισαν ένα μεγάλο δέλτα στο οποίο δημιουργήθηκε ένα υποτροπικό-δάσος με οξιές βελανιδιές καστανιές και φοίνικες. Μία ηφαιστειακή έκρηξη συνετέλεσε στην απολίθωση μεγάλου μέρους του δάσους και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

Το βυζαντινό μουσείο της Καστοριάς βρίσκεται στην κορυφή του λόφου της Βυζαντινής Ακρόπολης και στεγάζεται σε ένα σύγχρονο νεόδμητο κτίριο. Σε αυτό ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να μελετήσει την βυζαντινή ιστορία και τέχνη σε όλες τις φάσεις και εκφράσεις της. Μία ιδιαίτερα πλούσια συλλογή άριστα συντηρημένων εικόνων, γλυπτών και ψηφιδωτών αποτελούν τέλεια δείγματα εκκλησιαστικής και λαϊκής τέχνης. Τα περισσότερα εκθέματα χρονολογούνται από το δεύτερο μισό του 12ου αιώνα μέχρι τον 17ο αιώνα και χωρίζονται σε έξι διακριτές ενότητες.

Στην περίπτωση που περιηγείστε κατά μήκος του παραλιακού μετώπου στο ύψος των Αμπελοκήπων θα σας δοθεί η ευκαιρία να επισκεφτείτε ένα πραγματικά ξεχωριστό προσκύνημα. Το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου του Κρεμαστού είναι χτισμένο σε μια απόκρημνη φυσική σπηλιά, η πρόσβαση στην οποία γίνεται από 150 σκαλοπάτια. Η φήμη του συγκεκριμένου ναού ξεπερνά τα όρια της πόλης της Καστοριάς και λόγω της ιδιαίτερης πολιτιστικής και θρησκευτικής του αξίας τον επισκέπτονται πιστοί από πολλές γωνιές της υφηλίου.

Η ίδρυση του συγκεκριμένου μοναστηριού τοποθετείται στον 12ο αιώνα και η περίοδος ακμής του ταυτίζεται με την χρυσή περίοδο της καστοριανής γουνοποιίας. Τα κεφάλαια που συνέρρεαν εκείνη την περίοδο στην πόλη από τις εξαγωγές που πραγματοποιούνταν έδωσαν σημαντική ώθηση στον κατασκευαστικό και στον καλλιτεχνικό τομέα.

Είναι η μοναδική εκκλησία της Καστοριάς που έχει τρούλο και από αυτό το χαρακτηριστικό προκύπτει και το προσωνύμιο καθώς κουμπέ (kubbe) στα τούρκικα σημαίνει τρούλος. Η χρονολογία ανέγερσής της τοποθετείται γύρω στον 11ο αιώνα και ταυτίζεται με το ιστορικό γεγονός της λήξης των επιχειρήσεων για την εκδίωξη των Βουλγάρων της ευρύτερης περιοχής από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Βασίλειο τον Β' τον Βουλγαροκτόνο. Είναι μία από τις 72 εκκλησίες της πόλης που χωρίς καμία αμφιβολία διασώζουν αδιάλειπτα τη βυζαντινή και τη μεταβυζαντινή μνήμη εδώ και περισσότερο από 10 αιώνες.

Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο μουσείο σε πανελλήνιο επίπεδο, το νέο αρχαιολογικό μουσείο της Πάτρας θεωρείται μια κοιτίδα πολιτισμού για ολόκληρη την Αχαία. Η δημιουργία του ήταν όραμα της πρώην υπουργού πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη αλλά οι εργασίες ανέγερσής του δεν άρχισαν παρά το 2004. Αρχικός στόχος ήταν η ολοκλήρωση του έργου μέχρι το 2006 όταν η Πάτρα έγινε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης όμως τελικά τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν στις 24 Ιουλίου του 2009.