Το Πανηγυράκι αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα δρώμενα και εορτασμούς που πραγματοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή της Στερεάς Ελλάδας. Λαμβάνει χώρα την περίοδο του εορτασμού του πολιούχου και προστάτη της Αράχωβας του Αγίου Γεωργίου και διαρκεί τρεις μέρες. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται με κύριο άξονα την επιβλητική εκκλησία του Αγίου που δεσπόζει στο ψηλότερο σημείο του χωριού και η ανέγερσή της υπολογίζεται στα 1676.

Στην περίπτωση που βρεθείτε στο κέντρο της Αράχωβας και στρέψετε το βλέμμα σας προς την κορυφή θα δείτε τον επιβλητικό ναό του Αγίου Γεωργίου. Υπάρχουν ιστορικά έγγραφα που αποδεικνύουν την ύπαρξη του ναού από το 1676 αλλά σίγουρα η ανέγερσή του τοποθετείται αρκετά πιο παλιά. Μπορείτε να ανεβείτε τα 264 σκαλοπάτια και να φτάσετε στο προαύλιο του ναού όπου σύμφωνα με την παράδοση διεξήχθησαν καθοριστικά τμήματα της ιστορικής μάχης της Αράχωβας του 1826. Μάλιστα σε κάποια σημεία του τοίχου της εκκλησίας είναι ορατές οι τρύπες από τις σφαίρες κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών.

Αν θέλετε να νιώσετε την πραγματική αύρα της Αράχωβας θα σας προτείναμε να την περπατήσετε. Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική του χωριού συνδέεται με το φυσικό κάλος που προσφέρουν οι πλαγιές του Παρνασσού και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά ξεχωριστό.

Το Χιονοδρομικό Παρνασσού στην Αράχωβα

Σήμερα η Αράχωβα αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους χειμερινούς προορισμούς στην Ελλάδα. Και αυτό διότι σε απόσταση περίπου 30 χλμ. από τον οικισμό βρίσκεται το Χιονοδρομικό Παρνασσού που έχει αναγάγει την περιοχή σε συνώνυμο του χιονιού, της διασκέδασης και των χειμερινών σπορ. Το χιονοδρομικό βρίσκεται σε απόσταση περίπου 200 χλμ.

Αναμφισβήτητα μια επίσκεψή στην Αράχωβα θα πρέπει να συνδυαστεί με την γευστική περιήγηση στα προϊόντα που προκύπτουν από τη τοπική γεωργική και κτηνοτροφική δραστηριότητα. Ανέκαθεν η Αράχωβα ήταν γνωστή για τα εξαιρετικής ποιότητας γαλακτοκομικά προϊόντα, το παραδοσιακό στρογγυλό τυρί φορμαέλα που έχει κατοχυρωμένη ονομασία προέλευσης, τη μυζήθρα τις χυλοπίτες και τον τραχανά των οποίων η ξεχωριστή γεύση οφείλεται στο άριστης ποιότητας γάλα από ζώα που βόσκουν στις κατάφυτες πλαγιές του Παρνασσού.

Τα εκθέματα που φιλοξενούνται στο αρχαιολογικό μουσείο της Δράμας πιστοποιούν την μακραίωνη ιστορία της πόλης. Καλύπτει την χρονικά μια περίοδο που ξεπερνά τις 50.000 χρόνια αφού αρχίζει από τη μέση παλαιολιθική εποχή και φτάνει έως τους νεότερους χρόνους και το 1913. Ο εκθεσιακός χώρος αποτελείται από 3 διαφορετικές αίθουσες όπου η πρώτη περιλαμβάνει ευρήματα και ίχνη κυνηγών που βρέθηκαν στο σπήλαιο των πηγών του Αγγίτη.

Το κέντρο τέχνης της Αγίας Μόνικα, θα το συναντήσετε και ως CASM (από τα αρχικά του Centre d'Art Santa Mònica), είναι ένα δημόσιο μουσείο σύγχρονης τέχνης που βρίσκεται επί του πεζόδρομου La Rambla, πολλή κοντά στο μνημείο του Κολόμβου.

Το μουσείο λαϊκής τέχνης βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο του Μετσόβου και φιλοξενεί έναν ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό παλαιών αντικειμένων τεράστιας αξίας. Στεγάζεται στο ανακαινισμένο αρχοντικό Τοσίτσα και σε αυτό ο επισκέπτης εκτός του ότι έχει τη δυνατότητα να περιεργαστεί μια σειρά αντικειμένων καθημερινής χρήσης, μπορεί να περιηγηθεί στους εσωτερικούς χώρους ενός πραγματικού Μετσοβίτικου αρχοντικού και να αντιληφθεί την αρχιτεκτονική του.

Η συγκεκριμένη πινακοθήκη έχει το όνομα του μεγάλου πολιτικού Ευάγγελου Αβέρωφ του οποίου η καταγωγή ήταν από το Μέτσοβο. Βρίσκεται κοντά στο ιστορικό κέντρο της κωμόπολης και φιλοξενεί μια τεράστια συλλογή από πίνακες Ελλήνων ζωγράφων του 19ου και 20ου αιώνα καθώς και μια αξιόλογη συλλογή γλυπτών και χαρακτικών αποτελούμενη από 250 έργα του Λύτρα του Γύζη του Βολανάκη και μιας σειράς άλλων γνωστών Ελλήνων καλλιτεχνών. Οι ώρες λειτουργίας της είναι 10.00 έως τις 16.30 από τις 15 Σεπτεμβρίου έως τις 14 Ιουλίου και 10.00 έως 19.00 από τις 15 Ιουλίου έως 14 Σεπτεμβρίου.

Σε σχετικά μικρή απόσταση από το Μέτσοβο θα συναντήσετε το νερόμυλο του Γκίνα. Αυτός βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Άραχθου και είναι ένας από τους γνωστότερους νερόμυλους της περιοχής ενώ η σύνδεσή του με το Μέτσοβο και με το παρακείμενο μοναστήρι της κοιμήσεως της Θεοτόκου γίνεται με ένα γραφικό λιθόστρωτο καλντερίμι. Ο συγκεκριμένος μύλος για πολλές δεκαετίες χρησιμοποιούσε τη δύναμη των άφθονων νερών του ποταμού μετατρέποντάς της σε μηχανική ενέργεια για το άλεσμα των δημητριακών τις ευρύτερης περιοχής.