Η Επισκοπή είναι ένα χωριό πολύ κοντά στην Ιεράπετρα και έχει σχεδόν 1000 κατοίκους. Ιδρύθηκε κατά τους μινωικούς χρόνους κάποια στιγμή το 2.500 με 2.000 π.Χ.. Περιβάλλεται από ελιές και, όπως οι ντόπιοι Μινωίτες, έτσι και οι σύγχρονοι κάτοικοι ασχολούνται με την αγροτική ζωή. Το πιο σημαντικό σημείο του χωριού είναι μία εκκλησία που χτίστηκε το 961 μ.Χ. και έχει πρόσφατα ανακαινιστεί. Το 1946 βρέθηκε σαρκοφάγος από τη μινωική περίοδο.

Το Εκκλησιαστικό μουσείο Αλεξανδρούπολης βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Ιδρύθηκε το 1976 και στην αρχή στεγαζόταν στο πνευματικό κέντρο της Μητρόπολης. Μεταφέρθηκε το 1982 στη Λεονταρίδειο σχολή, ένα κτίριο που είχε ανακηρυχθεί διατηρητέο από το 1978. Μπορείτε να δείτε περίπου 400 εκθέματα από το 15ο έως και τον 20ο αιώνα. Η συλλογή είναι χωρισμένη σε τέσσερις ενότητες, όσες και οι αίθουσες του μουσείου.

Η Αρχαία Ζώνη είναι ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους του Έβρου. Έχει υπάρξει η σημαντικότερη αποικία της Σαμοθράκης, σημαντικότερη από τη Μεσημβρία, όπως πιστευόταν παλιότερα. Τα φυσικά όρια της τοποθεσίας και τα τείχη καθόρισαν την τελική ρυμοτομία της πόλης. Σώζονται οικίες διατεταγμένες γύρω από μια κεντρική αυλή και πολλά καθημερινά σκεύη. Η ταυτότητα της πόλης προσδιορίστηκε από μια πληθώρα νομισμάτων που φέρουν την επιγραφή ΖΩΝΑΙΩΝ. Ο ναός του Απόλλωνα είναι ο μόνος αρχαϊκός ναός του Απόλλωνα σε όλη την περιοχή της Θράκης.

Η Δαδιά είναι ένα χωριό του νομού Έβρου πολύ κοντά στα σύνορα με την Τουρκία και λίγο πιο νότια από το Σουφλί. Το χωριό πήρε το όνομά του από το ξύλο του, γεμάτο ρετσίνι, πεύκου της περιοχής που οι ντόπιοι χρησιμοποιούσαν ως δαδί. Ο λόγος για τον οποίο η Δαδιά έχει γίνει γνωστή σε όλη την Ελλάδα, και όχι μόνο, είναι εξαιτίας του εξαιρετικού βιότοπου που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή. Ο λόγος είναι η ήπια συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης αλλά και το μεσογειακό κλίμα της περιοχής.

Ο Λιμένας Θάσου βρίσκεται στο βόρειο τμήμα και θεωρείται η πρωτεύουσα του νησιού. Είναι το πρώτο σημείο που βλέπει ο επισκέπτης από το νησί, καθώς εδώ βρίσκεται το λιμάνι του, το οποίο συνδέεται με την Κεραμωτή με τακτική συγκοινωνία. Στο Λιμένα υπάρχουν ξενοδοχεία, εστιατόρια, τράπεζες και γιατροί και από εδώ ξεκινούν λεωφορεία για όλο το νησί. Τα κτίρια του Λιμένα απλώνονται κατά μήκος της θάλασσας. Στο Λιμένα θα βρείτε το αρχαιολογικό μουσείο, την αρχαία Αγορά και το αρχαίο θέατρο, στο οποίο τα καλοκαίρια πραγματοποιούνται παραστάσεις και εκδηλώσεις.

Η αρχαία αγορά της Θάσου πρόκειται για μια πλατεία 80x100 μέτρων όπου μαζεύονταν οι κάτοικοι της πρωτεύουσας του νησιού. Περιβαλλόταν από στοές, θρησκευτικά και δημόσια κτίρια. Υπήρχε πλακόστρωτη οδός που ένωνε την αγορά με το λιμάνι. Ουσιαστικά ήταν ο πυρήνας της ζωής της πόλης, αφού ήταν το πολιτικό, διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο της. Οι ανασκαφές στο χώρο ξεκίνησαν το 1911 από τη γαλλική αρχαιολογική εταιρεία αλλά το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας και της αποκάλυψης του χώρου πραγματοποιήθηκαν από το 1948 έως το 1955.

Το αρχαιολογικό μουσείο Θάσου λειτουργεί από το 2004 και στεγάζεται σε κτίριο του 1934. Η πρώτη αίθουσα είναι αφιερωμένη στις αρχαιλογικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο νησί από το 1911-1981. Στις επόμενες αίθουσες ο επισκέπτης μπορεί να δει ευρήματα από την παρουσία του ανθρώπου στο νησί από τα προϊστορικά χρόνια έως και τις μέρες μας. Ιδιαίτερη σημασία δίνεται σε αντικείμενα από την εποχή του σιδήρου, σε βραχογραφίες και σε ανθρωπόμορφες στήλες που είναι μάλιστα από τα αρχαιότερα μνημειακά γλυπτά της προϊστορικής εποχής σε όλη την Ευρώπη.

Η Ποταμιά είναι ένα από τα ωραιότερα χωριά της Θάσου και βρίσκεται στις πλαγιές του όρους Υψάριο, το ψηλότερο βουνό της Θάσου. Διατηρεί τον παραδοσιακό του χαρακτήρα, καθώς ένα πολύ μεγάλο μέρος των σπιτιών είναι πετρόχτιστα. Η βλάστηση του βουνού τριγύρω από το χωριό κάνει το περιβάλλον ειδυλλιακό και πολλές φορές κατά τη διάρκεια του χειμώνα χιονίζει και γίνεται ακόμη ομορφότερο.

Το Φρούριο Καλές χτίστηκε το 13ο αιώνα από τους Ενετούς για την προστασία της πόλης από επιδρομές εχθρών και πειρατών. Καταστράφηκε από σεισμό αλλά και τους Τούρκους το 1508 και δεν επισκευάστηκε ολοσχερώς, μάλλον για οικονομικούς λόγους. Η πόλη έπεσε στα χέρια των Τούρκων το 1647 και τότε ήταν που τελικά το κάστρο επιδιορθώθηκε από τους κατακτητές του, για την προστασία της πόλης που πλέον τους ανήκε. Από την εποχή αυτή είναι και το όνομα του κάστρου, καθώς το "Καλές" είναι παράφραση του ονόματος "κουλές" που στα τουρκικά σημαίνει κάστρο.

Η Λαογραφική συλλογή Λιμεναρίων βρίσκεται στις Παλιές Αποθήκες μεταλλίων στο ανατολικό άκρο του χωριού. Η συλλογή δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του πολιτιστικού συλλόγου και ο στόχος της είναι η διατήρηση και προβολή της τοπικής παράδοσης. Κατά την επίσκεψή σας μπορείτε να δείτε είδη οικιακής χρήσης και ένδυσης, όπως γυναικείες στολές, κεντήματα, υφαντά, θερμάστρες, σύνεργα παρασκευής καφέ, κατσαρόλες και ταψιά, καθώς κι έναν αργαλειό.