Η Σύμη διαθέτει τη δική της σπεσιαλιτέ, που είναι το πασίγνωστο Συμιακό Γαριδάκι και πρόκειται για μία σπάνια ποικιλία γαρίδας, πολύ μικρού μεγέθους που ζει στη θάλασσα της περιοχής. Διάφορα ψάρια, θαλασσινά και οστρακοειδή κατέχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην τοπική γαστρονομία, ενώ μία ακόμη πολύ ξεχωριστή σπεσιαλιτέ είναι η γαελόπιτα, γνωστή και ως αθερινόπιτα. Από γλυκά ξεχωρίζουν τα συμιακά ακούμια, που θυμίζουν πολύ τους λουκουμάδες.
Διασκέδαση
Μετρώντας περισσότερα από 15 χρόνια πολιτιστικής προσφοράς, το Φεστιβάλ Σύμης αποτελεί το σημαντικότερο γεγονός του καλοκαιριού. Περιλαμβάνει μία μεγάλη πληθώρα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων όλων των εκφάνσεων, όπως θεατρικές παραστάσεις, μουσικές συναυλίες, προβολή κινηματογραφικών ταινιών και λογοτεχνικές βραδιές, με τη συμμετοχή σημαντικών καλλιτεχνών καταξιωμένους στον ελλαδικό χώρο και στο εξωτερικό, που συμμετέχουν αφιλοκερδώς.
Κάθε χρόνο στις 2 Μαΐου αναβιώνει στη Σύμη το έθιμο του Κουκουμά. Στο έθιμο αυτό παίρνουν μέρος ανύπαντροι νέοι και νέες του νησιού. Την παραμονή της γιορτής, η οικοδέσποινα του σπιτιού όπου γιορτάζεται ο Κουκουμάς δίνει ένα αγγείο, το επονομαζόμενο ξυστί, σε επτά νέες για να φέρουν από ισάριθμα σπίτια όπου ένα τουλάχιστον μέλος τους ονομάζεται Ειρήνη, το λεγόμενο "αμίλητο νερό", αφού καθ’ οδόν δεν πρέπει να μιλήσουν σε κανέναν. Κατόπιν βάζουν μέσα στο αγγείο τα δαχτυλίδια τους και το σκεπάζουν με κόκκινο μαντίλι και ένα μεγάλο κλειδί.
Η Κάλυμνος αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς για αναρρίχηση παγκοσμίως. Όλα ξεκίνησαν όταν ένα διάσημο ζευγάρι Ιταλών αναρριχητών επισκέφτηκαν το νησί και είδαν τις τεράστιες δυνατότητες του νησιού σε ό,τι αφορά την αναρρίχηση. Το ζευγάρι επισκέφτηκε ξανά το νησί και στη δεκαετία του ‘90 βοήθησε ώστε να οργανωθούν και να ανοιχθούν διαδρομές κυρίως στη βόρεια πλευρά του νησιού. Από τότε η εισροή αναρριχητών είναι μεγάλη. Στις διαδρομές έχουν δοθεί ονόματα από την Ελληνική Μυθολογία (Οδύσσεια, Μούσες).
Μία από τις τοπικές σπεσιαλιτέ του νησιού είναι οι ρεβυθοκεφτέδες. Η "μπουκουνιά" είναι ένα παραδοσιακό φαγητό του νησιού που φτιάχνεται με χοιρινό κρέας μαγειρεμένο στο λίπος του. Ο καπαμάς (κατσίκι γεμιστό) μαγειρεύεται σε κάθε γιορτή του νησιού ενώ ξεχωριστή θέση έχουν και τα τυριά του νησιού (μυζήθρα, κοπανιστή, σακουλιαστή). Κύριο μπαχαρικό σε όλα τα φαγητά και τις σαλάτες της Νισύρου είναι η κάπαρη.
Καθώς το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Νάξου ασχολείται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία το νησί έχει να επιδείξει πολύ αξιόλογα τοπικά προϊόντα και εξαιρετικά κρέατα. Πρώτα στη λίστα των προϊόντων της Νάξου είναι τα φημισμένα τυριά της, με τη γραβιέρα της να έχει κερδίσει διάκριση για την ονομασία προέλευσης, ενώ πολύ γνωστά είναι το κεφαλοτύρι "Αρσενικό" και το λαδοτύρι Νάξου, ένα πικάντικο τυρί, παρασκευασμένο με ελαιόλαδο. Πολύ νόστιμη είναι και η πατάτα της Νάξου, μία μοναδική ποικιλία που είναι διάσημη και περιζήτητη σε όλη την Ελλάδα.
Ο περίπλους της Μήλου με σκάφος, είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς τις ομορφιές του νησιού, τα θαλάσσια σπήλαια και τις μαγευτικές παραλίες που δεν είναι προσβάσιμες οδικώς. Τα σκάφη προσεγγίζουν στις ανατολικές ακτές τα θαλάσσια σπήλαια του Παπάφραγκα, τρία συνεχόμενα σπήλαια, με πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά, που τα χρόνια του Βυζαντίου χρησιμοποιήθηκαν ως ορμητήρια και καταφύγια πειρατών. Ακριβώς απέναντι βρίσκονται τα Γλαρονήσια, τρεις εντυπωσιακές ηφαιστειογενείς βραχονησίδες.
Το Σκυριανό αλογάκι είναι μία από τις σπάνιες φυλές αλόγων που υπάρχουν στον κόσμο. Πρόκειται για ένα αυτόχθονο μικρόσωμο άλογο που υπήρχε στην αρχαιότητα σε όλη την Ελλάδα, ωστόσο κατάφερε να επιβιώσει μόνο στη Σκύρο. Τα σκυριανά αλογάκια είναι κοντά, μικρόσωμα, έχουν μακριά χαίτη, καμπυλωτή ράχη και μεγάλη κοιλιά, ενώ τα χαρακτηρίζει η μεγάλη αντοχή. Τα πόδια τους είναι λεπτά, γερά και νευρώδη με δυνατές κλειδώσεις. Η ουρά είναι τοποθετημένη χαμηλά, θυσανωτή και μακριά. Παλιότερα χρησίμευαν μόνο για το αλώνισμα και όχι για το φόρτωμα.
Η γεωγραφική θέση της Σύρου με το σημαντικό λιμάνι της, την κατέστησαν ένα κόμβο επιρροής διαφορετικών πολιτισμών, γεγονός που είναι εμφανές και στην τοπική κουζίνα του νησιού.
Τα τοπικά πιάτα και οι συνταγές χαρακτηρίζονται από μια πολυσυλλεκτική αύρα και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι εδώ τυπώθηκε το πρώτο βιβλίο μαγειρικής στην Ελλάδα, λίγο μετά την Επανάσταση του 1821.
Η Αλόννησος φημίζεται για το φρέσκο ψάρι και κυρίως για τους αστακούς και τα καβούρια. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε αστακομακαρονάδα, γίδα με μακαρονάδα που προσφέρεται συνήθως στους γάμους και στα μεγάλα πανηγύρια, κατσίκι με μαύρες αγκινάρες, στριφτές τυρόπιτες και χορτόπιτες που φτιάχνονται στο τηγάνι και κρεμμυδόπιτα με τραχανά και μυζήθρα. Πολύ ξεχωριστά εδέσματα είναι το μπουρέκι από γίδα βραστή σε φύλλα και τα πουγγιά με χόρτα. Για να γλυκαθείτε δοκιμάστε τα χαμαλιά, τα αμυγδαλωτά και την καρυδόπιτα Αλοννήσου.