Θρησκευτικά

Ο Καθεδρικός του Βερολίνου σε ρυθμό μπαρόκ χτίστηκε μεταξύ του 1894 με 1905. Βρίσκεται στο Νησί των Μουσείων στην όχθη του ποταμού Spree.

Ο σημερινός ναός είναι ο τρίτος στη σειρά που κτίστηκε στο ίδιο σημείο. Η πρώτη εκκλησία κτίστηκε εδώ το 1465 και αργότερα αντικαταστάθηκε από ένα καθεδρικό το 1765. Με διαταγή του αυτοκράτορα Γουλιέλμου β΄ ο ναός καταστράφηκε το 1894 και αποφάσισε να τον αντικαταστήσει με τον σημερινό ναό.

Το τεράστιο μέγεθος του νέου ναού ήταν σαν ένα προτεσταντικό αντίβαρο του ναού του Αγίου Πέτρου της Ρώμη.

Η Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche είναι ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του Βερολίνου. O κατεστραμμένος αυτός πύργος είναι ένα σύμβολο της αποφασιστικότητας του Βερολίνου για την ανοικοδόμηση της πόλης μετά τον πόλεμο και μια διαρκής υπενθύμιση της καταστροφής του πολέμου.

Η εκκλησία βρίσκεται στο Breitscheidplatz, το κέντρο του πρώην Δυτικού Βερολίνου. Εξακολουθεί να είναι το εμπορικό κέντρο του Βερολίνου, με τον εμπορικό δρόμο Ku'damm και το Europa Center σε κοντινή απόσταση.

Το τζαμί του Κιουτσούκ Χασάν (Γιαλί Τζαμισί) είναι δείγμα ισλαμικής τέχνης της Αναγέννησης, που χρονολογείται στο β’ μισό του 17ου αιώνα. Κτίστηκε προς τιμήν του πρώτου φρουράρχου των Χανίων, Κιουτσούκ Χασάν.

Η ιστορία του καθεδρικού των Εισοδίων της Θεοτόκου (Παναγία Τριμάρτυρη) ξεκινάει από τον 14ο αιώνα. Αρκετά αργότερα στα χρόνια της Τουρκοκρατορίας, το 1645, ο ναός μετατράπηκε σε σαπωνοποιείο, χωρίς όμως να αλλάξει η διαρρύθμισή του. Αρκετά χρόνια αργότερα η επιχείρηση του σαπωνοποιείου ναυάγησε και εγκαταλείφθηκε και όταν ο Μουσταφά έγινε πρωθυπουργός, παραχώρησε το χώρο στη Χριστιανική Κοινότητα που ζήτησε το χώρο για την ανέγερση και πάλι ναού. Η κατασκευή του ναού ολοκληρώθηκε το 1860 στη μορφή της τρίκλιτης βασιλικής με υπερυψωμένο το καλυμμένο από οξυκόρυφη κάμαρα μεσαίο κλίτος.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη γκαλερί τέχνης της Μόσχας που θεωρείται από πολλούς ως ο θεματοφύλακας των ρωσικών έργων τέχνης ανά τον κόσμο. Η ιστορία της Εθνικής Πινακοθήκης ξεκινά από το 1856 όταν ο μοσχοβίτης έμπορος Πάβελ Μιχαϊλοβιτς Τετιακόφ αρχίζει το μακρόπνοο έργο της συλλογής έργων διαφόρων Ρώσων καλλιτεχνών της εποχής του με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ενός μουσείου εθνικής τέχνης. Μετά λοιπόν από αρκετή προσπάθεια ο Τετιακόφ το 1892 παρουσιάζει για πρώτη φορά τη διάσημη συλλογή του στο ρωσικό λαό.

Ο συγκεκριμένος ναός βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Μόσχοβα, λίγα τετράγωνα δυτικά της κόκκινης πλατείας και μετά το χτίσιμό του υπήρξε ο ψηλότερος ορθόδοξος ναός του κόσμου. Η ιδέα της ίδρυσης του ανήκει στον τσάρο Αλέξανδρο ο οποίος θέλησε να οικοδομήσει έναν μεγαλοπρεπή καθεδρικό προς τιμή του Σωτήρος Χριστού για να δηλώσει την ευγνωμοσύνη του ρωσικού λαού προς τη θεία πρόνοια η οποία οδήγησε στην αποχώρηση των στρατευμάτων του Ναπολέοντα από την Μόσχα στις 25 Δεκεμβρίου 1812.

Ιστορικός ναός της Ρωσικής Ορθοδοξίας

Πρόκειται για έναν μεγαλοπρεπή Ρώσικο Ορθόδοξο καθεδρικό ναό που βρίσκεται στην κόκκινη πλατεία και είναι αφιερωμένος στην Παναγία. Η ανέγερση του ναού πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1555 και 1561, μετά από εντολή του τσάρου Ιβάν του Τρομερού, σε ανάμνηση της κατάκτησης του χανάτου του Καζάν. Το 1588 ο τσάρος Φιοντόρ ο Κωδωνοκρούστης επέκτεινε το ναό προσθέτοντας στην ανατολική πλευρά του ναού ένα παρεκκλήσιο προς τιμή του Αγίου Βασιλείου από τον οποίο πήρε το όνομά του ολόκληρος ο ναός.

Το μοναστήρι του Franciscan χτίστηκε κατά το 1337 αλλά καταστράφηκε ολοκληρωτικά το 1667. Φυσικά ξαναχτίστηκε κάποια χρόνια αργότερα στην μορφή που το βρίσκουμε σήμερα. Η πόρτα στην πλευρά της κεντρικής οδού Stradun είναι ότι έμεινε από την αρχική εκκλησία. Στο εσωτερικό θα βρείτε ένα παλιό φαρμακείο που άνοιξε το 1317. Το φαρμακείο είναι το τρίτο παλιότερο στην Ευρώπη αλλά το μοναδικό που λειτουργεί ακόμα. Στο μουσείο του μοναστηριού θα βρείτε των εξοπλισμό του φαρμακείου όπως επίσης και άλλα σημαντικά και ανεκτίμητα αντικείμενα της ιστορίας του Ντουμπρόβνικ.

Ο καθεδρικός της ανάληψης της Παρθένας Μαρίας είναι ένας επιβλητικός μπαρόκ καθεδρικός που χτίστηκε μετά των σεισμό του 1667. Αρχικά ο καθεδρικός ήταν ένας βυζαντινός ναός και ξαναχτίστηκε ως εκκλησία μεταξύ του 12ου και 14ου αιώνα. Στο εσωτερικό του καθεδρικού υπάρχουν υπολλείματα των παλιότερων εκκλησιών όπως επίσης και ο διάσημος πίνακας της "αναλήψεως" του 1552 και άλλοι πίνακες Ιταλών και Δαλματών ζωγράφων από των 16ο μέχρι των 18ο αιώνα. Στην διπλανή πόρτα σώζεται το θησαυροφυλάκιο του καθεδρικού (Riznica Katedrale), που είναι διάσημο για την μεγάλη συλλογή από λειψανοθήκες.

Η αγαπημένη εκκλησία στο Dubrovnik είναι η εκκλησία του Αγ. Βλάσιου, καθώς ο Άγιος είναι ο προστάτης της πόλης. Χτίστηκε στης αρχές του 18ου αιώνα όταν σύμφωνα με τo μύθο ο Άγιος εμφανίστηκε και μίλησε στον ύπνο ενός μοναχού. Σε αυτήν του την εμφάνιση ο Άγιος Βλάσιος ενημέρωσε των μοναχό ότι οι Βενετοί ετοιμάζουν επίθεση και αυτό βοήθησε την πόλη να οργανωθεί και να αποτρέψει την επίθεση. Φυσικά ο Άγιος έγινε ο προστάτης της πόλης και τα λείψανα του βρίσκονται σήμερα στο εντυπωσιακό οστεοφυλάκιο της εκκλησίας.