Καθεδρικός Ναός του Σωτήρος

Ο συγκεκριμένος ναός βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Μόσχοβα, λίγα τετράγωνα δυτικά της κόκκινης πλατείας και μετά το χτίσιμό του υπήρξε ο ψηλότερος ορθόδοξος ναός του κόσμου. Η ιδέα της ίδρυσης του ανήκει στον τσάρο Αλέξανδρο ο οποίος θέλησε να οικοδομήσει έναν μεγαλοπρεπή καθεδρικό προς τιμή του Σωτήρος Χριστού για να δηλώσει την ευγνωμοσύνη του ρωσικού λαού προς τη θεία πρόνοια η οποία οδήγησε στην αποχώρηση των στρατευμάτων του Ναπολέοντα από την Μόσχα στις 25 Δεκεμβρίου 1812. Το πρώτο αρχιτεκτονικό σχέδιο ανέγερσης ανήκει στον Aleksandr Lavrentyevich Vitberg και χαρακτηρίζεται από την φανταχτερή νεοκλασική του σχεδίαση. Το συγκεκριμένο σχέδιο δεν υλοποιήθηκε καθώς αδερφός του τσάρου Αλέξανδρου και διάδοχος του θρόνου τσάρος Νικόλαος ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Konstantin Thon τη δημιουργία ενός νέο-βυζαντινού μνημείου στα πρότυπα της Αγίας Σοφίας. Τα εγκαίνια του ναού πραγματοποιήθηκαν στις 26 Μαΐου 1883 και το γενικότερο αποτέλεσμα των μακροχρόνιων εργασιών ήταν πραγματικά εκθαμβωτικό. Μετά τη σοβιετική επανάσταση ο χώρος του ναού επιλέγει ως το ιδανικό σημείο ανέγερσης του παλατιού των σοβιέτ. Έτσι μετά από απόφαση του υπουργού του Στάλιν, Καγκανόβιτσ, στις 5 Δεκεμβρίου 1931 ο Καθεδρικός Ναός του Σωτήρος μετατράπηκε σε ερείπια με μια σειρά ελεγχόμενων εκρήξεων δυναμίτιδας. Στη συνέχεια η ανέγερση του παλατιού των σοβιέτ δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και πολύ αργότερα ο Νικίτα Χρουτσόφ διέταξε τη δημιουργία στην περιοχή της μεγαλύτερης εξωτερικής πισίνας του κόσμου της πισίνας του Μόσχοβα. Το Φεβρουάριο του 1990 η ρωσική ορθόδοξη εκκλησία έλαβε άδεια για την ανοικοδόμηση του ναού από τη σοβιετική κυβέρνηση και ανέθεσε στον Aleksey Denisov το σχεδιασμό ενός αντιγράφου υψηλής ακρίβειας. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1992 και παρά την αντικατάσταση του αρχιτέκτονα εν μέσω του έργου, ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2000.