Θρησκευτικά

Η Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής βρίσκεται τέσσερα χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης του Πόρου. Ιδρύθηκε το 1720 από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιάκωβο Β’ και αναγνωρίστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Παΐσιο Β’ το 1733. Υπήρξε κέντρο αντίστασης κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 παρέχοντας χρήματα στους Έλληνες επαναστάτες και καταφύγιο.

Η Οχρίδα είναι η πόλη των 365 εκκλησιών, μία για κάθε χρόνο και έτσι υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά δείγματα τύπων εκκλησιών για να επισκεφθεί κανείς. Η πιο σημαντική από όλες ενδεχομένως είναι ο ναός της Αγίας Σοφίας καθώς είναι ο μητροπολιτικός ναός της πόλης. Είναι βασιλικού ρυθμού και έχει χτιστεί τέσσερις φορές στο συγκεκριμένο σημείο.

Είναι ο μεγαλύτερος ναός της πόλης και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της εποχής της “αναγέννησης” των εκκλησιών σε ολόκληρη τη χώρα. Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας απαγορευόταν η ανέγερση ναών, αλλά το 18o αιώνα, όταν είχε αρχίσει να χάνει δύναμη επέτρεπε την ανέγερση αλλά με κανόνες και περιορισμούς. Για παράδειγμα, το εξωτερικό του ναού έπρεπε να μην έχει κανένα διακριτικό και το εσωτερικό να ξεκινά τουλάχιστον ένα μέτρο κάτω από το έδαφος, έτσι ώστε το κτίριο να μη γίνει ψηλό και ξεχωρίζει. Είναι βασιλική, με τρία κλίτη με υπερώα και πέντε παρεκκλήσια.

Το τέμενος Εζ Ζιτούνα ή Αλ Ζαϊτούνα είναι το μεγαλύτερο τέμενος της Τύνιδας και το δεύτερο παλαιότερο της χώρας. Καλύπτει μία έκταση 5.000 τετραγωνικών μέτρων και πέρα από χώρος λατρείας του Αλλάχ είναι και θρησκευτικό σχολείο και πανεπιστήμιο, ένα από τα σημαντικότερα του μουσουλμανικού κόσμου, με πολλούς λόγιους και θρησκευτικούς ηγέτες να έχουν αποφοιτήσει από εκεί. Είναι χτισμένο χρησιμοποιώντας στήλες από την αρχαία πόλη της Καρχηδονίας και είναι ανοιχτό κάθε μέρα εκτός από τις Παρασκευές 8-11 το πρωί.

Το Μοναστήρι της Αγίας Νάπας παραπέμπει σε μια εποχή που το χωριό ήταν ένα ήσυχο ψαροχώρι, βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και οφείλει το όνομά του στην γεωγραφία της περιοχής κατά το παρελθόν, καθώς Νάπα σημαίνει δασωμένη κοιλάδα και παραπέμπει στο δάσος που κάλυπτε την κοιλάδα και το μοναστήρι.Με τη σειρά του το μοναστήρι έδωσε το όνομά του σε όλο το χωριό που χτίστηκε γύρω από αυτό.

Το τζαμί του Χαλά Σουλτάν Τεκκέ αποτελεί ιερό τόπο για τους μουσουλμάνους καθώς πιστεύετε ότι στο σημείο που είναι χτισμένο πέθανε το 647 η Ουμ Χαράμ, τροφός του προφήτη Μωάμεθ, πέφτοντας από το άλογό της κατά τη διάρκεια κάποιας αραβικής επιδρομής. Βρίσκεται 5 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, στις όχθες της Αλυκής Λάρνακας, κοντά στο Διεθνές Αεροδρόμιο. Το Χαλά Σουλτάν Τεκκέ είναι από τους σημαντικότερους τόπους λατρείας της μουσουλμανικής θρησκείας, κατά κάποιους αναφέρεται τέταρτο μετά τα τεμένη της Μέκκας, της Μεδίνας και του Αλ Ακσιά στην Ιερουσαλήμ.

Ο ιστορικός Ναός του Αγίου Λαζάρου κατασκευάστηκε στα τέλη του 9ου αιώνα σε μια ιερή τοποθεσία. Στο σημείο κατασκευής του τάφηκε για δεύτερη φορά ο Λάζαρος που αναστήθηκε κατά της γραφές από των Ιησού Χριστό. Η παράδοση λέει ότι ο τάφος του Λαζάρου βρέθηκε το 890 και τα λείψανα μεταφέρθηκαν το 898 από των Βυζαντινό Αυτοκράτορα Λέων ΣΤ΄ στην Κωνσταντινούπολη. Αργότερα κατά των 13ο αιώνα, κατά την διάρκεια της τέταρτης σταυροφορίας, τα λείψανα μεταφέρθηκαν στην Μασσαλία όπου και χάθηκαν.

Με χωρητικότητα άνω των 5.000 ατόμων, το Τέμενος της Μεγάλης Παρασκευής αποτελεί το μεγαλύτερο τέμενος και ταυτόχρονα ένα ιστορικό ορόσημο της χώρας. Στην αρχιτεκτονική του κυριαρχεί ο χρυσός τρούλος στην κορυφή του και οι εντυπωσιακοί μιναρέδες του, που το κοσμούν με ένα θαυμάσιο τρόπο. Το τέμενος χτίστηκε από το σουλτάνο Ιμπραήμ Ισκαντάρ το 1656, ενώ στις μέρες μας περιλαμβάνεται στο Ισλαμικό Κέντρο, με πλήθος επίσημων συνεδρίων και τελετών να λαμβάνουν χώρα εδώ.

Είναι από τις παλαιότερες μονές των Πριγκηποννήσων, σύμφωνα με μία παράδοση έχει χτιστεί το 963 μ.Χ., όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Νικηφόρος Φωκάς και βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νησιού. Αποτελούσε τόπο στον οποίο κατέφευγαν ψυχικά ασθενείς για να θεραπευτούν. Δέχτηκε επιδρομή το 1204 από τους Σταυροφόρους της Δ’ Σταυροφορίας και καταστράφηκε το 1302 από φωτιά μετά από πειρατική επιδρομή. Πριν εγκαταλείψουν τη μονή, οι μοναχοί έκρυψαν κειμήλια και την εικόνα του αγίου Γεωργίου σε δυσπρόσιτη περιοχή.

Ο ινδουιστικός αυτός ναός βρίσκεται σε μια ορεινή λίμνη που σχηματίστηκε στον κρατήρα ενός παλιού ηφαιστείου που ονομάζεται Γκάγκα Ταλάο. Η λίμνη θεωρείται το πιο ιερό μέρος για τους Ινδουιστές του Μαυρίκιου καθώς πιστεύουν ότι τα νερά είναι αγιασμένα σαν του ιερού Γάγγη. Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Άρχοντα Σίβα και άλλους θεούς όπως του Hanuman, Lakshmi και του Grand Bassin.