Η "χώρα του αιώνιου γαλάζιου", όπως τη χαρακτήρισε ο Όμηρος, η Αλικαρνασσός ήταν μία από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαιότητας και γενέτειρα του πατέρα της Ιστορίας, Ηρόδοτου. Κορυφαία στιγμή της ένδοξης αρχαίας ιστορίας της πόλης αποτελεί η ανέγερση του τάφου του Μαυσώλου (Μαυσωλείο), που αποτελούσε ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας. Σήμερα ό,τι έχει απομείνει από το Μαυσωλείο δεν είναι πάρα λίγα μόνα ερείπια , αφού καταστράφηκε από τους Ιωαννίτες Ιππότες το 13ο αιώνα. Από την Αλικαρνασσό έχει επίσης διασωθεί το αρχαίο θέατρο της πόλης, χωρητικότητας 13.000 θέσεων.

Η γενέτειρα του ενός από τους επτά σοφούς Αρχαίας Ελλάδας, Θαλή, η Μίλητος υπήρξε μία πόλη της Ιωνίας, στην περιοχή που σήμερα αποτελεί την επαρχία του Αϊδινίου, κοντά στις εκβολές του Μαιάνδρου ποταμού.

Το Κουσάντασι είναι ένα δημοφιλές και κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο που προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες. Βρίσκεται σε απόσταση 95 χιλιομέτρων νότια της Σμύρνης και το όνομά του σημαίνει στα ελληνικά "νησί του πουλιού".

"Αν υπάρχει αυτό που λέμε παράδεισος το χωριό μας ο Κιρκιντζές, ήταν ένα δείγμα του. Κοντά στο Θεό ζούσαμε ψηλά ανάμεσα σε κατάφυτα βουνά και ξαγναντεύαμε ολόκληρο τον καρπερό κάμπο της Εφέσσος που ήτανε δικός μας ίσαμε τη θάλασσα". Έτσι περιγράφει τον Κιρκιντζέ στο βιβλίο της “Ματωμένα Χώματα” η Διδώ Σωτηρίου. Ο Κιρκιντζές σήμερα ονομάζεται Σιρίντζε (Sirince) και είναι χωριό 600 κατοίκων σε απόσταση 59 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά της Σμύρνης και 18 χιλιόμετρα βορειανατολικά του Κουσάντασι.

Η αρχαία Έφεσος βρίσκεται 56 χιλιόμετρα νότια της Σμύρνης. Παρ’ ότι οι ανασκαφές έχουν αποδείξει ύπαρξη ζωής από τη νεολιθική εποχή, η Έφεσος ιδρύθηκε το 10ο αιώνα π.Χ. ως ιωνική αποικία. Ο μύθος λέει πως ιδρυτής της πόλης ήταν ο Άνδροκλος, γιος του βασιλιά της Αθήνας Κόδρου, στον τόπο όπου υπέδειξε το μαντείο των Δελφών. Ο Άνδροκλος έδιωξε τους ντόπιους Κάρες και Λέλεγες και ταύτισε την τοπική θεότητα με τη θεά Άρτεμη. Ήταν σπουδαίος πολεμιστής και κατάφερε να ενώσει τις δώδεκα πόλεις που υπήρχαν εκεί και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του η Έφεσος άρχισε να ευημερεί.

Η Φώκαια ήταν αρχαία πόλη της Ιωνίας, ιδρυμένη από Ίωνες του πρώτου αποικισμού τον 9ο αιώνα π.Χ. Υπήρξε μία πολύ σημαντική εμπορική και ναυτική δύναμη κατά την αρχαιότητα και αυτό οφείλονταν στα δύο φυσικά λιμάνια της πόλης, ενώ έρευνες έχουν αποδείξει ότι η Φώκαια ήταν μία ιδιαίτερα αναπτυγμένη πόλη και κατά την αρχαϊκή περίοδο, ενώ ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι η πόλη ήταν οχυρωμένη με πολύ ισχυρά τείχη, μήκους 5 χιλιομέτρων.

Χτισμένη ανάμεσα στους παραπόταμους του Κάικου, του Σεληνούντα και του Κητείου, η αρχαία Πέργαμος ήταν μία ασήμαντη πόλη, μέχρι την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, γεγονός που σηματοδότησε την ανάπτυξή της. Το 293 π.Χ. ο βασιλιάς Λυσίμαχος ασφάλισε στο οχυρό του λόφου του τους θησαυρούς του και ανάθεσε την φύλαξή τους στον στρατηγό Φιλέταιρο.

Η Μενεμένη είναι μία πόλη της επαρχίας της Σμύρνης, στο κέντρο μίας εύφορης πεδιάδας, που τη διασχίζει ο ποταμός Έρμος (Gediz). Αρχαιολογικά ευρήματα έχουν αποδείξει την ύπαρξη οικισμού του 1000 π.Χ. σε τοποθεσία κοντά στο ποτάμι. Στην περιοχή ιδρύθηκε πόλη από Έλληνες αποίκους, ενώ στη συνέχεια τέθηκε υπό την κυριαρχία του Φρυγικού Βασιλείου, έπειτα καταλήφθηκε από τους Λυδού και μετά από τον Πέρση βασιλιά Κύρο. Η περσική κυριαρχία διήρκησε μέχρι την κατάλυση της περσικής αυτοκρατορίας από τους Μακεδόνες, ενώ μετά το θάνατο του Μ.

Τα Μοσχονήσια είναι συστάδα 22 νησιών και βραχονησίδων απέναντι από το Αϊβαλί. Το όνομά τους οφείλεται στο μεγαλύτερο εξ’ αυτόν, το Μοσχονήσι (ή Μοσχόλησος) το οποίο είναι και το μόνο κατοικημένο. Η ιστορία τους είναι άρρηκτα δεμένη με αυτή του Αϊβαλιού, με το ελληνικό στοιχείο κάνει έντονη την παρουσία του εδώ και συχνά θα ακούσετε να μιλούν ελληνικά. Η διπλή ταυτότητα που έχει διατηρήσει το νησί, στο φαγητό, στη μουσική και στη διασκέδαση, έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των επισκεπτών, που ολοένα και αυξάνονται κάθε χρόνο.

Το Αϊβαλί ή Κυδωνίες είναι μία πόλη που βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, απέναντι από τη Λέσβο, στην επαρχία Μπαλικεσίρ, κοντά στην αρχαία Πέργαμο. Η ονομασία της πόλης προέρχεται από την τουρκική λέξη ayva (αϊβά), που σημαίνει “κυδώνι”, αφού τόσο ο καρπός όσο και το όστρακο αφθονούν στην ευρύτερη περιοχή, ενώ η παλιότερη ελληνική ονομασία της πόλης ήταν Κυδωνίες, για τους ίδιους λόγους.