Το κάστρο της Γάνδης ονομάζεται «Χραφενστέην» που σημαίνει στα Ολλανδικά, Κάστρο της Καταμέτρησης. Το παρόν κάστρο χτίστηκε το 1180 από των Φίλιππα της Αλσατίας. Στο σημείο προϋπήρχε ένα ξύλινο κάστρο που πιθανολογείται ότι χτίστηκε των 9ο αιώνα. Το κάστρο αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως έδρα του Διοικητή της Φλαμανδίας, μέχρι των 14ο αιώνα. Στην συνέχεια το κάστρο χρησιμοποιήθηκε ως δικαστήριο, φυλακή και τελικά σταδιακά ερημοποιήθηκε. Σπίτια και άλλα κτήρια χτίστηκαν περιμετρικά, ακόμα και στην ίδια την αυλή του κάστρου. Πολλά από τα κτίρια χρησιμοποίησαν πέτρες από τα τείχη του κάστρου.

Πρόκειται για ένα Βυζαντινό μοναστήρι του 12ου αιώνα, που βρίσκεται σε μία πανέμορφη τοποθεσία, πάνω σ’ έναν λόφο, στην περιοχή του Βάλτου της Πάργας. Διαθέτει ένα εξαιρετικό καμπαναριό επτανησιακού ρυθμού ύψους 15 μέτρων, που, σύμφωνα με την παράδοση, είχε εννιά καμπάνες που όταν χτυπούσαν ακούγονταν από απόσταση 12 μιλίων. Το καμπαναριό είναι το μόνο που έχει διασωθεί, καθώς η μονή έχει καταστραφεί. Στα ερείπια που περιβάλλουν τη μισογκρεμισμένη μικρή μονόχωρη εκκλησία, διακρίνονται οι πολεμίστρες στο περιτοίχισμα.

Το καταπράσινο αυτό νησάκι βρίσκεται ακριβώς μπροστά στο λιμάνι της Πάργας, σε μία πολύ μικρή απόσταση, την οποία μπορείτε να διανύσετε ακόμη και κολυμπώντας. Το Νησάκι της Παναγίας οφείλει το όνομά του στην εκκλησία της Παναγίας με το χαρακτηριστικό της καμπαναριό, που βρίσκεται εκεί. Στο ψηλότερο σημείο του νησιού υπάρχει ένα πανέμορφο Γαλλικό κάστρο, που χτίστηκε από τους Γάλλους κατακτητές το 1808 κατά την παραμονή τους εδώ (1797- 1814), προκειμένου να ελέγχουν τα μικρά πλοία στο λιμάνι, που δεν ήταν ορατά από το κάστρο.

Το Κάστρο της Πάργας βρίσκεται πάνω σ’ έναν λόφο ακρωτήριο, στην είσοδο του λιμανιού της πόλης. Η ανάγκη για προστασία της πόλης από τους επιδρομείς της θάλασσας, ώθησε τους εκάστοτε κατακτητές να κατασκευάσουν οχυρώσεις στο σημείο αυτό, που ωστόσο κατεδαφίστηκαν από τον Μπαρμπαρόσα το 1537. Στα χρόνια που ακολούθησαν το κάστρο ξαναχτίστηκε με τη βοήθεια των Ενετών, ωστόσο καταστράφηκε από τους Τούρκους πριν καν ολοκληρωθεί.

Το μουσείο Καλών Τεχνών της Γάνδης βρίσκεται στο ανατολικό σημείο του πάρκου Citadelpark, σε ένα κτίριο περίπου του 1900. Στεγάζει μια μεγάλη συλλογή μονίμων έργων τέχνης από το μεσαίωνα μέχρι και τα μέσα του 2ου αιώνα. Η συλλογή του επικεντρώνεται στην τέχνη της Φλαμανδίας άλλα επίσης διαθέτει και αρκετούς πίνακες από την Ευρώπη, κυρίως την Γαλλία. Εκτός από πίνακες, το μουσείο Καλών Τεχνών στεγάζει και μεγάλο αριθμό γλυπτών. Δίπλα στης μόνιμες εκθέσεις το μουσείο οργανώνει και αρκετές προσωρινές εκθέσεις.

Η κουζίνα του νησιού αποτελείται από μεγάλη ποικιλία πιάτων, όπου αναδεικνύονται όλα τα φρέσκα προϊόντα που παράγονται εκεί. Διάσημη σπεσιαλιτέ της Σκοπελίτικης κουζίνας είναι η στριφτή τυρόπιτα, που φτιάχνεται με ντόπιο τυρί και τηγανίζεται. Επίσης, ο ροφός στιφάδο, το κρέας με τα κυδώνια, τα περίφημα ντόπια κατσίκια από τα νησάκια Γιούρα και Κυρά Παναγιά που πίνουν θαλασσινό νερό και το χοιρινό με δαμάσκηνα, είναι μερικές σπεσιαλιτέ ακόμη για τις οποίες φημίζεται το νησί, ενώ άφθονα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, και κρίταμα προσφέρονται σε όλες τις ταβέρνες.

Το Λαογραφικό Μουσείο λειτουργεί από το 1993 και στεγάζεται σε ένα από τα παλιότερα σπίτια της Χώρας, που χτίστηκε το 1765. Το κτίριο αποτελεί δωρεά της οικογένειας Χατζησταμάτη - Νικολαΐδη, ιστορική οικογένεια του νησιού. Μεγάλο μέρος των εκθεμάτων που παρουσιάζονται στο μουσείο υπήρχαν μέσα στο σπίτι και κάποια άλλα δωρίστηκαν από πολλούς Σκοπελίτες. Στη συλλογή του μουσείο περιλαμβάνονται τοπικές ενδυμασίες, το νυφικό κρεβάτι, είδη οικιακής χρήσης, έργα αγγειοπλαστών και μαχαιράδων, πίνακες λαϊκών ζωγράφων και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Σκόπελος παραλίες ενός καταπράσινου νησιού

Κύριο σημείο αναφοράς στο Αιγαιοπελαγίτικο νησί των Σποράδων, τη Σκόπελο, είναι οι δαντελωτές ακτές. Αυτές εκτείνονται σε μια ακτογραμμή περίπου 67 χλμ., ενώ διακρίνονται για τα κρυστάλλινα νερά, το φυσικό περιβάλλον και τον πανέμορφο βυθό τους.  Άλλο ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει τη Σκόπελο και τις παραλίες της είναι το πράσινο που τις περιβάλει.

Το Ασκληπιείο αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα της Σκοπέλου, αλλά και των Σποράδων γενικότερα. Πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα ιερά του θεού της ιατρικής Ασκληπιού, που χρονολογείται τον 4ο αιώνα π.Χ. Το 1961 αποκαλύφθηκαν οι τοίχοι των αρχαίων κτισμάτων, που αργότερα καταστράφηκαν από τη θάλασσα καθώς προσχώρησε στην ξηρά γύρω στα 30 μέτρα.

Η Σκόπελος έχει μία πολύ αξιόλογη θρησκευτική παράδοση και σε όλο το νησί υπάρχουν μοναστήρια και ξωκλήσια μνημειακής αξίας, τα περισσότερα από τα οποία χρονολογούνται από τη Βυζαντινή εποχή. Καθώς παίρνετε το δρόμο που οδηγεί στα μοναστήρια, στα νοτιοδυτικά της Χώρας της Σκοπέλου, το πρώτο μοναστήρι που θα συναντήσετε είναι αυτό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος του 16ου αιώνα, έπειτα τη Μονή της Ευαγγελίστριας που προσφέρει εξαιρετική θέα στο νησί, η Μονή της Αγίας Βαρβάρας του 17ου αιώνα και στα 300 μέτρα απόσταση βρίσκεται η Μονή του Τιμίου Προδρόμου που διαθέτει εικόνες από το 16ο αιώνα.