Στο Ιστορικό Κέντρο της Καλαμάτας, βρίσκεται το Λαογραφικό Μουσείο. Το κτίριο όπου στεγάζεται αποτελεί δωρεά του Κυριακού στο Δήμο και αρχικά στέγασε το Σύλλογο προς Διάδοση των Γραμμάτων, οπότε λειτούργησε από το 1936 έως το 1945 ως σχολή αλφαβητισμού. Ως μουσείο λειτούργησε για πρώτη φορά το 1973, ενώ το διάστημα μεταξύ 1986 έως το 2002 παρέμεινε κλειστό, προκειμένου να αποκατασταθούν οι βλάβες που είχε υποστεί το κτίριο από το σεισμό του 1986.

Ως τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, η πόλη ήταν συσπειρωμένη γύρω από την αρχαία ακρόπολη και σταδιακά άρχισε να επεκτείνεται, ώσπου ενώθηκε πολεοδομικά με το λιμάνι. Σήμερα οριοθετείται από το μητροπολιτικό ναό της Υπαπαντής, την οδό Σπάρτης και την Πλατεία της 23ης Μαρτίου. Θεωρείται το καλύτερο μέρος απ’ όπου μπορεί κανείς να ξεκινήσει την περιήγηση του στην Καλαμάτα.

Το Ισπανικό Χωριό είναι ένα ανοιχτό μουσείο αρχιτεκτονικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος που βρίσκεται στο λόφο του Μονζουίκ πολύ κοντά στο Palau Nacional. Κατασκευάστηκε με αφορμή τη Διεθνή Έκθεση του 1929.

Σε ελεύθερη μετάφραση ο λόφος του Μονζουίκ σημαίνει 'λόφος των Εβραίων' ή 'λόφος του Δία'. Ο λόφος είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της πόλης. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του κέντρου της πόλης και αποτελεί ένα πολύ χαρακτηριστικό κομμάτι της τοπογραφίας της. Το ύψος του λόφου είναι 173 μέτρα και στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε ως φρούριο, φυλακές καθώς και ως κήπος για παραγωγή φαγητού για ζώα και ανθρώπους.

Φιλοδοξώντας να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους πολιτιστικούς θεσμούς της χώρας, άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες της το 2005. Φιλοξενείται στο χώρο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, στο κέντρο της πόλης και διοργανώνεται από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Αποτελεί το μεγαλύτερο ραντεβού με θέμα το βιβλίο, με παράλληλες εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους, αφιερώματα, συνέδρια, παρουσιάσεις βιβλίων και διαλέξεις από μεγάλες προσωπικότητες της ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Το συγκεκριμένο μνημείο είναι αφιερωμένο στο Χοσέ Μαρτι, του εθνικού ήρωα της Κούβας που έγινε σύμβολο του απελευθερωτικού αγώνα των Κουβανών για την απελευθέρωσή τους από την ισπανική κυριαρχία. Το μνημείο βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Πλατείας της Επανάστασης στην περιοχή Βεντάντο της Αβάνας. Αποτελείται από ένα πύργο που έχει σχήμα αστεριού, ο άγαλμα του Χοσέ Μάρτι, έξι κίονες και κήπους που περιτριγυρίζουν το συνολικό σύμπλεγμα. Το ύψος του πύργου φτάνει τα 109 μέτρα και καταλήγει έχοντας τη μορφή ενός πεντάκτινου αστεριού.

Η Πλατεία της Επανάστασης είναι μία από τις διασημότερες πλατείες της Αβάνας, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και ξεχωριστό δημοτικό διαμέρισμα το οποίο εκτείνεται έως το παραλιακό μέτωπο Μαλεσόν συμπεριλαμβάνοντας και την περιοχή Βεντάντο. Πρόκειται για μία πραγματικά πολύ μεγάλη πλατεία αφού η έκτασή που καταλαμβάνει ανέρχεται στα 72.000 τετραγωνικά μέτρα. Η κατασκευή της ξεκίνησε την περίοδο όπου στην εξουσία βρισκόταν ο Φουλχένσιο Μπατίστα ενώ ολοκληρώθηκε το 1959 όπου ήταν και το έτος που ανέλαβε την εξουσία ο Φιντέλ Κάστρο.

Η ευρέως γνωστή Παλιά Αβάνα (Habana Vieja) αντιστοιχεί στο ιστορικό κέντρο της Αβάνας και συμπεριλαμβάνει μια σειρά από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα της πόλης. Χωρίς αμφιβολία αποτελεί το χαρακτηριστικότερο και ίσως το ομορφότερο κομμάτι της, ενώ από την πρώτη στιγμή δίνει την ευκαιρία στον οποιοδήποτε επισκέπτη να αισθανθεί την ξεχωριστή αύρα μιας πρωτεύουσας που επιμένει να αντιστέκεται. Όπως άλλωστε καταγράφεται στους σημαντικότερους οδηγούς, μία περιήγηση στο ιστορικό κέντρο της Αβάνας αντιστοιχεί με ένα ταξίδι στο παρελθόν.

Το Εθνικό Μουσείο Καλών Τεχνών της Αβάνας αποτελεί ένα ιδιαίτερα αξιόλογο τόπο τουριστικού ενδιαφέροντος που αναφέρεται στην καλλιτεχνική εξέλιξη της Κούβας από την εποχή της αποικιοκρατίας μέχρι σήμερα. Η έναρξη της λειτουργίας του τοποθετείται στις 13 Φλεβάρη 1913, ενώ ο σχεδιασμός του αποδίδεται στον γνωστό αρχιτέκτονα Εμίλιο Ερέντια που ήταν και ο πρώτος διευθυντής του μουσείου.

Το Μεγάλο θέατρο της Αβάνας παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Νοέμβριο του 1837, ενώ η επίσημη λειτουργία του ξεκινά το 1838. Θα το βρείτε στην πλατεία Πασέο ντελ Πράντο και σίγουρα η αρχιτεκτονική του υπόσταση και το μέγεθός του δε θα σας αφήσουν αδιάφορο. Παρότι υπεραιωνόβιο συνεχίζει να στέκεται αγέρωχο και να αποτελεί μία από τις πλέον διαδεδομένες εικόνες της τουριστικής προβολής της Αβάνας. Βέβαια μέσα στο πέρασμα των χρόνων δέχτηκε δύο σημαντικής κλίμακας ανακαινίσεις που διαφοροποίησαν εν μέρη την όψη του αλλά σε καμία περίπτωση δεν επηρέασαν το ύφος του.