Το μοναστήρι των Ιερονυμιτών βρίσκεται δίπλα στον πύργο του Μπελέμ και συγκαταλέγεται και αυτό στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco. Το μοναστήρι ξεκίνησε να χτίζεται το 1501 και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε έναν αιώνα αργότερα. Στο μοναστήρι των Ιερονυμιτών πέρασε την τελευταία του βραδιά ο Βάσκο ντα Γκάμα προσευχόμενος πριν από το μεγάλο του ταξίδι στην Ινδία. Στην είσοδο του μοναστηριού βρίσκεται και ο τάφος του γνωστού εξερευνητή αλλά και τάφοι άλλων πολύ γνωστών Πορτoγάλλων, όπως του ποιητή Luis de Camors, του Fernando Pessoa και του βασιλιά Manuel I.

Μνημείο αφιερωμένο στις ανακαλύψεις του Βάσκο Ντα Γκάμα

Είναι ένα μνημείο - σύμβολο της Εποχής των Μεγάλων Ανακαλύψεων της Πορτογαλίας. Ο Πύργος Μπελέμ χτίστηκε το 1515 προς τιμήν του μεγάλου εξερευνητή Βάσκο ντα Γκάμα, αποτελώντας ένα τμήμα των οχυρωματικών έργων της Λισαβόνας. Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Francisco de Arruda, ο οποίος είχε εργαστεί αρχικά σε οχυρώσεις στο Μαρόκο και για το λόγο αυτό στην κατασκευή του οχυρού υπάρχουν πολλές μαυριτανικές επιρροές.

Βασικό τμήμα των οχυρώσεων της Λισαβόνας

Το Κασάμπ είναι πόλη του Ομάν στην άκρη του ακρωτηρίου Μουσάνταμ και είναι γνωστό ως “Νορβηγία της Αραβίας”, εξαιτίας του αναγλύφου της περιοχής . Το Κασάμπ χτίστηκε από Πορτογάλους στις αρχές του 17ου αιώνα κατά τη διάρκεια της ακμής της παρουσίας τους στην περιοχή. Το φυσικό λιμάνι αποτελούσε ασφαλές καταφύγιο και στάση ανεφοδιασμού για τα εμπορικά πλοία που ταξίδευαν στην περιοχή. Μέχρι πρόσφατα, που κατασκευάστηκε οδική σύνδεση με τα Εμιράτα, η πρόσβαση μέσω ξηράς ήταν αδύνατη.

Το μουσικό συντριβάνι του Ντουμπάι αποτελεί ένα ακόμα εντυπωσιακό δημιούργημα του ανθρώπου στην πόλη. Βρίσκεται στο εσωτερικό μια τεχνητής λίμνης 30 εκταρίων κάτω από τον ουρανοξύστη Μπουρτζ Χαλίφα στο κέντρο της πόλης του Ντουμπάι. Το συντριβάνι φωτίζεται από 6.600 λαμπιόνια και 25 έγχρωμους προτζέκτορες, το μήκος του φτάνει τα 275 μέτρα και εκτοξεύει το νερό μέχρι ύψος 150 μέτρων στον αέρα. Το συντριβάνι ακολουθεί, εν είδει χορογραφίας, το ρυθμό παραδοσιακών και σύγχρονων μουσικών επιλογών και είναι ορατό από όλες τις πλευρές της λίμνης καθώς και από τα περισσότερα παρακείμενα κτίρια.

Τζουμέιρα στα αραβικά σημαίνει “όμορφο” και είναι η παράκτια περιοχή κατοικίας του Ντουμπάι. Απευθύνεται κυρίως σε κατοίκους υψηλών εισοδημάτων και περιλαμβάνει πολλές υπερπολυτελείς βίλες, με πλήθος αρχιτεκτονικών στυλ. Μέχρι το 1960 οι μόνοι που κατοικούσαν στην περιοχή ήταν ψαράδες και μικροέμποροι. Με την ανακάλυψη όμως των κοιτασμάτων πετρελαίου στη χώρα, η περιοχή μεταβλήθηκε στη σημερινή της μορφή.

Το Creek του Ντουμπάι χωρίζει την πόλη στη μέση και εισχωρεί 14 χλμ σε βάθος. Αναφέρεται ότι στο παρελθόν έφθανε μέχρι το Αλ Άιν στην ενδοχώρα και ήταν γνωστό μέχρι και την αρχαία Ελλάδα με το όνομα “ποταμός Ζάρα”. Μόνο ξύλινα πλοία έχουν σήμερα την άδεια να εισχωρούν, ώστε να διατηρηθεί ο παραδοσιακός του χαρακτήρας της περιοχής. Στο παρελθόν, όταν ακόμη το Ντουμπάι βασιζόταν στην αλίευση και το εμπόριο των μαργαριταριών, το Creek συγκέντρωνε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής.

Το Λαογραφικό Μουσέιο του Ντουμπάι είναι το σημαντικότερο μουσείο στην πόλη και βρίσκεται μέσα στο “Φρούριο Φαχίντι”, το οποίο χτίστηκε το 1787 και αποτελεί το παλαιότερο κτίσμα στην πόλη. Το μουσείο ιδρύθηκε από το 1971, με σκοπό να παρουσιάσει σε κατοίκους και επσκέπτες τον παραδοσιακό τρόπο ζωής στο Εμιράτο του Ντουμπάι. Περιλαμβάνει τοπικά εκθέματα και αρχαιότητες της περιοχής καθώς και καλλιτεχνήματα αφρικανικών και ασιατικών χωρών που είχαν εμπορικές σχέσεις με το Ντουμπάι.

Οι κήποι Hili είναι γνωστοί αφενός μεν για του πλούσιο πράσινό τους, αφετέρου δε διάσημοι παγκοσμίως για τα αρχαιολογικά τους ευρήματα, τα οποία χρονολογούνται από την εποχή του χαλκού, 3.000 χρόνια π.Χ. Υπάρχουν επίσης πολλά ευρήματα, όπως θολωτοί τάφοι και κτίρια κατοικιών από την εποχή του σιδήρου. Ο μεγαλύτερος θολωτός τάφος έχει διάμετρο 12 μέτρα και έχει πλήρως ανακατασκευασθεί.

Το Παλάτι του Σεΐχη Ζάιντ, είναι σήμερα μουσείο στην πόλη Αλ Άιν. Το παλάτι του Σεΐχη Ζάιντ, πρώην προέδρου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, και της οικογένειάς του, χτίστηκε αρχικά το 1937 στη δυτική πλευρά της όασης του Αλ Άιν και χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία μέχρι το 1966, οπότε και μετατράπηκε στο ομώνυμο μουσείο. Ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφτεί πολλά από τα δωμάτια του παλατιού, όπως και τη συλλογή έργων τέχνης του σεΐχη. Πολλά από τα δωμάτια καλύπτονται με περίτεχνα χαλιά της περιοχής και χρησιμοποιούνταν για την υποδοχή των επισκεπτών.

Η Κοιλάδα των Πεσόντων (Valle de los Caídos) βρίσκεται σε απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων βορειοανατολικά του Εσκοριάλ. Πρόκειται για ένα οικιστικό συγκρότημα που χτίστηκε μεταξύ 1940 και 1958 για να τιμήσει όλους εκείνους που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου (1936 - 1939). Το μνημείο κατασκευάστηκε με πρωτοβουλία του Φράνκο και περιλαμβάνει μαυσωλείο, τη βασιλική του Αγίου Σταυρού (Basílica de la Santa Cruz del Valle de los Caídos) όπου βρίσκεται και ο τάφος του Φράνκο και τον μεγαλύτερο σταυρό του κόσμου ύψους 152 μέτρων.