Το παλάτι του Καντριόργκ ιδρύθηκε από τον Τσάρο Πέτρο τον ‘Α. Σύμφωνα με τα σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Niccolo Michetti το παλάτι χτίστηκε στα πρότυπα των ιταλικών βιλών, που αποτελούνταν από ένα κεντρικό κτίριο και δύο παραρτήματα. Η πολύ καλά διατηρημένη κεντρική αίθουσα του παλατιού είναι από τα καλύτερα παραδείγματα της μπαρόκ αρχιτεκτονικής όχι μόνο στην Εσθονία αλλά σε ολόκληρη τη Βόρεια Ευρώπη. Υπήρξε η θερινή κατοικία των περισσότερων από τους Ρώσους ηγεμόνες, από την Ελισάβετ, κόρη του Πέτρου ως το Νικόλαο τον ‘Β, τον τελευταίο Ρωμανό.

Η παραμυθένια όψη της Παλιάς Πόλης του Ταλίν

Χωρίς καμία αμφιβολία το ομορφότερο μέρος της πρωτεύουσας της Εσθονίας είναι το ιστορικό της κέντρο. Εμπερικλείει τον ορισμό της μεσαιωνικής ατμόσφαιρας και χαρακτηρίζεται από μικρά πλακόστρωτα σοκάκια, καμπαναριά γοτθικού ρυθμού και μεσαιωνικές υπαίθριες αγορές. Αυτά, σε συνδυασμό με τις μικρές, ζεστές καφετέριες  και τα όμορφα εστιατόρια ή παμπ που βρίσκονται σε αναπαλαιωμένα κτήρια συνθέτουν τη μαγευτική εικόνα του Ιστορικού Κέντρου του Ταλίν.


 

Το Μάγιερλινγκ είναι ένα μικρό χωριουδάκι με μόλις 200 κάτοικους, που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Swhechat, σε απόσταση 24 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της Βιέννης.

Σε πολύ κοντινή απόσταση από τη Βιέννη, μόλις 35 χμ, βρίσκεται το Μπάντεν, μια ιστορική λουτρόπολη στην καρδιά της Αυστρίας. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά θέρετρα της υψηλής κοινωνίας, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι πολλά μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας διατηρούσαν εδώ τη θερινή τους κατοικία και είχαν χτίσει πολυτελείς βίλες.

 

Το σπίτι του Μπετόβεν

Το Μοναστήρι του Τίμιου Σταυρού είναι ένα πολύ όμορφο μεσαιωνικό μοναστήρι μόλις 15 χμ. δυτικά της Βιέννης, στο χωρίο Heiligenkreuz.

Το Κασκαΐς είναι μια μικρή πόλη στα παράλια της Πορτογαλίας δίπλα στην ακτή Εστορίλ στην ευρύτερη περιοχή της Λισαβόνας. Η πρών βασιλική κατοικία και πλέον πρωτοπόρος του τουρισμού, είναι μια πολύ όμορφη περιοχή που αξίζει να την επισκεφτείτε για το ιστορικό της κέντρο, το οποίο είναι γεμάτο αρχιτεκτονικούς θησαυρούς, το επιβλητικό φρούριο Cidadela, ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και ομορφιάς αλλά και για τα μικρά της μουσεία όπως το Μουσείο της Θάλασσας, το Casa das Historias de Paula Rego και το Δημοτικό Μουσείο Condes de Castro Guimaraes.

Το Κάμπο ντα Ρόκα είναι ένα ακρωτήρι που σχηματίζει το δυτικότερο μέρος της Πορτογαλίας και της ηπειρωτικής Ευρώπης. Το ακρωτήρι ανήκει στο δήμο Sintra δυτικά της Λισαβόνας. Ο Πορτογάλος ποιητής Luis de Camoes περιγράφει το ακρωτήρι Κάμπο ντα Ρόκα σαν το μέρος “όπου η γη τελειώνει και αρχίζει η θάλασσα”. Τα βράχια που υπάρχουν έχουν πάνω από 100 μέτρα ύψος ενώ τα διάφορα πετρώματα στην περιοχή είναι πλούσιας γεωλογικής σημασίας. Η βλάστηση είναι προσαρμοσμένη στο αλμυρό νερό και στις θυελλώδεις συνθήκες που επικρατούν.

Το Πάρκο των Εθνών βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Λισαβόνας και πρωτοδημιουργήθηκε για να στεγάσει την Παγκόσμια Έκθεση Expo 1998. Πρόκειται για ένα φουτουριστικό δημιούργημα το οποίο σηματοδοτείται από τη γέφυρα του Βάσκο ντα Γκάμα, μια από τις μεγαλύτερες γέφυρες του κόσμου. Πάρτε το τελεφερίκ και θαυμάστε από ψηλά το Ενυδρείο, το καζίνο της Λισαβόνας και τους τεράστιους κήπους που βρίσκονται στην περιοχή. Επίσης, στην περιοχή βρίσκεται και το τεράστιο εμπορικό κέντρο “Βάσκο ντα Γκάμα” το οποίο ξεχωρίζει από τη γυάλινη οροφή του.

Το Ενυδρείο της Λισαβόνας άνοιξε το 1998 και έκτοτε δέχεται περισσότερους από ένα εκατομμύριο επισκέπτες το χρόνο, που φτάνουν από κάθε γωνιά του κόσμου να δουν από κοντά τον τεράστιο θαλάσσιο πλούτο που κρύβουν οι αίθουσες του. Εδώ οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να μάθουν συναρπαστικά πράγματα για τους ωκεανούς, και -το πιο σημαντικό- πώς να ενεργούν καθημερινά ώστε να προωθούν με τον τρόπο τους τη διατήρηση της ισορροπίας στη φύση.

Το μουσείο με τις βασιλικές άμαξες βρίσκεται σε ένα πανέμορφο περιβάλλον, στο παλιό βασιλικό Ιππικό Όμιλο του παλατιού Μπελέμ και διαθέτει μια καταπληκτική συλλογή από άμαξες της βασιλικής οικογένειας, οι οποίες χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα. Η συλλογή θεωρείται η πιο αξιόλογη του κόσμου στο είδος της και επιτρέπει στον επισκέπτη να δει τόσο την εξέλιξη της τεχνολογίας στην κατασκευή τους, όσο και την επιρροή της τέχνης, η οποία φαίνεται από τον διάκοσμο των αμαξών.