Θρησκευτικά

Η “Μάρεκερκ” βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του ιστορικού κέντρου του Λέιντεν. Μετά από 10ετή σχεδίαση και κατασκευή, άνοιξε τις πόρτες της το 1649 και από τότε λειτουργεί ως μια προτεσταντική εκκλησία. Αρχιτεκτονικά ακολουθεί τις γραμμές του ολλανδικού μπαρόκ, ενώ οι ο χαρακτηριστικός στρόγγυλος τρούλος της ξεχωρίζει στο αστικό τοπίο της ολλανδικής πόλης.

Είναι μια μεσαιωνική εκκλησία γοτθικής αρχιτεκτονικής που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Στέκει επιβλητικά στο ιστορικό κέντρο του Λέιντεν και εντυπωσιάζει τόσο με την εξωτερική της όψη και μέγεθος, όσο και με τα γοτθικά στοιχεία στο εσωτερικό της.

 

Η εξέλιξη μέσα στους αιώνες

Το μοναστήρι του Τοπλού είναι ένα από τα γνωστότερα μοναστήρια της περιοχής και ολόκληρης της Κρήτης. Απέχει μόλις 10 χιλιόμετρα από τη Σητεία και βρίσκεται στα ανατολικά της. Η αρχική ονομασία της μονής ήταν “Παναγία η Ακρωτηριανή” αλλά το όνομα άλλαξε και η επικρατέστερη θεωρία για το νέο του όνομα είναι ότι προέρχεται από τη λέξη “τοπ” που στα τουρκικά σημαίνει κανόνι, εξαιτίας ενός κανονιού που υπήρχε κατά την Ενετοκρατία, που προφύλασσε το μοναστήρι από τους πειρατές αλλά ενημέρωνε και τους κατοίκους της περιοχής για κινδύνους.

Ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Νικολάου βρίσκεται στο κέντρο της Αλεξανδρούπολης, στην πλατεία Μητροπόλεως. Ξεκίνησε να χτίζεται το 1898, όταν ακόμη η πόλη της Αλεξανδρούπολης ονομαζόταν Δεδέαγατς, από αρχιτέκτονες και τεχνίτες που ήρθαν από την Κωνσταντινούπολη και με χρήματα που συγκεντρώθηκαν από έρανο των κατοίκων. Ο ρυθμός της εκκλησίας είναι σταυροειδής με τρούλο, το τέμπλο είναι από γκρι μάρμαρο και είναι ακριβώς ίδιο με το τέμπλο του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Σταυροδρομίου Κωνσταντινουπόλεως. Η κορυφή του τέμπλου είναι έργο του καλλιτέχνη Π.Γ.Περγαμηνέλλη εκ Μυτιλήνης.

Το Φετιχιέ Τζαμί βρίσκεται στο λιμάνι της Ναυπάκτου. Χτίστηκε το 1499 από το σουλτάνο Βαγιαζίτ Βελή και το όνομά του σημαίνει "Τέμενος της κατάκτησης". Είναι χτισμένο με πέτρα στα χαμηλότερα τμήματα και με οπτόπλινθους στο επάνω τμήμα όπου υπάρχουν και τόξα. Το δάπεδο ήταν στρωμένο με κεραμικά πλακίδια, μέρος των οποίων είναι ορατό σήμερα. Ο επισκέπτης μπορεί να δει την κόγχη του μιχράμπ, τη βάση του μιναρέ, τον τρούλο και την κρήνη "κούβα". Λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος.