Μνημεία

Με έτος κατασκευής τον 1ο αιώνα μ.Χ., τα αρχαία ρωμαϊκά ιαματικά λουτρά της “Bracara Augusta” (αρχικός οικισμός της Μπράγκα), ήταν ένα τεράστιο συγκρότημά δημοσίων λουτρών που λειτουργούσε ως κοινωνικός και ψυχαγωγικός χώρος για τον ρωμαϊκό πληθυσμό.
Οι Ρωμαϊκές Θέρμες του Μαξιμίνου που εγκαταλείφθηκαν τον 5ο αιώνα, άρχισαν να έρχονται ξανά στο φως το 1977 με ανασκαφές που αποκάλυψαν την κλίμακα και την αρχιτεκτονική εμβέλεια της δομής τους.

 

Συγκρότημα αρχαίων λουτρών μνημειώδους έκτασης και λειτουργίας

Αποτελεί ένα από τα ομορφότερα και πλέον χαρακτηριστικά κτίρια της Μπράγκα. Οικοδομήθηκε μεταξύ 1754 και 1755 για λογαριασμό ενός πλούσιου εμπόρου (Juan Duarte de Faria) από τον διάσημο ντόπιο γλύπτη και αρχιτέκτονα Andre Soares. Το όνομα του παλατιού προέκυψε από το επώνυμο, του μετέπειτα ιδιοκτήτη (1867) Miguel Jose Rai, ενώ για ένα διάστημα λειτούργησε και ως νοσοκομείο υπό της αιγίδα ενός φιλανθρωπικού σωματίου.

 

Οικοδόμημα εξαίρετης αρχιτεκτονικής και διακόσμησης 

Πρόκειται για ένα ιστορικό μνημείο της Μπράγκα που έχει αναχθεί σε σημαντικό αξιοθέατο το οποίο μαγνητίζει πλήθος ντόπιων και επισκεπτών. Η Αψίδα της Νέας Πύλης κατασκευάστηκε μεταξύ 1505 και 1532, ως η δυτική είσοδος της πόλης. Ενώ, κοσμούσε το συνολικό έργο του οχυρωματικού τείχους, το οποίο χρονολογείται από 1373.

 

Μεσαιωνικό αξιοθέατο και τοπόσημο της πορτογαλικής πόλης της Μπράγκα

Στο βορειοδυτικό και ψηλότερο σημείο του ιστορικού κέντρου της Μπράγκα στέκει ένας εκ των τριών πύργων που σώζονται από τη μεσαιωνική οχύρωση της πόλης. Με ύψος 30 μέτρα, το Κάστρο της Μπράγκα ή αλλιώς Torre de Menagem (πύργος που διατηρείται) ξεχωρίζει στον αστικό ιστό. Το μνημείο αυτό, μαζί με άλλα τμήματα του κάστρου που έχουν διασωθεί, έχει αναγνωριστεί ως διατηρητέο Εθνικό Μνημείο της Πορτογαλίας το 1910.

 

Ιστορικό απομεινάρι του αμυντικού τείχους της Μπράγκα

Αποτελεί ένα ιστορικό αμφιθέατρο της Ρωμαϊκής Περιόδου (παρόμοιο με το Κολοσσαίο) που θεωρείται προστατευόμενο εθνικό μνημείο (1974) και καθρεφτίζει την πολιτιστική κληρονομιά της Τουλούζης. Βρίσκεται περίπου 5 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της κεντρικής Πλατείας του Καπιτολίου, μεταξύ των συνοικιών Purpan και Ancely.

Οι ανασκαφές έδειξαν ότι κατασκευάστηκε μεταξύ 40 και 50 μ. Χ στα περίχωρα της ρωμαϊκής πόλης Tolosa (σημερινή Τουλούζη). Την εποχή του η Γαλατία βρισκόταν υπό την κυριαρχία του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κλαυδίου (10 π.Χ. - 54μ.Χ.)

 

Μια συλλογικότητα που επιζητά καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία

Πρόκειται για ένα σύλλογο νέων που εδρεύει στο ιστορικό κτίριο εμπορίου του 14ου αιώνα “Ντε Κόρνμπεουρς”. Τα μέλη του είναι φοιτητές του πανεπιστημίου και του πολυτεχνείου της πόλης (TU Delft, HBO), πολλοί είναι απόφοιτοι, αλλά και πολλά μέλη είναι νέοι της πόλης του Ντελφτ. Στόχος του συλλόγου είναι η ευαισθητοποίηση επί κοινωνικών θεμάτων, η κριτική ματιά στις εξελίξεις και ενεργή στάση των νέων που μπορεί να οδηγήσει σε μία καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία.

 

 Πρόκειται για ένα εμβληματικό οικοδόμημα αρχιτεκτονικής και ιστορικής σημασίας που ξεχωρίζει στο κέντρο της πόλης. Στέκει απέναντι από τη Νέα Εκκλησία του Ντελφτ, στην Πλατεία Αγοράς της πόλης (Markt), ενώ παρότι πολλές διοικητικές λειτουργίες του έχουν μεταφερθεί στο καινούριο κτίριο του Κεντρικού Σιδηροδρομικού σταθμού της πόλης, συνεχίζει να διατηρεί την ιδιότητα του επίσημου Δημαρχείου φιλοξενώντας συνεδριάσεις και τελετές.

 

Δημοφιλές αξιοθέατο και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς

Στην καρδιά του κέντρου του Τίλμπουργκ, δίπλα στην Πλατεία Δημαρχείου (Stadhuisplein) δεσπόζει το κτίριο της δημοτικής αρχής της πόλης. Πρόκειται για ένα πρώην παλάτι ιδιοκτησίας της βασιλικής οικογένειας της Ολλανδίας που το 1931 δωρίστηκε στον δήμο της πόλης. Το παλάτι χτίστηκε ως εξοχική κατοικία επί βασιλείας του Γουλιέλμου Β' της Ολλανδίας μεταξύ 1847 - 1849 ο οποίος όμως απεβίωσε μόλις 22 ημέρες πριν την ολοκλήρωση της κατασκευής.

 

Παλάτι με εντυπωσιακή αρχιτεκτονική

Στο νότιο τμήμα του ιστορικού κέντρου της Φεζ, στη συνοικία Μελλά (Mellah), συναντά κανείς το επιβλητικό οικοδόμημα του Βασιλικού Παλατιού της Φεζ. Η ίδρυση του ανάγεται στο 1275 μ.Χ., κατά την εποχή της δυναστείας των Μαρινιδών, ενώ η σημερινή του μορφή οφείλεται σε αλλαγές και επεκτάσεις που προέκυψαν μεταξύ 17ου και 20ού αιώνα από τη δυναστεία των Αλαουιτών. 

 

Σύμβολο της Μαροκινής Μοναρχίας με πλούσια αρχιτεκτονική ομορφιά

Πρόκειται για τα ερείπια ενός ιστορικού παλατιού που κατασκευάστηκε μεταξύ 1578 και 1593 από τον Σουλτάνο Αχμέντ αλ-Μανσούρ της δυναστείας των Σααντίν. Βρίσκεται λίγο έξω από τα νότια όρια της Μεδίνα (παλιάς πόλης) του Μαρακές και ξεχωρίζει την τεράστια έκταση που καλύπτει, αλλά και για τον περίπλοκο σχεδιασμό και διακόσμηση που είναι ορατά μέχρι σήμερα. Το όνομά του άλλωστε περιγράφει με απόλυτο τρόπο το μεγαλείο του παλατιού κατά την περίοδο της ακμής του, καθώς "El Badi" στα αραβικά σημαίνει απαράμιλλο, θαυμάσιο και ασύγκριτο.