Τα Αραβικά λουτρά είναι από τα λίγα κτίρια που έχουν διατηρηθεί από το Αραβικό παρελθών της Πάλμα. Το μικρο, 2 δωματίων, τούβλινο κτίριο που κάποτε στέγαζε τα λουτρά χρονολογείτε από το 11ο αιώνα και ενδεχομένως ήταν μέρος του σπιτιού ενός μουσουλμανικού ευγενή. Το δωμάτιο με τα λουτρά έχει έναν θόλο με 5 στρογγυλά παράθυρα που αφήνουν το εκθαμβωτικό φως να περάσει στο δωμάτιο. Οι δώδεκα στήλες που κρατούν ψηλά το μικρό δωμάτιο λεηλατήθηκαν από μια προηγούμενη ρωμαϊκή κατασκευή. Τα λουτρά και οι κήποι είναι ανοιχτοί όλο τον χρόνο και η είσοδος κοστίζει 1.5 ευρώ.

Ο πραγματικός λόγος που χιλιάδες τουρίστες έρχονται στη Μαγιόρκα είναι οι παραλίες, ακόμα και αν (ως Έλληνας) είστε χορτασμένος από παραλίες, αν πάτε καλοκαίρι η ζέστη θα είναι τόσο ανυπόφορη που θεωρείται δεδομένο ότι θα περάσετε μερικές μέρες στην παραλία γυροφέρνοντας μεταξύ της άμμου και της θάλασσας. Κοντά στο αεροδρόμιο θα βρείτε την Playa de Palma, μια τεράστια παραλία μήκους 6 χιλιομέτρων που είναι και η πιο διάσημη παραλία. Με ιδιωτικό μέσο μετακίνησης θα μπορέσετε να ανακαλύψετε πάρα πολλές παραλίες.

Το μοναστήρι αυτό και η προσκυνήματική περιοχή βρίσκονται στον δήμο Escorca στην βόρειο-δυτική Μαγιόρκα, σε μια λεκάνη με ύψος 525 μέτρων και περιβάλλεται από διάφορα υψηλά βουνά όπως το Puig de Massanella. Το μοναστήρι ιδρύθηκε των 13ο αιώνα όταν ένας ποιμένας βρήκε ένα άγαλμα της Παρθένας Μαρίας στην τοποθεσία. Ένα οικοτροφείο και πολυάριθμες τουριστικές εγκαταστάσεις είναι μέρος Lluc, καθώς η περιοχή είναι σίγουρα η πιο σημαντική προσκυνήματική περιοχή στην Μαγιόρκα.

Οι σπηλιές του δράκου αναλήφθηκαν το 1930 σε ένα χωρίο στην ανατολική πλευρά του νησιού, το Porto Cristo. Οι σπηλιές αυτές έχουν μια από της μεγαλύτερες υπόγειες λίμνες στον κόσμο και της επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο. Υπάρχουν εκδρομές με λεωφορεία από όλα τα σημεία του νησιού για να δείτε τα σπήλαια, αν όμως είστε με ιδιωτικό μέσο μετακίνησης τότε αξίζει να ξοδέψετε και λίγη ώρα στο χωρίο Porto Cristo, που διαθέτει μια πανέμορφη παραλία και έχει και άλλα να προσφέρει εκτός από της σπηλιές του δράκου.

Πολλοί επισκέπτες επιλέγουν να κάνουν μια ημερήσια εκδρομή από την Πάλμα στο Σόγιερ, ένα χωρίο στην βορειοδυτική πλευρά του νησιού της Μαγίορκα. Το ταξίδι με αυτοκίνητο, διαρκεί πλέων μόλις 30 λεπτά, εξαιτίας ενός τούνελ που περνάει τα βουνά που περιβάλουν το Σόγιερ. Αν όμως θέλετε να απολαύσετε πραγματικά την διαδρομή, τότε σας προτείνουμε να πάρετε το τρένο, με το οποίο το ταξίδι διαρκεί 1 ώρα και 20 λεπτά αλλά στα 28 χιλιόμετρα της διαδρομής θα απολαύσετε πανέμορφα τοπία.

Πίσω από των καθεδρικό, στην παλιά πόλη, θα βρείτε ένα λαβύρινθο από δρομάκια που θυμίζουν το Αραβικό παρελθών της περιοχής. Με εξαίρεση μερικούς δρόμους και πλατείες που επιτρέπετε η κίνηση των αυτοκινήτων, οι υπόλοιποι δρόμοι είναι πολύ στενοί, ήσυχοι και περιβάλλονται από μια μεγάλη ποικιλία από ενδιαφέροντα κτίρια. Η πλειοψηφία των κτιρίων είναι ιδιωτικά σπίτια, κάποια από τα οποία είναι ανοιχτά στο κοινό ως γκαλερί ή διακριτικά μουσεία. Στην παλιά πόλη βρίσκονται και το δημαρχείο (Ajuntament), η Μονή του καθεδρικού ναού και τα Αραβικά λουτρά (Banys Àrabs).

Ο γιγαντιαίος καθεδρικός της Πάλμα στην Μαγιόρκα χτίστηκε πάνω από ένα Αραβικό τέμενος. Έχει 121 μέτρα μάκρος και 55 πλάτος ενώ σε ύψος αγγίζει τα 44 μέτρα. Αρχιτεκτονικά το στυλ του είναι Ισπανικό γοτθικό "levantino" με επιρροές από το Βορειοευρωπαϊκό γοτθικό στυλ. Ιδρύθηκε από των βασιλιά James I της Αραγωνίας το 1229 αλλά ολοκληρώθηκε πολλά χρόνια αργότερα το 1601. Το 1901 κατά την διάρκεια μιας μεγάλης αναστήλωσης του καθεδρικού, ο διάσημος αρχιτέκτονας Antoni Gaudí προσκλήθηκε να αναλάβει το έργο της αναστήλωσης.

Το διεθνές φεστιβάλ Jazz μουσικής του Σαραγεβο διεξάγεται την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου και είναι μια ετήσια γιορτή της μοντέρνας μουσικής που βασίζεται στην Jazz και την αυτοσχέδια μουσική. Ξεκίνησε το 1997 και από τότε και μετά η φήμη του και η συμμετοχή μεγαλώνει κάθε χρόνο. Θα βρείτε διάσημους μουσικούς όπως και νέους ταλαντούχους καλλιτέχνες, μέχρι τώρα έχουν περάσει εκατοντάδες μουσικοί από 54 χώρες σε πάνω από 150 συναυλίες.

Στης 19 Μαΐου του 1993, ο Boško Brkić και ή Admira Ismić πέθαναν στην γέφυρα Vrbanja ή αλλιώς Suada και Olga bridge. Το ζευγάρι προσπαθούσε να φύγει από το Σαράγεβο κατά την διάρκεια του πολέμου και παρόλο που είχε ζητηθεί να υπάρξει ανακωχή αυτό δεν έγινε πράξη με αποτέλεσμα οι δύο νέοι να βρεθούν εν μέσω διασταυρούμενων πυρών. Όπως πολλά άλλα ζευγάρια, έτσι και το συγκεκριμένο, ήταν από οικογένειες με διαφορετικές θρησκείες. Αυτός ήταν Ορθόδοξος Σέρβος και αυτή ήταν Βόσνια Μουσουλμάνα και αναγκάστηκαν να φύγουν καθώς ο πόλεμος είχε κάνει την καθημερινότητα τους ανυπόφορη.