Πρόκειται για τον αρχαιολογικό χώρο που σύμφωνα με τους ιστορικούς αντιστοιχεί στο ανατολικό τμήμα την βιβλικής πόλης του Δαβίδ. Έχει έρθει στο φως μετά από μία σειρά ανασκαφών που ξεκίνησαν το 1920 υπό τις οδηγίες του Μακάλιστερ, συνεχίστηκαν τη δεκαετία του 1960 την Καθλήν Κένυον και ολοκληρώθηκαν μεταξύ 1970 και 1980 από τον Γιγκάλ Σηλόχ. Αναμφισβήτητα αποτελούν το αρχαιότερο εύρημα που έχει ανακαλυφθεί και πιστοποιεί την χρονολογική αφετηρία ύπαρξης της πόλης της Ιερουσαλήμ.

Η πλατεία Σαφρά βρίσκεται στην περιοχή όπου τοποθετείται το Δημαρχείο της πόλης και έχει λάβει το όνομά της από τον Ιάκωβο και Εσθήρ Σαφρά οι οποίοι ήταν γονείς του Έντομοντ Σαφρά ενός Εβραίου ανθρωπιστή που συνεισέφερε στην ανακατασκευή του κέντρου της Ιερουσαλήμ. Το σχήμα της πλατείας είναι τριγωνικό και θα τη συναντήσετε στο ανατολικό άκρο της Λεωφόρου Τζάφφα. Επίσης βρίσκεται σχεδόν απέναντι από την πλατεία Τζαχάλ και πολύ κοντά στα παλιά τείχη της Ιερουσαλήμ.

Πρόκειται για ένα απομεινάρι του αρχαίου τείχους που περιέβαλε τον προαύλιο χώρο του πρώτου και δεύτερου μεγάλου Ιουδαϊκού ναού. Θεωρείται ένας από πιο ιερούς τόπους Ιουδαϊσμού και σε ετήσιο επίπεδο αποτελεί τόπο προσκυνήματος για χιλιάδες Εβραίους σε ολόκληρο τον κόσμο. Ως έτος κατασκευής του αρχικού τμήματος υπολογίζεται το 19 π.Χ όταν στην εξουσία βρισκόταν ο Ηρώδης ο Μεγάλος, ενώ τα υπόλοιπα στρώματα προστέθηκαν μετά το 700π.Χ..

Ο Ναός Πανάγιου Τάφου συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων μνημείων και τόπους λατρείας της χριστιανικής πίστης. Βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης της Ιερουσαλήμ και είναι χτισμένος στην περιοχή του λόφου του Γολγοθά όπου σύμφωνα με τις γραφές έγινε η σταύρωση, η ταφή και η ανάσταση του Χριστού. Εδώ και 2.000 χρόνια αποτελεί σημείο αναφοράς για την χριστιανοσύνη και κάθε χρόνο δέχεται χιλιάδες προσκυνητές που με ευλάβεια προσκυνούν το κουβούκλιο του Πανάγιου Τάφου.

Ο πύργος του Δαβίδ είναι ένα αρχαίο φρούριο χτισμένο στην ακρόπολη που βρίσκεται κοντά στην Πύλη της Γιάφας στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Η χρονολογία ανέγερσής του τοποθετείται γύρω στον 2ο αιώνα π.Χ. και μέσα στο πέρασμα των αιώνων καταστράφηκε από επιδρομείς και ανακατασκευάστηκε διαδοχικά. Η ανέγερσή του στόχευε στην ενίσχυση ενός από τα στρατηγικότερα σημεία άμυνας της πόλης ενώ το όνομά του οφείλεται στον Βασιλιά Δαβίδ καθώς ο πύργος συμπεριλαμβανόταν στην οχύρωση της πόλης που σχεδιάστηκε υπό την ηγεμονία του.

Το Τέμενος του Αλ Ακσά είναι ένα ισλαμικό τέμενος το οποίο μαζί με τον Θόλο του Βράχου βρίσκονται στο Όρος του Ναού. Σύμφωνα με την μουσουλμανική παράδοση ο Προφήτης Μωάμεθ μεταφέρθηκε από την Μέκκα στο Αλ Ακσά μέσα στη διάρκεια μιας νύχτας. Βάση της ίδιας προσέγγισης στην ίδια τοποθεσία ανεγέρθη ένας ναός από τον Ιακώβ που στη συνέχεια ανακαινίστηκε από τον Σολομώντα. Το σημερινό τέμενος ιδρύθηκε από τον χαλίφη Ομάρ Ρασιντούν και ολοκληρώθηκε το 705 μ.Χ. από τους Ουμαντ Αλ Μαλίκ και τον γιο του Αλ Βαλίντ.

Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα σημαντικό Ισλαμικό ναό που βρίσκεται στο βράχο του ναού στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Η ανέγερσή του τοποθετείται μεταξύ 689 και 691 μ.Χ. και αποτελεί ένα σημαντικό επίτευγμα της αρχιτεκτονικής καθώς οι κατασκευαστές του προσπάθησαν να ανταγωνιστούν ορισμένους μεγαλοπρεπείς τόπους λατρείας άλλων θρησκειών. Μάλιστα για πρώτη φορά υιοθετείται τη τεχνοτροπία της ροτόντας που μέχρι τότε ήταν άγνωστη για το Ισλάμ και επιπλέον θεωρείται ότι τα σχέδια των αρχιτεκτόνων του αντλούσαν πληροφορίες από τον χριστιανικό ναό του Πανάγιου Τάφου.

Η παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς και πραγματικά προσφέρει μία ξεχωριστή εμπειρία σε κάθε επισκέπτη καθώς σε κάτι λιγότερο από 1 τετραγωνικό χιλιόμετρο χωράνε περισσότεροι από 50 αιώνες ιστορίας. Η παλιά πόλη τοποθετείται στο ανατολικό τμήμα της πόλης και οριοθετείται από τα τείχη που χρησίμευαν για την οχύρωση της πόλης. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι το 1860 το σύνολο της πόλης δεν είχε επεκταθεί πέραν των τειχών.

Το μουσείο της επιστήμης αποτελεί μια εξαιρετική εναλλακτική επιλογή, ιδικά αν έχετε κουραστεί από τα τυπικά ιστορικά μουσεία ή αν έχετε παιδιά που συνήθως βαριούνται εύκολα με την ιστορία. Βρίσκεται λίγο έξω από το ιστορικό κέντρο, σε μια έκταση πάνω από 70.000 τ.μ. και προσφέρει στον επισκέπτη μια πολιτισμική και επιστημονική διασκέδαση μέσω των μόνιμων και των περιοδικών εκθέσεων.

Η τελευταία μέρα του χρόνου στο Άμστερνταμ ονομάζεται Oudjaarsdag "Old Year's Day" και όπως και η "Ημέρα της βασίλισσας" αποτελεί άλλη μια περίπτωση όπου το ξέφρενο ξεφάντωμα έχει την τιμητική του.