Το Ενυδρείο της Βαρκελώνης είναι το μεγαλύτερο θαλάσσιο πάρκο της Μεσογείου και το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο. Στεγάζεται σε ένα πολύ όμορφο κτίριο στο οποίο φιλοξενούνται τα πλέον αντιπροσωπευτικά είδη της θαλάσσιας ζωής.

Το Ολυμπιακό χωριό βρίσκεται στη γειτονιά του Sant Marti στη Βαρκελώνη. Κατασκευάστηκε τέλη του 1980 με σκοπό να φιλοξενήσει τους αθλητές που πήραν μέρος στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992.

Η κατασκευή σχεδιάστηκε από τους Oriol Bohigas, David Mackay και Albert Puigdomenec. Με το πέρας των Ολυμπιακών Αγώνων το Ολυμπιακό χωριό ανακατασκευάστηκε και σήμερα αξιοποιείται 100%. Τα δύο τεράστια κτίρια που κάποτε φιλοξενούσαν τους αθλητές μετατράπηκαν σήμερα σε γραφεία ασφαλιστικής εταιρείας και σε ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο, από τα καλύτερα της Ευρώπης.

Στην πόλη Φιγκέρες βρίσκεται το μουσείο των παιχνιδιών, ένα μουσείο αλλιώτικο από τα άλλα, το οποίο από το 1982 που άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό δέχεται μικρούς και μεγάλους επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Εκθέτει περισσότερα από 4000 παιχνίδια-εκθέματα, κυρίως κούκλες, λούτρινα ζωάκια, μπάλες, τρενάκια, αυτοκινητάκια, κουζινικά, κοστούμια, στρατιωτάκια, ποδηλατάκια και ό,τι άλλο παιχνίδι μπορεί να φανταστεί ο νους, ενώ πολύ ενδιαφέρουσα είναι η συλλογή με τα 384 παζλ.

Το μουσείο - θέατρο Σαλβαντόρ Νταλί βρίσκεται στην γενέτειρα πόλη του διάσημου σουρεαλιστή ζωγράφου και είναι ένα δημιούργημα του ίδιου, ο οποίος εργάστηκε 15 χρόνια πάνω στη μελέτη και δημιουργία του μουσείου. Eίναι χτισμένο στο χώρο που κάποτε βρισκόταν το θέατρο της πόλης, το οποίο καταστράφηκε κατά τον Ισπανικό εμφύλιο και εγκαινιάστηκε το 1974 για να αποτελέσει το μεγαλύτερο σουρεαλιστικό έργο στον κόσμο. Το κτίριο εντυπωσιάζει ήδη από έξω με τον κόκκινο τοίχο με τα αυγά στην κορυφή του να προδιαθέτουν για το τί θα αντικρίσει ο επισκέπτης εντός του.

Σε απόσταση 45 χιλιομέτρων βορειοδυτικά της Μαδρίτης, βρίσκεται το μεγαλοπρεπές κτιριακό συγκρότημα του San Lorenzo de El Escorial, ένα μοναδικό δείγμα της Ισπανικής Αναγέννησης. Αποτελείται από δύο αρχιτεκτονικά συγκροτήματα, μεγάλης ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας: το El Real Monasterio de El Escorial και τη La Granjilla de la Fresneda. Στις μέρες μας στο Εσκοριάλ λειτουργεί το βασιλικό παλάτι, το μοναστήρι, ένα μουσείο και ένα σχολείο.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη γνωρίζει την ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, ένα ζευγάρι που η μοίρα δεν το θέλησε μαζί, παρά μόνο στο θάνατο. Φυσικά και δεν αποδεικνύεται από πουθενά η ύπαρξη των δύο αυτών εραστών. Οστόσο, αυτό δεν εμπόδισε εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες να έρθουν στη Βερόνα και να δουν από κοντά ίσως το πιο γνωστό μπαλκόνι του παγκόσμιου θεάτρου.

Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής των κατοίκων και σημείο αναφοράς των επισκεπτών, είναι οι πλατείες κάθε πόλης που ανέκαθεν έσφυζαν από ζωή. Κάτι τέτοιο συνέβαινε και συμβαίνει και με τις πλατείες της Βερόνα.

Πλατεία Ντέλε Έρμπε

Η Piazza Delle Erbe είναι μια από τις ιστορικότητες και γραφικότερες πλατείες όχι μόνο της Βερόνα αλλά και ολόκληρης της Ιταλίας. “erbe” στα Ιταλικά σημαίνει “βότανο” και στην ουσία η Piazza Delle Erbe είναι ο τόπος όπου πωλούνται σχεδόν όλα τα είδη βοτάνων και μπαχαρικών που υπάρχουν.

Πρόκειται για την τρίτη μεγαλύτερη αρένα στον κόσμο, η οποία κατά την εποχή που χτίστηκε είχε χωρητικότηα 30.000 θεατών. Βρίσκεται στην Πιάτσα Μπρα (Piazza Bra) της Βερόνα και είναι από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία οικοδομήματα του είδους της.Το κτίριο χτίστηκε το 30 μ.Χ σε μια περιοχή που τότε ήταν έξω από τα τείχη της πόλης. Οι αγώνες και οι παραστάσεις που διεξάγονταν προσέλκυαν πλήθος κόσμου οι οποίοι ταξίδευαν από κάθε γωνιά της Ιταλίας για να θαυμάσουν από κοντά τα δρώμενα που λάμβαναν χώρα στην Αρένα.

Πρόκειται για μία ορθογώνια πλατεία που βρίσκεται στα ανατολικά του Βασιλικού Παλατιού. Η κατασκευή της ξεκίνησε από τον Ιωσήφ Βοναπάρτη και ολοκληρώθηκε κατά τη βασιλεία της Ισαβέλλας Β’ στα μέσα του 19ου αιώνα. Γύρω από την πλατεία στέκουν 20 αγάλματα μοναρχών της Ισπανίας κατανεμημένα σε 2 σειρές στην ανατολική και στη δύση, τα οποία φιλοτεχνήθηκαν μεταξύ 1750 - 1753 και αρχικά είχαν προοριστεί για να κοσμήσουν την οροφή του Βασιλικού Παλατιού.

Ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Νικολάου είναι μία όμορφη εκκλησία που βρίσκεται στην πλατεία του Ιστορικού Κέντρου. Χτίστηκε το 1735, στη θέση μίας παλιότερης εκκλησίας του 13ου αιώνα. Πρόκειται για ένα λαμπρό δείγμα μπαρόκ αρχιτεκτονικής, διακοσμημένη με γλυπτά του Antonin Braun, ενώ η εσωτερική διακόσμηση είναι εμπνευσμένη από το παρεκκλησι του Saint Louis-des-Invalides στο Παρίσι. Το 1781 η διακόσμηση στο εσωτερικού του Αγίου Νικολάου αφαιρέθηκε μετά από διαταγή του αυτοκράτορα Ιωσήφ Β’ που έκλεισε όσα μοναστήρια και εκκλησίες δεν παρείχαν κοινωφελή έργα.