Πρόκειται ίσως για τη δημοφιλέστερη τουριστική περιοχή της πόλης η οποία συγκεντρώνει ένα μεγάλο μέρος της πολιτιστικής κίνησης και δραστηριότητας της πόλης. Τοποθετείται στο κεντρικό Δουβλίνο, στη νότια όχθη του ποταμού Liffey. Έχει διατηρήσει τη μεσαιωνική ρυμοτομία της, με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των κτιρίων και τα λιθόστρωτα σοκάκια ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι δεν ξεπερνάν τους 3.000.
Το κάστρο της πόλης (ιρλανδικά: Caisleán Bhaile Atha Cliath) χτίστηκε το 1204 υπό τις διαταγές του βασιλιά Ιωάννη της Αγγλίας με σκοπό την αμυντική θωράκιση της πόλης. Το κάστρο λοιπόν άρχισε να χτίζεται λίγο μετά την εισβολή των Νορμανδών στην Ιρλανδία (1169) και ολοκληρώθηκε το 1230 υιοθετώντας αρκετά στοιχεία αρχιτεκτονικής που έφεραν μαζί τους οι νέοι κάτοικοι της χώρας. Χαρακτηριστική είναι η κεντρική αυλή που περιτριγυρίζεται από υψηλά αμυντικά τείχη και κυκλικούς πύργους σε κάθε γωνία.
Το Παλαμήδι είναι ένα στρατιωτικό "μπαρόκ" φρούριο στα ανατολικά της πόλης. Είναι χτισμένο σε ένα λόφο 216 μέτρων από τους Βενετούς κατά την δεύτερη κυριαρχία τους στην περιοχή (1686-1715). Το φρούριο ήταν ένα πολύ μεγάλο και φιλόδοξο έργο, αλλά τελείωσε μέσα σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, μόλις 3 χρόνια, το 1714. Οι προμαχώνες αρχικά είχαν αρχαιοελληνικά ονόματα, απέκτησαν τούρκικα ονόματα κατά την Οθωμανική εποχή και ονόματα Ορθόδοξων αγίων όταν το Ναύπλιο έγινε μέρος της σύγχρονης Ελλάδας.
Το Μπούρτζι είναι ένα μικρό νησάκι-φρούριο μπροστά στο λιμάνι του Ναυπλίου. Το φρούριο κατασκευάστηκε από τους Ενετούς το 1473 ως μέρος της άμυνας της πόλης με σκοπό να την προστατεύουν από τους πειρατές και τους κατακτητές που έρχονται από την θάλασσα. Το φρούριο χρησιμοποιούνταν για τον αρχικό λόγο της κατασκευής του μέχρι το 1865 όπου και έγινε ο τόπος κατοικίας του δημίου της γκιλοτίνας. Μεταξύ 1930 με 1970 λειτουργούσε ως ξενοδοχείο ενώ σήμερα είναι διάσημο αξιοθέατο και χρησιμοποιείται περιοδικά από το μουσικό φεστιβάλ.
Η Πλατεία Δικαστηρίων, που κάποιες φορές αναφέρεται και ως Πλατεία Αρχαίας Αγοράς είναι η φυσική προέκταση της Πλατείας Αριστοτέλους προς τα βόρεια της πόλης και πάνω από την το διάσημο δρόμο της Εγνατίας. Φτάνει μέχρι και την Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά της Θεσσαλονίκης, περιλαμβάνει μια σειρά από ιστορικά μνημεία και ξεχωρίζει για τα για τα ψηλά δέντρα που διαθέτει.
Μια περιήγηση στις στοές Μόδιάνο και Καπάνι αποτελεί εξαιρετική ευκαιρία για τη βαθύτερη κατανόηση της ιστορικής εξέλιξης της Θεσσαλονίκης.
Ο ορισμός μιας ιδανικής απογευματινής βόλτας, ιδιαίτερα κάποιου που δεν επισκέπτεται συχνά την πόλη της Θεσσαλονίκης, είναι ένας απολαυστικός περίπατος κατά μήκος του παραλιακού μετώπου της πόλης. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια ο σχετικά πρόσφατα ανακαινισμένος χώρος της παραλίας προσφέρει περισσότερες ανέσεις και επιλογές ψυχαγωγίας.
Η Άνω Πόλη είναι μία από τις ελάχιστες περιοχές της Θεσσαλονίκης που διασώθηκε από την καταστροφική πυρκαγιά του 1917. Βρίσκεται βόρεια του Αγίου Δημητρίου στο ψηλότερο σημείο της πόλης και εκτείνεται μέχρι τα βυζαντινά τείχη στα ανατολικά.
Η περιοχή της Άνω Πόλης κατοικείται από την ελληνιστική περίοδο με αυξανόμενη πυκνότητα που κορυφώνεται την περίοδο της τουρκοκρατίας. Ξεχωρίζει για το δροσερό μικροκλίμα της, όπως και για την εξαίσια θέα που προσφέρει σε ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη και τον Θερμαϊκό.
Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους ναούς της Θεσσαλονίκαης που χτίστηκε στα μέσα του 7ου αιώνα στη θέση μιας τεράστιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής που καταστράφηκε από τον σεισμό του 620μ.Χ. .
Υπήρξε ο καθεδρικός ναός της πόλης για όλη τη βυζαντινή περίοδο, μετατράπηκε σε ρωμαιοκαθολικό κατά τη διάρκεια της φραγκοκρατίας και τέλος έγινε τζαμί από το 1523 έως το 1912.
Καθώς κατηφορίζετε από την Καμάρα προς την Τσιμισκή θα συναντήσετε διάσημη Πλατεία Ναυαρίνου. Η φήμη της συγκεκριμένης πλατείας οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για την περισσότερο πολυσυλλεκτική πλατεία της Θεσσαλονίκης, ενώ είναι ένα σημείο αναφοράς για την πόλη. Και αυτό διότι η Πλατεία Ναυαρίνου, εκτός από φοιτητές συγκεντρώνει ένα πολυδιάστατο φάσμα εκφραστικών ανθρώπων που δομούν μια εναλλακτική αύρα προσφέροντας ζωντάνια στην πόλη.