Η γιγαντιαία πλατεία της κεντρικής αγοράς είναι η βασική πλατεία και το κεντρικότερο σημείο της πόλης. Χρονολογείται από τον 13ο αιώνα και μαζί με τα 40.000 τ.μ. που καταλαμβάνει, κατέχει τον διόλου αμελητέο τίτλο της "μεγαλύτερης μεσαιωνικής πλατείας της Ευρώπης". Περιμετρικά της πλατείας βρίσκονται μερικά από τα σημαντικότερα κτίρια της πόλης όπως η βασιλική της Αγίας Μαρίας, ενώ δεν λείπουν και τα ιστορικά σπίτια και παλάτια. Επί της πλατείας ξεχωρίζει η αγορά ρούχων Sukiennice με των πύργο του δημαρχείου.

Το όρος Vitosha, απλώνεται από τα νοτιοδυτικά προάστια της πόλης και αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό σύμβολο του ορίζοντα της πρωτεύουσας της Βουλγαρίας. Το όρος είναι πολλή διάσημο και στους τουρίστες είτε για κάποιο extreme sport όπως η αναρρίχηση η το σκι, είτε για να θαυμάσουν την πλούσια χλωρίδα και πανίδα στο εθνικό πάρκο Vitosha. Άλλα αξιοθέατα του όρους περιλαμβάνουν, επίσκεψη του μοναστηρίου Dragalevtzi και την μακρύτερη σπηλιά στην χώρα την Duhlata. Η πρόσβαση στο βουνό γίνεται εύκολα με αστικά λεωφορεία που ξεκινούν και από το κέντρο της πόλης.

Ο βασιλικός δρόμος ξεκινάει από την βορειότερη πλευρά της μεσαιωνικής παλιάς πόλης και διαπερνάει κάθετα το κέντρο για να καταλήξει στο νοτιότερο σημείο, στον λόφο του Wawel όπου και βρίσκεται το ομώνυμο κάστρο. Ο δρόμος αυτός ουσιαστικά περνάει από μερικά από τα ιστορικότερα μνημεία της πόλης και χρησιμοποιούνταν για τελετές στέψης και για παρελάσεις. Το βορειότερο κομμάτι βρίσκεται έξω από τα τείχη της παλιάς πόλης στην περιοχή Kleparz. Εκεί βρίσκεται η εκκλησία του Αγ. Φλοριάν που περιέχει τα λείψανα του Αγίου που είναι και προστάτης της Πολωνίας.

Το γοτθικό κάστρο του Wawel χτίστηκε μετά από εντολή του Casimir III του μέγα και αποτελείται από διάφορα κτίρια που βρίσκονται γύρο από ένα κεντρικό προαύλιο. Ο λόφος του Wawel φαίνεται να κατοικείται από την παλαιολιθική εποχή και ο οικισμός που βρίσκονταν στο σημείο είχε παράδοση στο εμπόριο, στης τέχνες και στην καλλιέργεια. Όταν αρκετά αργότερα το εμπόριο έγινε πολύ σημαντικότερο, ο λόφος έγινε η επίσημη κατοικία της βασιλικής οικογένειας.

Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουν των τρόμο που ο επισκέπτης θα νιώσει κατά την επίσκεψή του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Στην περιοχή βρισκόταν ένα μικρό χωριό το οποίο και καταστράφηκε, μετά την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Το Πάρκο Σεμπιόνε βρίσκετε στην βορειοδυτική πλευρά της πόλης και είναι το μεγαλύτερο πάρκο του Μιλάνου με έκταση 386,000 m². Το πάρκο δημιουργήθηκε το 1888 και είναι ανάμεσα από δυο σημαντικά αξιοθέατα, το Κάστρο του Σφόρζα (Castello Sforzesco) και την Αψίδα της Ειρήνης (Arco della Pace). Ο ίδιος ο σχεδιασμός του πάρκου έγινε με σκοπό την δημιουργία πανοραμικής θέας που να περιλαμβάνει τα δυο μνημεία. Το τρίτο σημαντικό αξιοθέατο που βρίσκετε επί του πάρκου σήμερα, το Παλάτι της Τέχνης, δημιουργήθηκε αργότερα (το 1933).

Οι Κήποι Ίντρο Μοντανέλι, ονομάζονταν μέχρι και το 2002 Giardini Pubblici (Δημόσιοι Κήποι) και Giardini di Porta Venezia (Κήποι του Λιμανιού της Βενετίας). Το σημερινό όνομα τους αναφέρετε στον διάσημο Ιταλού δημοσιογράφου και συγγραφέα, Ίντρο Μοντανέλι, που θεωρείτε ως ένας από τους κορυφαίους Ιταλούς δημοσιογράφους του 20ου αιώνα. Ο Μοντανέλι απολάμβανε καθημερινά μια βόλτα στο πάρκο, πριν ξεκινήσει την εργασία του στα γραφεία της εφημερίδας il Giornale.

Η εκκλησία του Boyana θεωρείται το πιο ολοκληρωμένο και σε καλή κατάσταση μνημείο της ανατολικής Ευρωπαϊκής μεσαιωνικής τέχνης. Βρίσκεται στα στα περίχωρα της Σόφιας και αποτελείται από 3 κτίρια. Η εκκλησία στα ανατολικά χτίστηκε των 10ο αιώνα και διευθύνθηκε στης αρχές του 13ου αιώνα από των Sebastocrator Kaloyan, ο οποίος διέταξε να κατασκευαστούν και άλλα 2 κτίρια δίπλα από εκκλησία. Οι τοιχογραφίες στην δεύτερη εκκλησία, ζωγραφίστηκαν το 1259, κάτι που της κάνει να είναι από τα σημαντικότερα έργα τέχνης του μεσαίωνα.

Ο Καθεδρικός του Αλέξανδρου Νιέφσκι είναι από τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης με πολλούς ξένους που επισκέπτονται τα Βαλκάνια να το χαρακτηρίζουν ως το πιο θαυμάσιο οικοδόμημα του 20ού αιώνα στη βαλκανική.

Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ναός στα Βαλκάνια, πίσω από των Καθεδρικό του Άγιου Σάββα της Σερβίας, που βρίσκετε στο Βελιγράδι. Στα 3,170 τετραγωνικά μέτρα του μπορεί να υποδεχτεί 10.000 άτομα!

Το θέατρο Ivan Vazov είναι το εθνικό θέατρο της χώρας, όπως επίσης και ένα από τα παλιότερα θέατρα στη χώρα ενώ αποτελεί και σημαντικό μνημείο της πόλης. Βρίσκεται στο κέντρο, με την πρόσοψη να κοιτάει τον κήπο της πόλης. Χτίστηκε το 1907, ενώ το εσωτερικό της καταστράφηκε από φωτιά το 1923 και ανακατασκευάστηκε έξι χρόνια αργότερα. Η πρόσοψη του θεάτρου θυμίζει αρχαιοελληνικό κτίριο, με της έξι άσπρες μαρμάρινες στήλες που απεικονίζουν των Απόλλωνα και τις μούσες. Τέλος η περίκομψη κύρια αίθουσα έχει χωρητικότητα 850 θεατών.