Κατά την αρχαιότητα η πόλη Τρίκκη ήταν γνωστή για το Ασκληπιείο της και ως η πατρίδα του διάσημου γιατρού Ασκληπιού, σύμφωνα με τον γεωγράφο του 1ου π.Χ. αιώνα, Στράβωνα. Αρχαιολογικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν από τις αρχές του 20ού αιώνα, έφεραν στο φως τρία κτίρια ρωμαϊκής εποχής και ένα κτίριο βυζαντινής εποχής.
Ο ενιαίος αρχαιολογικός χώρος του Ασκληπιείου που προέκυψε μετά από απαλλοτριώσεις οικοπέδων, βρίσκεται ανατολικά της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, επί της οδού Σαράφη. Μεταξύ άλλων, έχουν αποκαλυφθεί ένα λουτρό, ένας μικρός βυζαντινός ναός και ψηφιδωτά δάπεδα. Σύμφωνα με την ΙΕ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, το υστεροελληνιστικό στωικό κτίριο βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του χώρου και έχουν αποκαλυφτεί τμήματα της νότιας και της δυτικής πλευράς του, καθώς και τμήμα της υπαίθριας με χαλικόστρωτο δάπεδο, κεντρικής αυλής του, που περιβαλλόταν από στοές τουλάχιστον στις δύο πλευρές της που έχουν έρθει στο φως. Το κτίριο κατασκευάστηκε στο πρώτο μισό του 1ου αι. π.Χ. και σταμάτησε να χρησιμοποιείται στο τέλος του 3ου αι. μ.Χ., όταν στο νότιο τμήμα της αυλής του κατασκευάστηκε ρωμαϊκό λουτρό. Όσον αφορά τη χρήση του, πιθανόν να πρόκειται για το γυμνάσιο της αρχαίας Τρίκκης.
Τμήμα του μεγάλου κτιρίου με τα ψηφιδωτά δάπεδα, του ονομαζόμενου ''κτιρίου Α'', αποκαλύφτηκε στα βορειοδυτικά του υστεροελληνιστικού στωικού κτιρίου. Έχουν διακριθεί σε αυτό δύο οικοδομικές φάσεις από τις οποίες η αρχαιότερη ανάγεται στο πρώτο μισό του 1ου αι. π.Χ. και η δεύτερη στο δεύτερο τέταρτο του 3ου αι. μ.Χ. Από την τελευταία φάση του κτιρίου προέρχονται το λεγόμενο ''ψηφιδωτό του Λυκούργου'', όπου εικονίζεται ο μυθικός βασιλιάς Λυκούργος που κατειλημμένος από μανία και κρατώντας διπλό πέλεκυ, ετοιμάζεται να επιτεθεί στην τροφό του θεού Διονύσου, νύμφη Αμβροσία, καθώς και ένα ακόμη ψηφιδωτό με παράσταση επίσης από το καθώς και ένα ακόμη ψηφιδωτό με παράσταση επίσης από το Διονυσιακό κύκλο. Από το συγκρότημα του ρωμαϊκού λουτρού που κατασκευάστηκε στο τέλος του 3ου αι. μ.Χ., πάνω στο νότιο τμήμα του αιθρίου του υστεροελληνιστικού στωικού κτιρίου, και επισκευάστηκε στο τέλος του 4ου αι. μ.Χ. έχουν αποκαλυφτεί τμήματα των υποκαυστών, το praefurnium και μια τετράγωνη πισίνα με κτιστά τοιχώματα. Εκτός από τα ορατά σήμερα τμήματα του λουτρού, είχαν αποκαλυφτεί κατά τη διάρκεια της εκσκαφής θεμελίων για την ανέγερση μιας παρακείμενης οικοδομής, και τέσσερις αίθουσες χλιαρού νερού και αναπαυτήριο. Στο νοτιοδυτικό τέλος τμήμα του αρχαιολογικού χώρου έχει έρθει στο φως και ένας μικρός βυζαντινός ναός που χρονολογείται ανάμεσα στο 12ο και 13ο αιώνα μ.Χ.
Ο αρχαιολογικός χώρος είναι επισκέψιμος κατόπιν συνεννόησης με την Εφορεία. Τηλέφωνα επικοινωνίας 2410 288082 και 2410 288083.
