Μνημεία

Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτίριο του 18ου αιώνα που βρίσκεται στην βόρεια όχθη του ποταμού Liffey μεταξύ των γεφυρών Butt και Talbot Memorial. Συγκαταλέγεται στα Γεωργιανά κτήρια του Δουβλίνου και η ανέγερσή του τοποθετείται στα 1780 υπό τις οδηγίες του αρχιτέκτονα James Gandon. Αναμφισβήτητα είναι ένα μεγαλεπήβολο κατασκεύασμα που σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει την έδρα των διοικητικών υπηρεσιών του λιμανιού της πόλης που προσανατολίζονταν στην είσπραξη δασμών. Στις τέσσερις πλευρές του υπάρχει ο θυρεός-σύμβολο της πόλης καθώς και αγάλματα που αντιστοιχούν στους ποταμούς της Ιρλανδίας.

Το επίσημο Ιρλανδικό όνομα του Τrinity College είναι "Το κολέγιο της Αγίας και Αδιαιρέτου Τριάδος της βασίλισσας Ελισάβετ κοντά στο Δουβλίνο". Αυτό το πανεπιστήμιο είναι το παλιότερο στην Ιρλανδία, ιδρύθηκε το 1592 με απόφαση της Βασίλισσας Ελισάβετ της 1ης, η οποία γι' αυτό το λόγο θεωρείται "η μητέρα του πανεπιστημίου". Αρχικά ήταν εγκατεστημένο εκτός των τειχών της πόλης κοντά στα ερείπια του μοναστηριού των Αυγουστίνων μοναχών All Hallows και αρχικά οι επιρροές και ο τρόπος λειτουργίας του βασιζόταν στα προτεσταντικά πρότυπα.

Το κάστρο της πόλης (ιρλανδικά: Caisleán Bhaile Atha Cliath) χτίστηκε το 1204 υπό τις διαταγές του βασιλιά Ιωάννη της Αγγλίας με σκοπό την αμυντική θωράκιση της πόλης. Το κάστρο λοιπόν άρχισε να χτίζεται λίγο μετά την εισβολή των Νορμανδών στην Ιρλανδία (1169) και ολοκληρώθηκε το 1230 υιοθετώντας αρκετά στοιχεία αρχιτεκτονικής που έφεραν μαζί τους οι νέοι κάτοικοι της χώρας. Χαρακτηριστική είναι η κεντρική αυλή που περιτριγυρίζεται από υψηλά αμυντικά τείχη και κυκλικούς πύργους σε κάθε γωνία.

Το Παλαμήδι είναι ένα στρατιωτικό "μπαρόκ" φρούριο στα ανατολικά της πόλης. Είναι χτισμένο σε ένα λόφο 216 μέτρων από τους Βενετούς κατά την δεύτερη κυριαρχία τους στην περιοχή (1686-1715). Το φρούριο ήταν ένα πολύ μεγάλο και φιλόδοξο έργο, αλλά τελείωσε μέσα σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, μόλις 3 χρόνια, το 1714. Οι προμαχώνες αρχικά είχαν αρχαιοελληνικά ονόματα, απέκτησαν τούρκικα ονόματα κατά την Οθωμανική εποχή και ονόματα Ορθόδοξων αγίων όταν το Ναύπλιο έγινε μέρος της σύγχρονης Ελλάδας.

Το Μπούρτζι είναι ένα μικρό νησάκι-φρούριο μπροστά στο λιμάνι του Ναυπλίου. Το φρούριο κατασκευάστηκε από τους Ενετούς το 1473 ως μέρος της άμυνας της πόλης με σκοπό να την προστατεύουν από τους πειρατές και τους κατακτητές που έρχονται από την θάλασσα. Το φρούριο χρησιμοποιούνταν για τον αρχικό λόγο της κατασκευής του μέχρι το 1865 όπου και έγινε ο τόπος κατοικίας του δημίου της γκιλοτίνας. Μεταξύ 1930 με 1970 λειτουργούσε ως ξενοδοχείο ενώ σήμερα είναι διάσημο αξιοθέατο και χρησιμοποιείται περιοδικά από το μουσικό φεστιβάλ.

Μια περιήγηση στις στοές Μόδιάνο και Καπάνι αποτελεί εξαιρετική ευκαιρία για τη βαθύτερη κατανόηση της ιστορικής εξέλιξης της Θεσσαλονίκης.

Το ιστορικό οικοδόμημα της Ροτόντας ανήκει στο ευρύτερο γαλεριανό συγκρότημα κτισμάτων μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν η Αψίδα του Γαλερίου και τα Ανάκτορα και ο Ιππόδρομος του Γαλερίου.

Η Ροτόντα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης και συμπεριλαμβάνεται στα Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της πόλης που έχουν καταταχθεί στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Η θριαμβική Αψίδα του Γαλερίου είναι το μνημείο που σίγουρα συγκαταλέγεται στη λίστα με τα πιο χαρακτηριστικά αξιοθέατα της πόλης. Είναι γνωστό ως Καμάρα και βρίσκεται στην βόρεια πλευρά της Εγνατίας οδού σε μικρή απόσταση από την Ροτόντα.

 

Το διασημότερο σύμβολο της Θεσσαλονίκης και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μνημεία της Ελλάδας είναι ο Λευκός Πύργος. Πρόκειται για έναν οχυρωματικό πύργο που χτίστηκε τον 15ο αιώνα και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικό κατάλυμα και φυλακή.

Η τελευταία αναστήλωση ολοκληρώθηκε το 1985 και έκτοτε ο Λευκός Πύργος χρησιμοποιούνταν για εκθέσεις, ενώ από το 2006 και μετά λειτουργεί μόνιμα ως μουσείο της πόλης της Θεσσαλονίκης.

Το μνημείο για της εξερευνήσεις χτίστηκε για να γιορτάσει της χρυσή εποχή των εξερευνήσεων της χώρας. Η εποχή των εξερευνήσεων του 15ου και 16ου αιώνα ήταν όταν οι Πορτογάλοι ναυτικοί όργωναν της θάλασσες του κόσμου και εποίκησαν πολλές περιοχές, ειδικά στην Λατινική Αμερική. Βρίσκεται σε μια εκβολή του ποταμού Tagus, στην περιοχή Belém στο σημείο που τα πλοία αναχωρούσαν για των άγνωστο προορισμό τους.