Μνημεία

Πρόκειται για ένα επιβλητικό ανάκτορο που χαρακτηρίζεται από πολλούς σαν ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά δείγματα αρχιτεκτονικής που χαρακτηρίζουν την πόλη. Ιδρύθηκε από τον μεγάλο μάγιστρο Grandmaster Jean Parisot de la Valette το 1566 και συμβόλιζε την θριαμβική έκβαση της μεγάλης πολιορκίας της Μάλτας που συντελέστηκε το 1565. Με το πέρασμα των αιώνων δέχτηκε αρκετές τροποποιήσεις και βελτιωτικές παρεμβάσεις ενώ ταυτόχρονα αποτελούσε οικία του εκάστοτε κυβερνήτη. Το παλάτι είναι χτισμένο γύρω από δύο αυλές η μία εκ των οποίων φιλοξενεί ένα μεγάλο άγαλμα του Ποσειδώνα.

To thermopolium είναι το εμπορικό κατάστημα που περιγράφεται ως ο πρόδρομος των σημερινών εστιατορίων γρήγορου και φθηνού φαγητού. Εκείνη την εποχή επιλέγεται συνήθως από τις φτωχότερες τάξεις που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά σε ένα κοινό και ίσως ποιοτικότερο εστιατόριο. Κατά συνέπεια λοιπόν περιφρονείται από την ανώτερη τάξη η οποία δεν το εντάσσει σχεδόν καθόλου στις καταναλωτικές της συνήθειες.

To συγκεκριμένο κτίριο λειτουργούσε παράλληλα με την Αγορά και εξειδικευόταν κυρίως στο εμπόριο και την πώληση φρούτων και λαχανικών. Όπως και τα αντίστοιχα κτίρια σε άλλες ρωμαϊκές πόλεις η αρχιτεκτονική του μορφή είναι απλή, το κτίριο είναι τετράγωνο, και εσωτερικά έχει ένα δακτυλίδι στηλών που συγκρατούν την οροφή και τον χαρακτηριστικό του θόλο. Εκτός της κεντρικής πύλης κάθε πλευρά του διαθέτει είσοδο και έξοδο για τη διευκόλυνση των επισκεπτών. Στο κέντρο της μαρμάρινης εσωτερικής αυλής υπήρχε μία κρήνη ενώ σημειώνεται και η παρουσία ενός ιερού προς τιμήν των θεών.

Στην Πομπηία βρίσκεται το αρχαιότερο αμφιθέατρο που ιδρύθηκε την περίοδο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Συγκεκριμένα κατασκευάστηκε το 80 π.Χ. από Ρωμαίους στρατιώτες οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι στην πόλη. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε για μονομαχίες και στη συνέχεια όπως τα περισσότερα οικοδομήματα αυτού του είδους άρχισε να συμπεριλαμβάνει περισσότερους τύπους δημόσιων θεαμάτων. Όπως γίνεται αντιληπτό και μέσω του ονόματος, το σχήμα του αμφιθεάτρου είναι συνήθως ωοειδές αφού προκύπτει από την νοητή ένωση δύο (ημικυκλικών) θεάτρων αρχαιοελληνικού τύπου.

Αυτό ήταν το κεντρικότερο σημείο της πόλης και εδώ χτυπούσε η καρδιά της πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης της Πομπηίας. Εκτός από την καθημερινή της λειτουργία που την αναγάγει σε κύριο σημείο συναλλαγών και εμπορίου η αρχαία αγορά λειτουργούσε σαν τόπος συνάθροισης και διεκπεραίωσης δραστηριοτήτων όπως πολιτικών και κοινωνικών συζητήσεων. Η Αρχαία Αγορά της Πομπηίας παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με αυτή της Αρχαίας Ρώμης. Συγκεκριμένα βρισκόταν δίπλα στο αρχαίο θέατρο και η αρχιτεκτονική του δομή ήταν σύμφωνη με τα πρότυπα της αγοράς του Ιουλίου Καίσαρα.

Πρόκειται για ένα σχετικά πολύ καλά διατηρημένο ερείπιο μιας ρωμαϊκής ιδιωτικής κατοικίας που βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα των προαστίων που περιβάλουν την Πομπηία. Παρότι για αρκετούς αιώνες έμεινε θαμμένη κάτω από πολλά μέτρα στάχτης η υλικές ζημιές που υπέστη ήταν μικρές και το μεγαλύτερο μέρος των τοιχογραφιών και της εσωτερικής διακόσμησης έχουν διατηρηθεί άθικτα. Το όνομά της προκύπτει από τις ιδιαίτερες τοιχογραφίες που κοσμούν ένα δωμάτιο της οικίας και απεικονίζουν ένα θρησκευτικό τελετουργικό.

Ο ναός του Δία ή Καπιτώλιο είναι ένας ρωμαϊκός ναός που βρίσκεται στο βόρειο άκρο της αρχαίας πόλης. Ιδρύθηκε τον 2ο αιώνα π.Χ και ταυτίστηκε με την αυξανόμενη ρωμαϊκή επιρροή η οποία περιόρισε την λατρεία του Απόλλωνα υπέρ αυτής του Δία που θεωρούνταν ο προστάτης της Ρώμης. Η κατάκτηση της Πομπηίας από τους Ρωμαίους το 310π.Χ επιτάχυνε τις αλλαγές στην αρχιτεκτονική, την πολιτική αλλά και την θρησκευτική προσέγγιση κάτι που εκτόξευσε τη Λατρεία του Δία και προ-οικονομούσε την ανάδειξη ενός ναού του σε κύριο θρησκευτικό κέντρο της περιοχής.

Ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης και κατ' επέκταση ολόκληρης της Φινλανδίας. Είναι ένας τεράστιος κόμβος που συνδέει τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, με τα υπεραστικά τρένα και το μετρό της πόλης. Καθημερινά ο σταθμός εξυπηρετεί περισσότερους από 200.000 επιβάτες και τα τελευταία χρόνια οι τάσεις εμφανίζονται ως αυξητικές. Η πρώτη ανέγερση ταυτίζεται χρονικά με τη δημιουργία της πρώτης σιδηροδρομικής γραμμής που έγινε το 1860. Η αύξηση των συγκοινωνιών οδήγησε στην ανάγκη κατασκευής ενός μεγαλύτερου και περισσότερο λειτουργικού σταθμού.

Το φρούριο Suomenlinna. Viapori (φινλανδικά), ή Sveaborg (σουηδικά) είναι ένα επιβλητικό αμυντικό κάστρο που εκτείνεται σε έξι νησιά του Ελσίνκι και αποτελούσε κομμάτι της οχυρωματικής γραμμής της πόλης του Ελσίνκι και κατ' επέκταση ολόκληρης της Φινλανδίας απέναντι στην ρωσική επεκτατική πολιτική. Εμπνευστής και χρηματοδότης του έργου ήταν η σουηδική βασιλική οικογένεια ενώ οι εργασίες ανέγερσης ξεκίνησαν το 1748 υπό τις οδηγίες του αρχιτέκτονα Augustin Ehrensvärd.

Τα πέτρινα γεφύρια είναι άμεσα συνδεδεμένα με την εικόνα της Καστοριάς και αποτελούν αριστουργήματα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Θα τα συναντήσετε σε όλη την έκταση του νομού που περιβάλει την πόλη και σίγουρα θα εντυπωσιαστείτε από την τεχνική και τις δυνατότητες των κατασκευαστών του παρελθόντος. Μερικά από τα γνωστότερα είναι το γεφύρι της Ζουζούλης που συνδέει το ομώνυμο χωριό με το Τσοτύλι και τα Γρεβενά, το μονότοξο γεφύρι, το γεφύρι της Κορομηλιάς και το Γεφύρι στο Μπερίκι.