Το κάστρο Τοόμπεα βρίσκεται στον ομώνυμο λόφο στο κέντρο του Ταλίν και χτίστηκε πιθανότατα τον 10ο ή τον 11ο αιώνα από κατοίκους της αρχαίας Εσθονίας. Αρχικά η οχύρωση του ήταν από ξύλα η οποία είχε δημιουργηθεί τον 9ο αιώνα. Το 1219, όταν το κάστρο κατελήφθη από Δανούς Σταυροφόρους υπό την ηγεσία του Βάλντεμαρ Β’ ξαναχτίστηκε, καταλήγοντας στο εντυπωσιακό πετρόχτιστο οίκημα, μέρος του οποίου παραμένει ανέπαφο μέχρι και σήμερα. Σε διάστημα επτά αιώνων το κάστρο γκρεμίστηκε και ξαναχτίστηκε αρκετές φορές.
Μνημεία
Μνημείο αφιερωμένο στις ανακαλύψεις του Βάσκο Ντα Γκάμα
Είναι ένα μνημείο - σύμβολο της Εποχής των Μεγάλων Ανακαλύψεων της Πορτογαλίας. Ο Πύργος Μπελέμ χτίστηκε το 1515 προς τιμήν του μεγάλου εξερευνητή Βάσκο ντα Γκάμα, αποτελώντας ένα τμήμα των οχυρωματικών έργων της Λισαβόνας. Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Francisco de Arruda, ο οποίος είχε εργαστεί αρχικά σε οχυρώσεις στο Μαρόκο και για το λόγο αυτό στην κατασκευή του οχυρού υπάρχουν πολλές μαυριτανικές επιρροές.
Βασικό τμήμα των οχυρώσεων της Λισαβόνας
Το μουσικό συντριβάνι του Ντουμπάι αποτελεί ένα ακόμα εντυπωσιακό δημιούργημα του ανθρώπου στην πόλη. Βρίσκεται στο εσωτερικό μια τεχνητής λίμνης 30 εκταρίων κάτω από τον ουρανοξύστη Μπουρτζ Χαλίφα στο κέντρο της πόλης του Ντουμπάι. Το συντριβάνι φωτίζεται από 6.600 λαμπιόνια και 25 έγχρωμους προτζέκτορες, το μήκος του φτάνει τα 275 μέτρα και εκτοξεύει το νερό μέχρι ύψος 150 μέτρων στον αέρα. Το συντριβάνι ακολουθεί, εν είδει χορογραφίας, το ρυθμό παραδοσιακών και σύγχρονων μουσικών επιλογών και είναι ορατό από όλες τις πλευρές της λίμνης καθώς και από τα περισσότερα παρακείμενα κτίρια.
Το Παλάτι του Σεΐχη Ζάιντ, είναι σήμερα μουσείο στην πόλη Αλ Άιν. Το παλάτι του Σεΐχη Ζάιντ, πρώην προέδρου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, και της οικογένειάς του, χτίστηκε αρχικά το 1937 στη δυτική πλευρά της όασης του Αλ Άιν και χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία μέχρι το 1966, οπότε και μετατράπηκε στο ομώνυμο μουσείο. Ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφτεί πολλά από τα δωμάτια του παλατιού, όπως και τη συλλογή έργων τέχνης του σεΐχη. Πολλά από τα δωμάτια καλύπτονται με περίτεχνα χαλιά της περιοχής και χρησιμοποιούνταν για την υποδοχή των επισκεπτών.
Η Κοιλάδα των Πεσόντων (Valle de los Caídos) βρίσκεται σε απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων βορειοανατολικά του Εσκοριάλ. Πρόκειται για ένα οικιστικό συγκρότημα που χτίστηκε μεταξύ 1940 και 1958 για να τιμήσει όλους εκείνους που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου (1936 - 1939). Το μνημείο κατασκευάστηκε με πρωτοβουλία του Φράνκο και περιλαμβάνει μαυσωλείο, τη βασιλική του Αγίου Σταυρού (Basílica de la Santa Cruz del Valle de los Caídos) όπου βρίσκεται και ο τάφος του Φράνκο και τον μεγαλύτερο σταυρό του κόσμου ύψους 152 μέτρων.
Σε απόσταση 45 χιλιομέτρων βορειοδυτικά της Μαδρίτης, βρίσκεται το μεγαλοπρεπές κτιριακό συγκρότημα του San Lorenzo de El Escorial, ένα μοναδικό δείγμα της Ισπανικής Αναγέννησης. Αποτελείται από δύο αρχιτεκτονικά συγκροτήματα, μεγάλης ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας: το El Real Monasterio de El Escorial και τη La Granjilla de la Fresneda. Στις μέρες μας στο Εσκοριάλ λειτουργεί το βασιλικό παλάτι, το μοναστήρι, ένα μουσείο και ένα σχολείο.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη γνωρίζει την ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, ένα ζευγάρι που η μοίρα δεν το θέλησε μαζί, παρά μόνο στο θάνατο. Φυσικά και δεν αποδεικνύεται από πουθενά η ύπαρξη των δύο αυτών εραστών. Οστόσο, αυτό δεν εμπόδισε εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες να έρθουν στη Βερόνα και να δουν από κοντά ίσως το πιο γνωστό μπαλκόνι του παγκόσμιου θεάτρου.
Πρόκειται για την τρίτη μεγαλύτερη αρένα στον κόσμο, η οποία κατά την εποχή που χτίστηκε είχε χωρητικότηα 30.000 θεατών. Βρίσκεται στην Πιάτσα Μπρα (Piazza Bra) της Βερόνα και είναι από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία οικοδομήματα του είδους της.Το κτίριο χτίστηκε το 30 μ.Χ σε μια περιοχή που τότε ήταν έξω από τα τείχη της πόλης. Οι αγώνες και οι παραστάσεις που διεξάγονταν προσέλκυαν πλήθος κόσμου οι οποίοι ταξίδευαν από κάθε γωνιά της Ιταλίας για να θαυμάσουν από κοντά τα δρώμενα που λάμβαναν χώρα στην Αρένα.
Κτίριο - ορόσημο του Βερολίνου, το Κόκκινο Δημαρχείο βρίσκεται στην περιοχή Mitte, κοντά στην Πλατεία Αλεξάντερπλατζ.
Αποτελεί την κατοικία του εν ενεργεία δημάρχου και την έδρα της ομοσπονδίας του ομώνυμου κρατιδίου, ενώ το όνομα του δημαρχείου οφείλεται στο γεγονός ότι η πρόσοψή του είναι κατασκευασμένη από κόκκινα τούβλα.
Περίπου 5 χμ. έξω από το Βόλο βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος του Διμηνίου, ένας μεγάλος και καλά οργανωμένος οικισμός ο οποίος κατοικήθηκε για πρώτη φορά στη Νεότερη Νεολιθική εποχή (τέλος 5ης χιλιετίας π.Χ) και είχε 200 - 300 κατοίκους. Ο αρχαιολογικός αυτός χώρος ξεχωρίζει για τη μοναδική του αρχιτεκτονική καθώς είναι ο μόνος οικισμός που φέρει έξι λιθόχτιστους περιβόλους οι οποίοι είχαν κατασκευαστεί ανά ζεύγη γύρω από τον οικισμό. Οι δύο πρώτοι όριζαν την κεντρική αυλή - πλατεία και ταυτόχρονα χρησίμευαν για να στηρίζουν τους εξωτερικούς τοίχους των σπιτιών της κεντρικής αυλής.