Πολύ κοντά στο παραθαλάσσιο χωριό Μύρτος θα βρείτε την αρχαία πόλη της Μύρτου η οποία άκμασε από το 2200 έως το 1450 π.Χ.. Η ανασκαφική σκαπάνη αποκάλυψε κατοικίες απλές και μικρές και μία αρκετά μεγαλύτερη, που λογικά ήταν η κατοικία του Άρχοντα. Τα σκεύη που βρέθηκαν στην πόλη ήταν πολύ όμορφα και ιδιαίτερα διακοσμημένα. Ο αρχαιολογικός χώρος είναι όμορφα διαμορφωμένος και μπορείτε να περιηγηθείτε μέσω του μονοπατιού που έχει δημιουργηθεί για όλους τους επισκέπτες.
Μνημεία
Ο αρχαιολογικός χώρος της Γουρνιάς είναι ο καλύτερα και πληρέστερα ανασκαμμένος χώρος της μινωικής περιόδου σε όλη την Κρήτη. Η πόλη άκμασε από το 1550 π.Χ.-1450 π.Χ. και καταστράφηκε από σεισμό το 1450 π.Χ.. Κατοικήθηκε μέχρι το 1200 π.Χ. οπότε και εγκαταλήφθηκε. Το όνομα της πόλης δεν έγινε γνωστό, ονομάστηκε έτσι από γούρνες που βρέθηκαν στην πόλη στην ανασκαφή. Είναι τόσο καλοδιατηρημένη η πόλη που μπορείτε να κάνετε βόλτα ανάμεσα στα καλντερίμια, καθώς τα σπίτια έχουν ακόμη και τους τοίχους τους, τις σκάλες που οδηγούσαν στο δεύτερο όροφο και βοηθητικούς χώρους.
Το Τζαμί της Ιεράπετρας βρίσκεται μέσα στο φρούριο της πόλης. Χτίστηκε το 1892 μ.Χ. ή το 1309 έτος Εγίρας για τους μουσουλμάνους. Στη νοτιοανατολική εσωτερική πλευρά του κτιρίου υψώνεται το Μιχράμπ. Ο ιερός για τους μουσουλμάνους χώρος οριοθετείται από ξυλόγλυπτο επιζωγραφισμένο πλαίσιο με αετωματική απόληξη στο τύμπανο της οποίας είναι τοποθετημένο ανεστραμμένο μετάλλιο που φέρει δυσανάγνωστη αραβική επιγραφή. Ακριβώς δίπλα στο Μιχράμπ υπάρχει η επιγραφή «δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από τον Αλλάχ και ο Μωάμεθ είναι ο Προφήτης του» που αποτελεί έναν από τους πέντε στύλους του Ισλάμ.
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης είχε εκστρατεύσει στην Αίγυπτο, επιτέθηκε στους Μαμελούκους με στόχο την κατάληψη της Αιγύπτου. Αν και οι αρχικές μάχες ήταν νικηφόρες και ο στρατός είχε πολύ καλή ψυχολογία, ο Βρετανός ναύαρχος Νέλσον νίκησε το στόλο του Βοναπάρτη στο δέλτα του Νείλου και ξαφνικά ο Βοναπάρτης βρέθηκε περικυκλωμένος. Στην προσπάθειά του να διαφύγει και να επιστρέψει στην Ευρώπη, πέρασε και από την Ιεράπετρα. Φιλοξενήθηκε για ένα βράδυ στο σπίτι του προύχοντα Ανδρέα Περουλιού. Ο ιδιοκτήτης δεν ήξερε ποιος ήταν ο φιλοξενούμενός του.
Το Φρούριο Καλές χτίστηκε το 13ο αιώνα από τους Ενετούς για την προστασία της πόλης από επιδρομές εχθρών και πειρατών. Καταστράφηκε από σεισμό αλλά και τους Τούρκους το 1508 και δεν επισκευάστηκε ολοσχερώς, μάλλον για οικονομικούς λόγους. Η πόλη έπεσε στα χέρια των Τούρκων το 1647 και τότε ήταν που τελικά το κάστρο επιδιορθώθηκε από τους κατακτητές του, για την προστασία της πόλης που πλέον τους ανήκε. Από την εποχή αυτή είναι και το όνομα του κάστρου, καθώς το "Καλές" είναι παράφραση του ονόματος "κουλές" που στα τουρκικά σημαίνει κάστρο.
Η αρχαία αγορά της Θάσου πρόκειται για μια πλατεία 80x100 μέτρων όπου μαζεύονταν οι κάτοικοι της πρωτεύουσας του νησιού. Περιβαλλόταν από στοές, θρησκευτικά και δημόσια κτίρια. Υπήρχε πλακόστρωτη οδός που ένωνε την αγορά με το λιμάνι. Ουσιαστικά ήταν ο πυρήνας της ζωής της πόλης, αφού ήταν το πολιτικό, διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο της. Οι ανασκαφές στο χώρο ξεκίνησαν το 1911 από τη γαλλική αρχαιολογική εταιρεία αλλά το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας και της αποκάλυψης του χώρου πραγματοποιήθηκαν από το 1948 έως το 1955.
Η Αρχαία Ζώνη είναι ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους του Έβρου. Έχει υπάρξει η σημαντικότερη αποικία της Σαμοθράκης, σημαντικότερη από τη Μεσημβρία, όπως πιστευόταν παλιότερα. Τα φυσικά όρια της τοποθεσίας και τα τείχη καθόρισαν την τελική ρυμοτομία της πόλης. Σώζονται οικίες διατεταγμένες γύρω από μια κεντρική αυλή και πολλά καθημερινά σκεύη. Η ταυτότητα της πόλης προσδιορίστηκε από μια πληθώρα νομισμάτων που φέρουν την επιγραφή ΖΩΝΑΙΩΝ. Ο ναός του Απόλλωνα είναι ο μόνος αρχαϊκός ναός του Απόλλωνα σε όλη την περιοχή της Θράκης.
Ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης είναι, ίσως, το πιο χαρακτηριστικό σημείο της πόλης και το σήμα κατατεθέν της σε κάθε φωτογραφία και αναφορά σε αυτή. Η ανάγκη χτισίματος του Φάρου δημιουργήθηκε όταν άρχισε να δημιουργείται και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, έτσι ώστε να βοηθάει τους ναυτικούς που περνούσαν από και προς τον Ελλήσποντο. Τον πρώτο φάρο τον έχτισε μια γαλλική εταιρεία και λειτουργούσε με ασετιλίνη. Αργότερα λειτουργούσε με πετρέλαιο ενώ μετατράπηκε σε ηλεκτρικός το 1974. Έχει υποστεί μετατροπές και βελτιώσεις και η τελευταία ανακαίνισή του έγινε το 2002.
Ο γνωστός συγγραφέας Θερβάντες είχε υπάρξει στρατιώτης στο πολεμικό πλοίο Μαρκέσα του Δον Χουάν της Αυστρίας και πήρε μέρος στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου εναντίον του Οθωμανικού στόλου. Αν και είχε πυρετό και μπορούσε να μην πάρει μέρος στη μάχη, εκείνος αποφάσισε να πολεμήσει και τραυματίστηκε στο θώρακα και το αριστερό του χέρι. Μάλιστα τα τραύματα ήταν τόσο σοβαρά που μετά τη μάχη έμεινε έξι μήνες στο νοσοκομείο.
Είναι ένα από τα ομορφότερα και καλύτερα διατηρημένα κάστρα της Ελλάδας, που προσφέρει μάλιστα και μία από τις ομορφότερες θέες, καθώς από το κάστρο μπορείτε να δείτε την είσοδο του Κορινθιακού κόλπου. Είναι ένα μοναδικό αρχιτεκτονικής σημασίας φρούριο, καθώς ξεκινά από το λόγο πάνω από την πόλη και καταλήγει μέχρι τη θάλασσα. Το κάστρο χτίστηκε σε διάφορες φάσεις αλλά τη σημερινή του μορφή την οφείλει στους Ενετούς, για τους οποίους η πόλη είχε μεγάλη στρατηγική σημασία για την κυριαρχία τους στον ελλαδικό χώρο.