Μνημεία

Η ιστορική “Ορανζερί” βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και στη δυτική όχθη του ποταμού Φούλντα. Το κτίριο που έχει περίπου 140 μέτρα μήκος οικοδομήθηκε μεταξύ 1703 και 1711 σε γραμμές μπαρόκ αρχιτεκτονικής. Ενώ, σήμερα μετά από την επισκευή των ζημιών που δέχτηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο λειτουργεί σαν αρχειοθήκη αστρονομίας και φυσικής.

 

Ένα σύμβολο πλούτου και αριστοκρατίας

Το ιστορικό παλάτι όπως και το πάρκο Βιλχελμσχόε που εκτείνεται για 6,8 χιλιόμετρα στη διπλανή πλαγιά του βουνού, ορίζουν ένα ιστορικό συγκρότημα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και καλλιτεχνικής ομορφιάς. Κάτι που το 2013 έκανε την UNESCO να το κατατάξει στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό ανάκτορο αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής που χτίστηκε μεταξύ 1786 και 1798 για τον Γουλιέλμο τον Πρώτο της Έσσης.

Ένα από τα λιγοστά μεσαιωνικά μνημεία που διατηρούνται στην πόλη του Κάσσελ είναι το οχυρό Ντρούσελτουρμ. Πρόκειται για έναν πύργο ύψους 44ων μέτρων που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Αποτελεί ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο της πόλης του γερμανικού ομόσπονδου κρατιδίου της Έσσης, ενώ προσφέρει στους επισκέπτες μια εικόνα για το μεσαιωνικό παρελθόν της περιοχής.

 

Επιβλητικό ιστορικό οικοδόμημα

Το πρώτο αξιοθέατο που θα δείτε κατά την άφιξη σας στη Λευκάδα δεν θα μπορεί να είναι κάτι άλλο από το Ενετικό κάστρο που βρίσκεται στη νησίδα που την ενώνει με την ηπειρωτική χώρα. Χτίστηκε τον 14ο αιώνα μ.Χ. και αποτελεί ένα από το πιο εντυπωσιακά οχυρά στην Ελλάδα. Το φρούριο ήταν γαμήλιο δώρο στον Φράγκο ηγεμόνα Ιωάννη Ορσίνι ο οποίος ως προίκα έλαβε και το νησί της Λευκάδας από τον πεθερό του, Δεσπότη της Ηπείρου, Νικηφόρο τον Α'.

Το Schöner Brunnen, ή στα ελληνικά "όμορφο σιντριβάνι", είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του κέντρου της πόλης. Ξεκίνησε να χτίζεται το 1385 και τελείωσε το 1396. Είναι περίπου 19 μέτρα ψηλό και οι φιγούρες αναπαριστούν 40 σημαντικά πρόσωπα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα ορειχάλκινα δαχτυλίδια γύρω από το συντριβάνι λέγεται ότι φέρνουν καλή τύχη σε όσους τα στριφογυρίσουν.

Το σπίτι του Άλμπρεχτ Ντύρερ είναι ένα κλασσικό παράδειγμα σπιτιού με ξύλινο, εξωτερικό σκελετό, που δημιουργεί γεωμετρικά σχέδια και ομορφαίνει, ενώ ταυτόχρονα στηρίζει, το σπίτι. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της παλιάς πόλης και είναι ένα από τα ιστορικότερα κτίρια της πόλης. Χτίστηκε το 1420 και έχει πέντε ορόφους. Οι δύο κάτω όροφοι είναι χτισμένοι με πέτρα ενώ οι τρεις επόμενοι με ξύλο και στηρίζεται με το χαρακτηριστικό εξωτερικό, ξύλινο σκελετό.

Το ιστορικό αυτό κάστρο είναι χτισμένο πάνω σε βράχο από ψαμμίτη στα βόρεια της πόλης. Αποτελείται από 3 μέρη. Το αυτοκρατορικό κάστρο (Kaiserburg), μερικά κτίρια του εκάστοτε διοικητού ή άρχοντα της πόλης της Νυρεμβέργης (Burggrafenburg) και τα δημοτικά κτίρια της αυτοκρατορικής πόλης στην ανατολική πλευρά του χώρου (Reichsstädtische Bauten). Το κάστρο μαζί με τα τείχη του θεωρείται ως έναν από τα πιο τρομερά μεσαιωνικά οχυρά. Το κάστρο αναφέρεται πρώτη φορά στην ιστορία ως το 1105 μ.Χ. και το 1140 μ.Χ.

Ο Πύργος Φλόριαν πήρε το όνομά του από τον Άγιο Φλόριαν, τον προστάτη των κηπουρών. Είναι πύργος τηλεπικοινωνιών, χτίστηκε το 1959 και έχει μέγιστο ύψος 219,6 μέτρα. Έχει σχήμα καμινάδας και σε ύψος 130,6 μέτρων υπάρχουν δύο όροφοι. Στον κάτω όροφο υπάρχουν γραφεία ενώ στο δεύτερο όροφο λειτουργεί εστιατόριο που γυρίζει και μπορείτε να δείτε όλη την πόλη από ψηλά.

Ο πύργος Dortmund-U παλαιότερα ήταν κτίριο παρασκευής και αποθήκευσης μπίρας. Ήταν ένα από τα πρώτα κτίρια της πόλης που ξεπερνούσε κατά πολύ το ύψος των υπόλοιπων κτιρίων και χτίστηκε το 1927. Τα κτίρια της περιοχής κατεδαφίστηκαν το 1994 και ήταν το μόνο που αποφασίστηκε να μείνει στη θέση του ήταν το συγκεκριμένο λόγω της ιστορικής του σημασίας. Από το 2010 και μέχρι σήμερα λειτουργεί ως κέντρο τέχνης, πολιτισμού και δημιουργίας, ενώ στεγάζει το μουσείο Ostwald.

Πρόκειται για ένα φημισμένο οικοδόμημα του Κέμνιτσ που κατασκευάστηκε στις αρχές του προηγουμένου αιώνα και αποτελεί ένα αριστούργημα της Αρ Νουβό αρχιτεκτονικής. Έχει εύκολη πρόσβαση και συναντάται περίπου 3 χλμ. Νοτιοανατολικά του κέντρου της πόλης. Το όνομά της βίλας προκύπτει από τον βιομήχανο κλωστοϋφαντουργίας και ιδιοκτήτη της Herbert Eugen Esche (1874–1962), ενώ σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Henry van de Velde (1863–1957) ακολουθώντας σε εκπληκτικό βαθμό τις γραμμές του μοντερνισμού που κυριαρχούσαν την περίοδο των αρχών του 20ού αιώνα.