Περίπου 500 μέτρα νότια της κεντρικής πλατείας του Ντελφτ βρίσκεται ένας σημαντικός πολιτιστικός κόμβος της πόλης. Το Θέατρο Φέστε άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 1995 και έκτοτε λειτουργεί ως ένα ίδρυμα με σημαντικό ρόλο στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης. Είναι ένα κέντρο παραστατικών τεχνών και ταυτόχρονα, ένας πολυχώρος που μπορεί να φιλοξενήσει ένα ευρύ φάσμα πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Κόμβος πολιτισμού, ψυχαγωγίας και καλλιτεχνικής έκφρασης
Πολύ κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Μαρακές βρίσκεται ένας σημαντικός πολιτιστικός κόμβος της πόλης. Το εντυπωσιακό κτίριο του Βασιλικού Θεάτρου του Μαρακές που χτίστηκε από τον Τυνήσιο αρχιτέκτονα Charles Boccara κατά τη δεκαετία του 1970 συνδυάζει τις παραδοσιακές αραβομαροκινές γραμμές αρχιτεκτονικής με ορισμένα ευρωπαϊκά στοιχεία.
Σημαντικό ίδρυμα παραστατικών τεχνών
Στο ανατολικό τμήμα του κέντρου της πόλης κοντά στο Πάρκο Τίβολι βρίσκεται το φινετσάτο κτίριο του Εθνικού Θεάτρου Όπερας και Μπαλέτου της Λιουμπλιάνας. Με έτος ανέγερσης το 1892 συνεχίζει τη μεγάλη παράδοση της τοπικής όπερας, η ίδρυση της οποίας ανάγεται στο 1732. Αρχικά, οι παραστάσεις ανέβαιναν σε κτίριο της Πλατείας Κογκρέσου που σήμερα στεγάζει την Εθνική Φιλαρμονική της Σλοβενίας.
Διεθνώς αναγνωρισμένος κόμβος πολιτισμού
Η ιστορία των θεατρικών παραστατικών τεχνών στο Σεν Γκάλεν ξεκινά από αρκετά παλιά. Τα πρώτα ψήγματα ύπαρξης κάποιας μορφής λαϊκής θεατρικής τέχνης προέκυψαν από πρωτοβουλία δύο μοναχών του μεσαίωνα (Tutilo, Notker) που έχοντας πρόσβαση σε αρχαία συγγράμματα εμπνεύστηκαν την αναβίωση του θεάτρου. Αυτή η προσπάθεια βέβαια διήρκεσε πολύ λίγο, καθώς προσέκρουσε στις ηθικές επιταγές της εποχής.
Η ίδρυση θεατρικού οργανισμού στο Σεν Γκάλεν
Με έτος ίδρυσης το 1934 το πολιτιστικό ίδρυμα Ντε Ντούλεν διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στην καλλιτεχνική και μουσική σκηνή της πόλης. Το αρχικό κτίριο του οργανισμού, που καταστράφηκε ολοσχερώς με τους γερμανικούς βομβαρδισμούς του Μαΐου του 1940, αντικαταστάθηκε από ένα μοντέρνο και πλήρως λειτουργικό συναυλιακό και συνεδριακό κέντρο το 1966.
Στην κεντρική αίθουσα συναυλιών χωρητικότητας 2.200 θεατών προστέθηκαν, με εργασίες επέκτασης της δεκαετίας του 90’ άλλες δύο μικρότερες αίθουσες (περίπου 700ων θέσεων) με δυνατότητα φιλοξενίας συνεδρίων και παραστάσεων.
Σε μικρή απόσταση και βορειοδυτικά της Παλιάς Πόλης της διάσημης γερμανικής λουτρόπολης του Μπάντεν-Μπάντεν βρίσκεται το Φέστσπιλχαους. Πρόκειται για μια όπερα που με χωρητικότητα 2.500 θεατών είναι η μεγαλύτερη της Γερμανίας και μια από τις μεγαλύτερες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το κτίριο που τη φιλοξενεί λειτούργησε ως σιδηροδρομικός σταθμός από την ημέρα ίδρυσής του (1904) έως το 1977. Ενώ, μετά από εργασίες αναδιαμόρφωσης που διατήρησαν την κομψή αρχιτεκτονική του, άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό (1998) ως ένας χώρος μουσικών παραστάσεων όπερας, συναυλιών και άλλων εκδηλώσεων.
Στη νότια όχθη του Δούναβη ανάμεσα στις γέφυρες Nibelungen και τη Νέα Σιδηροδρομική Γέφυρα, βρίσκεται το Μέγαρο Μπρούκνερχαους. Πρόκειται για ένα πολιτιστικό κέντρο που φιλοξενεί μεγάλο αριθμό συναυλιών και άλλων μουσικών παραστάσεων. Σχεδιάστηκε από Φινλανδούς αρχιτέκτονες και χτίστηκε μεταξύ 1969 και 1973, ενώ πήρε το όνομά του από τον διάσημο Αυστριακό συνθέτη Anton Bruckner (1824-1896).
Ζωντανή μουσική σκηνή και πολιτιστικός κόμβος του Λιντς
Λίγα μέτρα δυτικά του κέντρου της πόλης και σε μικρή απόσταση από τον καθεδρικό συναντά κανείς το κτίριο του Κρατικού Θεάτρου. Η ίδρυση του θεατρικού οργανισμού ανάγεται στο 1751, το σημερινό όμως οικοδόμημα χτίστηκε μεταξύ 1956 και 1958 καθώς το προηγούμενο υπέστει μεγάλες καταστροφές κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το θέατρο αποτελεί έναν πολιτιστικό κόμβο για την πόλη του Λιντς, ενώ με εκδηλώσεις και εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες συμβάλει στην εκτίμηση και την κατανόηση των θεατρικών τεχνών από την τοπική κοινωνία.
Το "Casa Da Musica" χτίστηκε το 2001 στο πλαίσιο των επενδύσεων για το "Πόρτο Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα 2001 " από τον αρχιτέκτονα Rem Kolhaas. Είναι πλέον ένα κτίριο σύμβολο για την πόλη λόγω της εντυπωσιακής σύγχρονης αρχιτεκτονικής του. Είναι ένας ζωντανός χώρος μουσικής, φιλοξενεί πέρα από τη σύγχρονη σκηνή και τις τρεις κρατικές ορχήστρες.
Η παλαιότερη όπερα της Ευρώπης