Το ιστορικό κέντρο του Μονακό εντοπίζεται σε ένα επιβλητικό ασβεστολιθικό ακροατήριο που φτάνει μέχρι και τα 62 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Πρόκειται για το παλαιότερο τμήμα της πόλης-κράτους της Γαλλικής Ριβιέρας και αποτελεί την έδρα του πριγκηπικού παλατιού. Ιστορικά, υπήρξε το σημαντικότερο γεωστρατηγικά σημείο του Πριγκιπάτου, έχοντας παράλληλα ταυτοτικό ρόλο στην πολιτιστική, θρησκευτική και κοινωνική ενότητα του τόπου. Σήμερα αποτελεί δημοφιλέστατο τουριστικό προορισμό λόγω της εκπληκτικής θέας που προσφέρει προς τη θάλασσα και σε διάφορα τμήματα της πόλης, αλλά και εξαιτίας του πλήθους των ιστορικών αξιοθέατων που φιλοξενεί.
Γραφικός τόπος γεμάτος ιστορία και πολιτισμό
Η Παλιά Πόλη ή αλλιώς “Monaco-Ville” όπως αναφέρεται από τους ντόπιους, είναι ένας σχετικά μικρός τόπος με τεράστια ιστορία. Η μεσαιωνική ρυμοτομία με τα στενά σοκάκια και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική δίνουν μια ξεχωριστή αύρα στη συνοικία. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα βράχο των μεσογειακών ακτών, που περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του διάσημου Πριγκιπάτου. Ενώ, πλήθος τουριστών που περιηγούνται σε αυτό έχουν τη δυνατότητα να επισκεφτούν μερικά από τα πιο φημισμένα αξιοθέατα του Μονακό!
Τα τμήματα του βράχου
Το δυτικό άκρο του βράχου φιλοξενεί το “Παλάτι του Πρίγκιπα”, ένα σύμβολο κυριαρχίας του Οίκου των Γκριμάλντι στην πόλη από τον 13ο αιώνα. Είναι η επίσημη κατοικία του μονάρχη Αλβέρτου Β’ και της πριγκιπικής οικογένειας. Και αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες που μεταξύ άλλων παρακολουθούν εδώ την “Τελετή Αλλαγής Φρουράς” του παλατιού.
Ιστορικό "σημείο αναφοράς" του Μονακό είναι ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Νικολάου που εκτός από έδρα της Αρχιεπισκοπής, αποτελεί και τόπο ταφής των ηγεμόνων του Πριγκιπάτου του Μονακό. Για παράδειγμα, ο ναός είμαι η τελευταία κατοικία των γονέων του σημερινού πρίγκιπα Αλβέρτου Β’, συζύγου τις πριγκίπισσας Σαρλίν με καταγωγή από τη Νότια Αφρική.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το Ωκεανογραφικό Μουσείο του Μονακό που στέκει επιβλητικά στην άκρη του Βράχου. Αυτό εγκαινιάστηκε από τον Αλβέρτο Α' το 1910 και όντας αφιερωμένο στις θαλάσσιες επιστήμες εκθέτει αναρίθμητα είδη θαλάσσιας ζωής. Συγκεκριμένα, διαθέτει περισσότερα από 4000 είδη ψαριών στο ενυδρείο που βρίσκεται στο υπόγεια του μουσείου.
Τέλος, άλλο ένα σημείο που ξεχωρίζει είναι ο “Κήπος του Αγίου Μαρτίνου” (Jardin St. Martin) που βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα του Βράχου. Έχει έκταση περίπου 11 στρεμμάτων, περιλαμβάνει απομεινάρια των τειχών του μεσαιωνικού φρουρίου, ενώ μέσα από μια σειρά μονοπατιών προσφέρει στους επισκέπτες όμορφες περιπατητικές διαδρομές μέσα σε ένα πευκόφυτο περιβάλλον.
