Είναι η ξύλινη γέφυρα που διασχίζει τον ποταμού Reuss και με μήκος 204 μέτρα είναι ένα από τα κυριότερα τουριστικά αξιοθέατα ολόκληρης της Ελβετίας. Είναι η πιο παλιά σωζόμενη ξύλινη γέφυρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κατασκευάστηκε το 1333 και ήταν κομμάτι της αμυντικής προστασίας της πόλης από εξωτερικές επιθέσεις. Η γέφυρα είναι σκεπαστή και στο εσωτερικό της φιλοξενεί μια σειρά από ζωγραφικές παραστάσεις του 17ου αιώνα (μεταξύ αυτών και η ανατριχιαστική αναπαράσταση του χορού των νεκρών), δυστυχώς είναι αισθητή και η ζημιά που προκλήθηκε από μια πυρκαγιά το 1993.

Το κάστρο το παρέλαβε η οικογένεια De Haar το 1391 και έμεινε στην ιδιοκτησία της μέχρι το 1440 όταν ο τελευταίος αρσενικός κληρονόμος πέθανε άτεκνος. Το κάστρο τότε πέρασε στην οικογένια Van Zuylen και το 1482 κάηκε αλλά επανοικοδομήθηκε στις αρχές του 16ου αιώνα. Η παλιότερη ζωγραφιά του κάστρου είναι το 1554 και φαίνεται ότι από τότε μέχρι τώρα σχεδόν ξαναχτίστηκε. Μετά το 1641 αφού ο Johan van Zuylen πέθανε άτεκνος το κάστρο σταδιακά έγινε ερείπια.

Ο Dick Bruna είναι ένας διάσημος συγγραφέας, καλλιτέχνης και εικονογράφος ο δημιουργός της Μίφι (Miffy). Αυτό είναι ένα γλυκό λαγουδάκι για μικρά κορίτσια που σχεδιάστηκε το 1955 και βοήθησε τον Dick να αποκτήσει παγκόσμια φήμη. Η Μίφι έγινε τόσο διάσημη ώστε απέκτησε και το δικό της άγαλμα στην Ουτρέχτη. Ο συγγραφέας έγραψε και εικονογράφησε πάνω από 100 βιβλία τα οποία μεταφράστηκαν σε περισσότερες από 40 γλώσσες και πούλησαν 80 εκατομμύρια βιβλία παγκοσμίως.

Σχεδιάστηκε το 1937 από τον φημισμένο Ολλανδό αρχιτέκτονα Βιλεμ Ντουντόκ, ενώ άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό 1941. Ξεχωρίζει για την καλλιτεχνική ποιότητα του και φιλοξενεί πλήθος παραστάσεων.

Αν είστε φαν των τρένων τότε η Ουτρέχτη θα σας καταπλήξει καθώς διαθέτει το μουσείο της ιστορίας του Ολλανδικού σιδηρόδρομου και το μεγαλύτερο σταθμό τρένων της χώρας. Το μουσείο σιδηροδρόμου ιδρύθηκε το 1927 και από το 1954 στεγάζεται σε έναν πρώην σιδηροδρομικό σταθμό, τον "Maliebaan station". Το μουσείο διαθέτει μια μεγάλη συλλογή από διάφορα σιδηροκίνητα οχήματα. Η συλλογή είναι πολύ μεγάλη για να χωρέσει σε τόσο λίγο χώρο και για αυτό το λόγο τα περισσότερα τραμ, και κάποια από τα τρένα, βγήκαν από το μουσείο στη δεκαετία του '90.

Το κεντρικό μουσείο είναι το παλιότερο δημοτικό μουσείο, ιδρύθηκε το 1838 και αρχικά η συλλογή του εκθέτονταν σε έναν όροφο του δημαρχείου της Ουτρέχτης και περιορίζονταν σε εκθέματα σχετικά με την τέχνη της πόλης. Το 1921 η συλλογή ενώθηκε με διάφορες ιδιωτικές συλλογές σε ένα νέο "κεντρικό μουσείο" σε ένα πρώην μεσαιωνικό μοναστήρι στην οδό Nicolaaskerkhof και σήμερα η συλλογή του περιλαμβάνει προ-1850 τέχνη, μοντέρνα τέχνη, εφαρμοσμένη τέχνη, μόδα και την ιστορία της πόλης. Ίσως το πιο εντυπωσιακό έκθεμα είναι ένα προ 1000 ετών πλοίο το "πλοίο της Ουτρέχτης", που βρέθηκε το 1930.

Τα κανάλια της Ουτρέχτης είναι λιγότερο γνωστά από αυτά του Αμστερνταμ αλλά εξίσου εντυπωσιακά. Τα δύο βασικά κανάλια που διασχίζουν κάθετα την παλιά πόλη είναι το Oudegracht (παλιό κανάλι) και το Nieuwegracht (νέο κανάλι). Σε όλη την περιοχή περιφερειακά των καναλιών είναι η παλιά πόλη όπου θα βρείτε πάρα πολλά μαγαζιά για όλα τα γούστα και θα μπορέσετε επίσης να φωτογραφίσετε και να θαυμάσετε την υπέροχη αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης.

Ο Καθεδρικός Πύργος της Ουτρέχτης είναι ο ψηλότερος πύργος ναού στην Ολλανδία, με 112.5 μέτρα ύψος. Αυτός ο γοτθικού στιλ πύργος είναι το σύμβολο της πόλης, ενώ στέκεται σε ένα σημείο όπου η πόλη της Ουτρέχτης ιδρύθηκε 2.000 χρόνια πριν. Ο πύργος ήταν μέρος του Καθεδρικού του Αγίου Μάρτιν και χτίστηκε μεταξύ 1321 και 1382 ενώ δεν ολοκληρώθηκε ποτέ εξαιτίας της έλλειψης χρημάτων. Τέλος το ατελές κύριο μέρος του καθεδρικού κατέρρευσε το 1674 και ο πύργος έμεινε μόνος του.

Πέρα από τις φυσικές ομορφιές την ιστορία και τη μακραίωνη πολιτιστική παράδοση η πόλη της Λυών είναι περήφανη και για τον ποδοσφαιρικό σύλλογο τον οποίο διαθέτει. Όπως λοιπόν ενδεχομένως γνωρίζετε εδώ βρίσκεται η έδρα της O.L. (Olympique Lyonnais). To στάδιο Gerland λοιπών είναι η έδρα της τοπικής ομώνυμης ομάδας επιπρόσθετα όμως αποτελεί το κύριο κέντρο αθλητικών δραστηριοτήτων ολόκληρης της πόλης. Η οικοδόμησή του άρχισε το 1914, σταμάτησε προσωρινά λόγω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και ολοκληρώθηκε το 1919 με τη συνδρομή πολλών Γερμανών αιχμαλώτων.

Η γιορτή των φώτων γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Δεκεμβρίου και είναι αφιερωμένη στην Παναγία η οποία κατά την παράδοση έσωσε την πόλη όταν το 1643 μια επιδημία πανώλης απείλησε να αποδεκατίσει τον πληθυσμό της πόλης. Έκτοτε κάθε χρόνο μια τεράστια πομπή υπό το φως των κεριών κατακλύζει την βασιλική του Φουβιέρ η οποία όπως και πολλά άλλα δημόσια κτίρια φωταγωγείται δίνοντας έτσι ένα πολύχρωμο θέαμα.