Ο Ναός Thian Hock Keng είναι ένας τόπος λατρείας που ιδρύθηκε από τους πρώτους Κινέζους μετανάστες που έφτασαν στην Σιγκαπούρη. Είναι αφιερωμένος στο Μαζού που αποτελεί τη θεό της θάλασσας στη Ταοϊστική θρησκεία και θεωρείται προστάτης των ναυτικών. Στον ίδιο χώρο φιλοξενείται και ο βουδιστικός ναός που είναι αφιερωμένος στην βουδιστική θεότητα Kuan Yin. Η κατασκευή του ναού ξεκίνησε το 1839 και ολοκληρώθηκε το 1842 και η αρχιτεκτονική του δομή ακολουθεί σαφέστατα τις επιταγές της κινεζικής τεχνοτροπίας.

Δε θα ήταν υπερβολή να αναφέρουμε ότι η καρδιά του της οικονομικής και εμπορικής δραστηριότητας της Σιγκαπούρης βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα στην περιοχή των ουρανοξυστών. Είναι αναμφισβήτητο ότι ο συγκεκριμένος τόπος κυριαρχεί στο περίγραμμα της πόλης και με το πέρασμα των δεκαετιών έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της της Σιγκαπούρης. Η ιστορία κατασκευής τους ξεκινά περίπου στα τέλη της δεκαετίας του 30' όταν το 1939 η ολοκλήρωση του 17όροφου κτιρίου Cathay το μετέτρεπε στο ψηλότερο κτίριο της Νοτιοανατολικής Ασίας.

Το συγκεκριμένο μουσείο αποτελεί τμήμα και τελεί υπό την εποπτεία του Εθνικού Μουσείου της Σιγκαπούρης. Συγκαταλέγεται μεταξύ των αξιολογότερων μουσείων ολόκληρης της πόλης και όχι άδικα θεωρείται ίσως ένας από τους δημοφιλέστερους τόπους επίσκεψης της πλειοψηφίας των τουριστών. Είναι σχετικά καινούριο αφού η έναρξη της λειτουργίας του τοποθετείται μόλις στις 22 Απριλίου 1997. Από τότε το κτίριο που το φιλοξενεί έχει δεχτεί παρεμβάσεις ανακαίνισης αλλά και το ίδιο το μουσείο έχει βελτιώσει και πολλές φορές διαφοροποιήσει την ποιότητα καθ=ι την ποσότητα των εκθεμάτων του.

Πρόκειται για ένα από τους γνωστότερους λατρευτικούς χώρους της Σιγκαπούρης το επίσημο όνομα του οποίου είναι Shahul Hamid Dargha. Η ανέγερσή του πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1828 και 1830 ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι η οδός Telok Ayer που το φιλοξενεί εκείνη την περίοδο συνόρευε με μία αμμώδη παραλία την οποία επέλεγε για ελλιμενισμό μεγάλος αριθμός ιστιοφόρων. Σήμερα βέβαια η συγκεκριμένη περιοχή μπορεί να μη σχετίζεται σε τίποτα με την τότε εικόνα αλλά το ιερό παραμένει ίδιο συνεχίζοντας να υπηρετεί τον σκοπό της ίδρυσής του.

Το εθνικό μουσείο της Σιγκαπούρης είναι το παλαιότερο και σημαντικότερο μουσείο της πόλης και κατ' επέκταση ολόκληρης της χώρας. Η έναρξη της λειτουργίας του τοποθετείται στο 1849, ενώ αρχικά λειτούργησε ως τμήμα της βιβλιοθήκης της Σιγκαπούρης. Μέσα στο πέρασμα των ετών οι εγκαταστάσεις του μουσείου αναγκάστηκαν να μεταφερθούν αρκετές φορές μέχρι να καταλήξουν μόνιμα το 1887 στο μεγαλοπρεπές κτίριο επί της οδού Stamford.

Το Κτίριο της Βουλής της Σιγκαπούρης βρίσκεται στην περιοχή Civic η οποία εντάσσεται στο κεντρικότερο σημείο του κέντρου της πόλης, εντός του πυρήνα της επιχειρηματικής ζώνης. Τοποθετείται σε κοντινή απόσταση από την περιοχή του Raffles και είναι τμήμα ενός ευρύτερου δικτύου κτιρίων δημόσιας διοίκησης στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας.

Μία από τις διασημότερες περιοχές του Τόκιο που προσφέρονται για βόλτα και shopping therapy είναι η Shibuya. Πολλοί την περιγράφουν ως τον ορισμό του καταναλωτικού παραδείσου και σίγουρα δεν έχουν άδικο. Ταυτόχρονα φιλοξενεί μια σειρά από μεγάλες εταιρείες όπως Calpis, Casio, Niwango, ABB Group, Virgin Atlantic Airways. το γεγονός αυτό τη μετατρέπει αναμφισβήτητα σε ένα σημαντικότατο κέντρο εξελίξεων σε τομείς όπως η πληροφορική, το εμπόριο η οικονομία και η βιομηχανία.

Το Εθνικό Μουσείο του Τόκιο είναι το παλαιότερο και μεγαλύτερο μουσείο της Ιαπωνίας. ιδρύθηκε το 1872 και αποτελείται από ένα σύμπλεγμα κτιρίων που στεγάζουν τους χώρους των ανασκαφικών ευρημάτων, την πινακοθήκη, του χώρους σύγχρονης τέχνης, το κέντρο έρευνας, εστιατόρια, χώρους υπαίθριων εκθέσεων και πολλά άλλα. Θα το βρείτε εντός του πάρκου Ueno στην περιοχή Taito και σίγουρα μία επίσκεψή σας σε αυτό δε θα είναι καθόλου βαρετή αφού ο αριθμός και η ποικιλία των εκθεμάτων σίγουρα θα αντιστοιχεί σε κάποιον τομέα που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον σας.

Το κτίριο του εθνικού κοινοβουλίου της Ιαπωνίας αποτελείται από δύο πτέρυγες. Στο αριστερό τμήμα στεγάζει το κτίριο όπου γίνονται οι σύνοδοι της βουλής των αντιπροσώπων και στο δεξιό τμήμα βρίσκονται οι χώροι συνεδριάσεων των συμβούλων. Η ιστορία κατασκευής του κτιρίου μας γυρνάει αρκετά χρόνια πίσω όταν το 1886 οι Γερμανοί αρχιτέκτονες Wilhelm Bockmann και Hermann Ende κλίθηκαν στη Ιαπωνία ώστε να συντάξουν τα σχέδια για την ανέγερση αυτού του δημόσιου οικοδομήματος.

Το συγκεκριμένο συγκρότημα βρίσκεται στην περιοχή Bunkyo Ward, αρκετά κοντά στο σημείο που βρισκόταν ο προκάτοχός του το συγκρότημα Korakuen. Η λειτουργία του ξεκινά από τις 17 Μαρτίου 1988 και σε ορισμένες περιπτώσεις η χωρητικότητά του έχει ανέλθει σε 150.000 θεατές. Είναι ένας από τους δημοφιλέστερους χώρους ψυχαγωγίας σε ολόκληρη τη χώρα και ταυτόχρονα αποτελεί μια απόλυτα πετυχημένη τουριστική ατραξιόν καθώς πολλοί επισκέπτες του Τόκιο επιλέγουν να περάσουν μία από της ημέρες παραμονής τους στην πόλη εδώ.