Τα αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι ο λόφος διαθέτει ανθρώπινη παρουσία από τη νεολιθική εποχή ενώ η πρώτη οχύρωση φαίνεται να είναι από το 450 μ.Χ. και περίπου 100 χρόνια αργότερα ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουστινιανός ενίσχυσε την οχύρωση. Η επόμενη σημαντική εποχή για το κάστρο είναι μεταξύ 900 με 1000 μ.Χ. όπου τα τείχη ανακατασκευάζονται και δημιουργούνται κατοικίες και δημόσια κτίρια.
Στους επόμενους αιώνες το κάστρο ακολουθεί την ιστορία της βυζαντινής Μακεδονίας, με μια σειρά από κατακτητές να εναλλάσσονται μέσα στα χρόνια μέχρι και την οριστική επικράτηση των Οθωμανών (πριν το 1423) που σήμανε και την εγκατάλειψη του κάστρου. Μερικά νομίσματα του 16ου αιώνα φανερώνουν κάποια ανθρώπινη δραστηριότητα όμως των 17ο αιώνα οριστικά πλέων η πυκνή βλάστηση της περιοχής καλύπτει το κάστρο και τα ερείπια του.
