Ακροκόρινθος

Ο λόφος του Ακροκορίνθου είναι ένας απότομος βράχος με ύψος 575 μέτρων και στους βόρειους πρόποδες ήταν χτισμένη η αρχαία Κόρινθος. Το πρόβλημα του Ακροκορίνθου ήταν πάντα το γεγονός ότι δεν είχε νερό, αλλά σύμφωνα με το μύθο ο βράχος απέκτησε πηγή όταν ο Σίσυφος είδε από εκεί πάνω το Δία να απαγάγει την κόρη του Ασωπού, του το είπε και αυτός ως δώρο του έδωσε νερό. Οχυρώθηκε πρώτη φορά από τον Κύψελο και μετά έγιναν επεκτάσεις και επιδιορθώσεις από τους Μακεδόνες, του Ρωμαίους, τους Βυζαντινούς, τους Φράγκους και τους Τούρκους. Στα χέρια των Ελλήνων πέρασε το 1827, στα τέλη της Επανάστασης. Η είσοδος του κάστρου βρίσκεται στη δυτική πλευρά, είναι αθέατη από την πόλη και στην είσοδο οδηγεί ένας μικρός ανηφορικός δρόμος. Στο εσωτερικό του κάστρου θα δείτε μόνο ερείπια παλαιότερων πύργων και διαφόρων κτισμάτων, υπόγειων διόδων, φρεάτων, αποθηκών και δεξαμενών. Το πλέον αξιόλογο του εσωτερικού του κάστρου είναι η λεγόμενη σήμερα "Δραγονέρα" δεξαμενή νερού, που πρόκειται για την αρχαία Πειρήνη, κατά την περιγραφή του Παυσανία. Η θέα από το επίπεδο αυτό είναι εξαιρετικά μαγευτική καλύπτοντας τον Πατραϊκό και Κορινθιακό Κόλπο, τις νότιες ακτές της Στερεάς Ελλάδας, όλο το δυτικό τμήμα του Σαρωνικού, τη Σαλαμίνα και την Αίγινα.