Χίος το όνομα, η ιστορία και πληροφορίες για το νησί
Η Χίος είναι νησί του Βορείου Αιγαίου και βρίσκεται νότια της Λέσβου και βόρεια της Ικαρίας. Πολύ κοντά στα ανατολικά της βρίσκονται οι Οινούσσες και στα δυτικά της τα Ψαρά. Συνολικά φιλοξενεί 50.483 κατοίκους, όντας το 6ο μεγαλύτερο πληθυσμιακά νησί της Ελλάδας, όπως επίσης κατατάσσεται στην 6η θέση από άποψη έκτασης. Το αρχαίο όνομα του νησιού, κατά τον Όμηρο, ήταν Κίος με το σημερινό όνομα να αποτελεί εξέλιξή του. Σύμφωνα με το μύθο, αυτό προέρχεται είτε από τη νύμφη Χιόνη, την κόρη του πρώτου μυθικού βασιλιά του νησιού και γιο του θεού Διονύσου και της Αριάδνης, Οινοπίωνα, είτε από τον "Χίο", τον γιο του Ωκεανού ή του Ποσειδώνα. Επίσης, στην αρχαιότητα η Χίος έχει αναφερθεί ως “Οφιούσα” λόγω των πολλών φιδιών που είχε, αλλά και ως “Πυτιούσα” εξ’ αιτίας των πολλών πεύκων του βόρειου τμήματος του νησιού. Ίχνη κατοίκησης στο νησί ανάγονται στη Νεολιθική Εποχή (6.000 π.Χ.), ενώ πρώτοι άποικοι ήταν Πελασγοί από τη Θεσσαλία, Κάρες από τη Μικρά Ασία και στη συνέχεια Ίωνες από τα απέναντι μικρασιατικά παράλια. Η Χίος που υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πόλης της αρχαιότητας, με οικονομική ανάπτυξη και πολίτευμα με πολλά δημοκρατικά στοιχεία, κατακτήθηκε από τους Πέρσες, συμμετείχε στην Αθηναϊκή Συμμαχία, είχε στενές σχέσεις με τους Μακεδόνες και κυβερνήθηκε από Ρωμαίους και Βυζαντινούς. Από 1304 έζησε υπό λατινοκρατία, με κύριους εκφραστές τους Γενοβέζους που εστίασαν το ενδιαφέρον τους στα κέρδη του εμπορίου μαστίχας, κρασιού, αλατιού και πίσσας. Το 1566, η Χίος έπεσε στα χέρια των Τούρκων, παρόλα αυτά όμως, η κατοχή δεν ήταν ιδιαίτερα καταπιεστική και το εμπόριο συνέχισε να είναι μοχλός ανάπτυξης και ευημερίας. Οι επαναστατικές κινήσεις του 1821 θορύβησαν τους Οθωμανούς που άμεσα άρχισαν να ασκούν βία, καταναγκασμό και τρομοκρατία στους κατοίκους. Το 1822 η Χίος επαναστάτησε κάνοντας τους εξαγριωμένους Τούρκους να προβούν σε ανηλεείς και απάνθρωπες βαρβαρότητες κατασφάζοντας 42.000 ανθρώπους και πουλώντας ως σκλάβους άλλους 52.000. Ήταν τα τραγικά γεγονότα της "Σφαγής της Χίου".
Η Σφαγή της Χίου το γεγονός που συγκλόνισε την Ευρώπη και τον κόσμο
Τα αποτρόπαια γεγονότα που όρισαν τη Σφαγή της Χίου ήταν μια ανθρωπιστική τραγωδία που διενεργήθηκε από τους Τούρκους ως αντίποινα στον ξεσηκωμό των Χιωτών και την απόφασή τους να ταχθούν υπέρ της Ελληνικής Επανάστασης. Στο εύφορο νησί της Χίου ξεχώριζε για αιώνες μια ακμάζουσα ελληνική κοινότητα που ευημερούσε βασιζόμενη στην καλλιέργεια της μαστίχας. Παρά τη βαριά φορολογία, εκμεταλλευόταν τα προνόμια των Οθωμανών, οι οποίοι θεωρούσαν τη μαστίχα ιδιαίτερα σημαντικό προϊόν, με αποτέλεσμα να παρατηρείται στο νησί μια συνεχιζόμενη εμπορική, οικονομική και πληθυσμιακή ανάπτυξη. Μάλιστα, στατιστικά στοιχεία και καταγραφές αναφέρουν τον προ επανάστασης πληθυσμό του νησιού σε 120.000 Χριστιανούς, 1.100 Μουσουλμάνους και 70 Εβραίους. Μετά την κήρυξη της Επανάστασης του 21’ και παρά την προτροπή Υδραίων και Σαμιωτών οι αδύναμοι επιχειρησιακά Χιώτες δίστασαν να ενταχθούν άμεσα στους επαναστατημένους. Όμως, ακόμα και η περιορισμένη επαναστατική δραστηριότητα ανησύχησε το Σουλτάνο που έστειλε στρατιώτες, διατάζοντας μια σειρά ιδιαίτερα καταπιεστικών μέτρων που συντάραξαν την κοινωνία του νησιού. Έτσι η Χίος επαναστάτησε το Μάρτιο του 1822. Η λυσσαλέα αντίδραση της Πύλης εκφράστηκε με την αποστολή στόλου και την αποβίβαση 7.000 στρατιωτών από την Ασία. Αυτοί έκαψαν και λεηλάτησαν οικισμούς, ενώ κατέσφαξαν αδιακρίτως περισσότερους από 40.000 ανθρώπους (όλα τα παιδιά κάτω των 3 ετών, όλους τους άνδρες άνω των 12 ετών και όλες τις γυναίκες άνω των 40 ετών). Επιπλέον, πούλησαν πάνω από 50.000 αιχμάλωτα γυναικόπαιδα στα σκλαβοπάζαρα. Το γεγονός έγινε παγκόσμια γνωστό ως η “Σφαγή της Χίου” και συγκίνησε την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Φιλελληνικά κινήματα ενεργοποιήθηκαν και άνθρωποι του πνεύματος και των τεχνών ευαισθητοποιήθηκαν. Χαρακτηριστικό είναι το διάσημο έργο “Η Σφαγή της Χίου” του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά.
Χίος μοναδικά αξιοθέατα και η πολιούχος Αγία Μαρκέλλα
Η Χίος είναι ένας ιδιαίτερα ενδιαφέρον προορισμός. Διαθέτει έντονο ανάγλυφο και διττή όψη με το άνυδρο νότιο τμήμα (Μαστιχοχώρια) και τον καταπράσινο βορρά. Διεκδικεί τον τίτλο της γενέτειρας του Ομήρου, έχει βαθιά ιστορία και είναι τόπος καταγωγής μιας σειράς κορυφαίων εφοπλιστών της παγκόσμιας ναυτιλίας. Η Χίος, παρά το φυσικό κάλλος και τις ιδανικές προοπτικές, δε θέλει να μετατραπεί σε ένα πολύβουο τουριστικό θέρετρο και παραμένει ένας αναλλοίωτος προορισμός με άγρια ομορφιά και εντυπωσιακά τοπία. Φημίζεται για το μοναδικό της προϊόν, τη μαστίχα, τα μεσαιωνικά χωριά, τον εύφορο κάμπο, και τις πανέμορφες παραλίες της. Η πολιτιστική εμβέλεια της Χίου καθρεφτίζεται, μεταξύ άλλων, στην ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και τη μεσαιωνική αύρα των Μαστιχοχωρίων (Πυργί, Μεστά), και στα μοναδικά βυζαντινά μνημεία όπως η καστροπολιτεία του Ανάβατου και το ιστορικό μοναστήρι της Νέας Μονής. Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1042, είναι διάσημο για τα ψηφιδωτά του και αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Κεφάλαιο για το νησί της Χίου αποτελεί η προστάτιδα και πολιούχος του νησιού, Αγία Μαρκέλλα. Το ομώνυμο μοναστήρι βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της Χίου, ενώ στη διπλανή παραλία υπάρχει μονοπάτι που οδηγεί στο σημείο που μαρτύρησε η Αγία Μαρκέλλα. Στις 22 Ιουλίου τιμάτε η χάρη της, είναι επίσημη αργία και χιλιάδες προσκυνητές από τη Χίο και την υπόλοιπη Ελλάδα φτάνουν στην περιοχή. Μάλιστα πολλοί είναι αυτοί που διανύουν την απόσταση των 50 χλμ. από την Πόλη της Χίου στο μοναστήρι της Αγίας Μαρκέλλας με τα πόδια.
