Η νέα πλατεία αποτελεί την καρδία της τουριστικής ζωής στην πόλη. Αρχικά θα την επισκεφτείτε για να προμηθευτείτε τον τουριστικό χάρτη από το γραφείο τουρισμού. Από την νέα πλατεία ξεκινάει ο πεζόδρομος που ανεβαίνει στο Κόκκινο Παλάτι ή αν δεν επιθυμείτε να περπατήσετε τον ανηφορικό πεζόδρομο, μπορείτε να πάρετε ένα από τα mini-bus που θα σας ανεβάσουν στον λόφο. Η πλατεία χτίστηκε για να καλύψει των ποταμό Darro και να δημιουργήσει περισσότερο χώρο για την πόλη και σύντομα εγινε το κεντρικότερο σημείο της.
Το Alhambra είναι ένα σύμπλεγμα κτηρίων, που περιλαμβάνει το παλάτι,την ακρόπολη,το φρούριο και το σπίτι των Σουλτάνων, κυβερνητικών και αξιωματικών της δυναστείας των Nasrid (1238-1492). Μαζί με την Mezquita της Κοβδοβας, το Alhambra είναι από τα πιο γνωστά έργα των Αράβων. Το Alhambra δεν είναι μια ενοποιημένη κατασκευή αλλά το αποτέλεσμα αλλαγών, της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής και διαφορετικών σταδίων κατασκευής.
Αυτό είναι το σημείο που παρέχει μία ιδιαίτερα κατατοπιστική πανοραμική άποψη ολόκληρης της πόλης. Αποτελεί ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα της πόλης και καθημερινά το επισκέπτονται εκατοντάδες τουρίστες. Από κάποιους ταξιδιωτικούς οδηγούς μάλιστα έχει χαρακτηριστεί ως "το μπαλκόνι της Ευρώπης". Βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Έλβα και γειτνιάζει με την πλατεία Schlossplatz. Οφείλει το όνομά του στον Heinrich von Bruhl ο οποίος έχτισε το ομώνυμο παλάτι το 1737 στη περιοχή.
To παλάτι Zwinger από αρχιτεκτονικής άποψης αποτελεί το παράδειγμα της γερμανικής μπαρόκ αρχιτεκτονικής. Βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Έλβα στο σημείο όπου παλιότερα βρισκόταν το φρούριο της Δρέσδης. Η ανέγερση του παλατιού έγινε στα χρόνια του Αυγούστου, Εκλέκτορα της Σαξονίας ο οποίος επιστρέφοντας από μια περιοδεία στην Γαλλία έδωσε εντολή για το σχεδιασμό ενός παλατιού αντίστοιχης μεγαλοπρέπειας με αυτό των Βερσαλιών. Τα σχέδια του έργου εκπονήθηκαν από τον αρχιτέκτονα Matthäus Daniel Pöppelmann το 1711 και η κατασκευή σε στάδια μέχρι το 1733.
H Όπερα της Δρέσδης χτίστηκε το 1841 από τον διάσημο αρχιτέκτονα Gottfried Semper. Είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κτίρια της πόλης καθώς η αρχιτεκτονική του το κάνει να ξεχωρίζει. Δανείζεται πολλά στοιχεία από την αρχαία Ελλάδα τα οποία τα παντρεύει με το ρυθμό του μπαρόκ και την τεχνοτροπία της αναγέννησης. Μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε το κτίριο το 1868. Τότε οι κάτοικοι της πόλης ζήτησαν την επιστροφή του Gottfried Semper απο την εξορία, που είχε καταδικαστεί λόγω των γεγονότων της "Εξέγερσης του Μαΐου", ώστε να επιβλέψει τα έργα αναστήλωσης.
Ο καθεδρικός ναός της Δρέσδης είναι ένας καθολικός ναός που χτίστηκε από τον Αύγουστο τον Δεύτερο "τον Δυνατό" ο οποίος ως εκλέκτορας της Σαξονίας επιδίωκε να κερδίσει τον θρόνο της Πολωνίας. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας έγινε καθολικός και θέλησε να ιδρύσει έναν ναό που θα ήταν το αντίπαλο δέος της Εκκλησίας της Παναγίας (Dresdner Frauenkirche). Οι εργασίες ανέγερσης του ναού εντοπίζονται ανάμεσα στο 1738 και στο 1751, η τεχνοτροπία του είναι μπαρόκ και το ψηλότερο σημείο του φτάνει τα 83 μέτρα.
Πρόκειται για έναν Λουθηρανικό ναό που είναι αφιερωμένος στην Παναγία και εγέρθηκε μεταξύ του 1726 και 1743 υπό την επίβλεψη του Γερμανού αρχιτέκτονα George Bahr. Το ύφος του αρχικού κτίσματος ήταν μπαρόκ και εξέφραζε απόλυτα την προτεσταντική ηθική και το γενικότερο τελετουργικό. Επί σειρά ετών πέραν των θρησκευτικών τελετουργιών χρησίμευε ως τόπος συγκέντρωσης και δημοσίου διαλόγου, μάλιστα το 1846 λειτούργησε ως πυρήνας των διαταραχών που έγιναν γνωστές ως η εξέγερση του Μαΐου.
Για όσους έχουν αδυναμία στον βασιλιά των σπορ, το ποδόσφαιρο, η επίσκεψη στο στάδιο του Αμβούργου σε συνδυασμό με τη παρακολούθηση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα κρίνεται επιβεβλημένη. Το γήπεδο εγκαινιάστηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1925 και αποτελεί την έδρα της ομώνυμης ομάδας (Hamburger SV). Η αρχική του χωρητικότητα ήταν 25.000 θεατές αλλά μεταξύ 1951 και 1953 ανακαινίσθηκε με αποτέλεσμα την αύξηση της χωρητικότητας του σε 75.000 θεατές. Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου το 2006 ήταν ένα από τα 12 γήπεδα που φιλοξένησαν αγώνες της διοργάνωσης.
Η "νέα" πόλη στο λιμάνι του Αμβούργου προέκυψε μέσω ενός απο τα μεγαλύτερα προγράμματα οικοδόμησης που έλαβαν χώρα στην ευρωπαϊκή ήπειρο στις αρχές του 21ου αιώνα. Χρησιμοποιήθηκε λοιπόν ένα μέρος του παλιού λιμανιού για την δημιουργία ενός νέου προαστίου το οποίο στεγάζει γραφεία ξενοδοχεία καταστήματα και επιπλέον περιλαμβάνει περιοχές κατοικιών. Είναι μια από τις νεότερες περιοχές της χώρας και αντιπροσωπεύει την σύγχρονη γερμανική αρχιτεκτονική.
Η προβλήτα του Αγίου Παύλου βρίσκεται στο λιμάνι του Αμβούργου. Σήμερα αποτελεί ένα σημαντικό αξιοθέατο και ταυτόχρονα ένα κομβικό σημείο για τα μέσα μαζικής μεταφοράς που εξυπηρετούν της πόλη. Συγκεκριμένα εδώ βρίσκεται η αφετηρία των ποτάμιων συγκοινωνιών και ένας από τους μεγαλύτερους σιδηροδρομικούς σταθμούς. Το πρώτο κτίριο χτίστηκε εδώ το 1839 και χρησίμευε ως τερματικός σταθμός για ατμόπλοια. Με την αύξηση των αναγκών όμως δέχτηκε θεμελιακή ανανέωση το 1907 και και αυτή τη μορφή διατηρεί έως σήμερα.