Άνοιξε επίσημα το 1916 και καλύπτει μία έκταση 52 στρεμμάτων, μόλις 12 λεπτά από την πόλη με πλοίο. Το όνομά του είναι αβοριγινό και σημαίνει "θέα στη θάλασσα" εξ’ αιτίας της θέσης του, στην πλαγιά ενός λόφου που κατεβαίνει ως τη θάλασσα, σε ένα εντελώς φυσικό περιβάλλον για τα ζώα που φιλοξενεί. Αποτελεί ένα must-see της πόλης, καθώς καλύπτει ένα ευρύ φάσμα της ασυνήθιστης πανίδας της χώρας αλλά και από άλλες ηπείρους.

Ως το μεγαλύτερο νησί του κόσμου και λόγω των τροπικών και παγωμένων ρευμάτων ωκεανών που την περιβάλλουν, η Αυστραλία διαθέτει μία τεράστια ποικιλομορφία υδρόβιας ζωής που αναδεικνύεται στο Ενυδρείο του Σίδνεϊ. Άνοιξε το 1988, κατά τη διάρκεια των εορτασμών των 200 χρόνων της πόλης και είναι ένα από τα μεγαλύτερα ενυδρεία του κόσμου με χιλιάδες είδη από τους κοραλλιογενείς υφάλους, πολύχρωμα αγκαθωτά ψάρια, κροκόδειλοι, κ.ά.

Με αφορμή τα 200 χρόνια της πόλης, το 1988, η κινέζικη κοινότητα της πόλης θέλησε να τιμήσει την φιλία των δύο λαών και πιο συγκεκριμένα, του Σίδνεϊ και της πόλης Guangzhou στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ της Κίνας. Το αποτέλεσμα ήταν ο Κινέζικος Κήπος της Φιλίας, ένας παραδοσιακός κινέζικος κήπος, για το σχεδιασμό και την κατασκευή του οποίου συνεργάστηκαν αρχιτέκτονες τοπίου και κηπουροί. Οι παραδοσιακές κινέζικες αρχές διέπουν τη χρήση των τεσσάρων βασικών αρχών: φυτά, πέτρα, νερό και αρχιτεκτονική, συνδυασμένα για να δημιουργήσουν την τέλεια ισορροπία.

Πριν την άφιξη των αποίκων, η περιοχή του Βοτανικού Κήπου χρησιμοποιούνταν από τους ιθαγενείς Αβορίγινες για θρησκευτικές τελετές. Μετά τον εκδιωγμό τους από την περιοχή και την εγκατάσταση των Βρετανών στην Αυστραλία η περιοχή απέκτησε διάφορες χρήσεις κατά καιρούς, ώσπου το 1816 ο κυβερνήτης της Macquarie ίδρυσε εκεί τον Βοτανικό Κήπο, διορίζοντας παράλληλα και τον πρώτο βοτανολόγο Charles Fraser για τη συλλογή και μελέτη των φυτών.

Ιδρύθηκε το 1897 από πρωτοβουλία της Ακαδημίας Τεχνών και είναι η πιο σημαντική πινακοθήκη της πόλης και η τέταρτη στη χώρα. Βρίσκεται στα 15 λεπτά με τα πόδια από το κέντρο της πόλης, σε μία υπέροχη τοποθεσία με πάρκα που έχουν θέα στο λιμάνι του Σίδνεϊ. Πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως απολαμβάνουν τις πλούσιες συλλογές της Πινακοθήκης που αποτελούνται από έργα τέχνης προερχόμενα από την Αυστραλία, την Ευρώπη και διάφορες χώρες της Ασίας.

Βρίσκεται στη δυτική ακτή του Darling Harbour και άνοιξε επισήμως μόλις το 1991. Η αρχιτεκτονική του θυμίζει κύματα και πανιά και σκοπός του είναι να αναδείξει τη σχέση της χώρας με τη θάλασσα, αλλά και το πώς αυτή έχει επηρεάσει τη ζωή των κατοίκων της. Η μόνιμη έκθεση του μουσείου απαρτίζεται από περισσότερα από 40.000 εκθέματα, ανάμεσα στα οποία το "Πνεύμα της Αυστραλίας" που είναι το γρηγορότερο υδροπλάνο του κόσμου με ταχύτητα 511 χμ/ώρα, αντίγραφο του πλοίου "Endeavour" του διάσημου Βρετανού θαλασσοπόρου Τόμας Κουκ και έναν τεράστιο στόλο από μικρά και διαφόρων ειδών θαλάσσια σκάφη.

Είναι μία πανέμορφη τοποθεσία στο κέντρο του Σίδνεϊ. Οφείλει το όνομά του στον Αντιστράτηγο Ralph Darling, ο οποίος ήταν κυβερνήτης της Νέας Νότιας Ουαλίας το διάστημα 1825-1831. Κατά την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης το 1930, το ανατολικό τμήμα του λιμανιού ονομάστηκε "Hungry Mile", εξ' αιτίας των ανέργων που συνωστίζονταν στις αποβάθρες προς αναζήτηση εργασίας.

Με 309 μέτρα ύψος, ο Πύργος του Σίδνεϊ αποτελεί το δεύτερο ψηλότερο κτίριο στη χώρα, καταρρίπτοντας το όριο ύψους στην πόλη, που πριν την ανέγερσή του ήταν τα 279 μέτρα. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στο εμπορικό κέντρο Westfield. Ο αρχιτέκτονας Donald Crone που το σχεδίασε, το οραματίστηκε ως “μία βελόνα στον ουρανό”, αλλά εκτός από την ξεχωριστή αρχιτεκτονική του, ο Πύργος του Σίδνεϊ θεωρείται ως το πιο ασφαλές κτίριο στον κόσμο αφού σχεδιάστηκε ώστε να αντέχει σε ακραία καιρικά φαινόμενα και υποστηρίζεται από 56 καλώδια.

Έμβλημα-ορόσημο της πόλης, για πολλά χρόνια συμβόλιζε τη νέα ζωή για χιλιάδες μετανάστες που κατέφθαναν με πλοίο, αφού ήταν το πρώτο πράγμα που έβλεπαν κατά την άφιξή τους στην πόλη. Κατασκευάστηκε το 1932 για να συνδέσει τη βόρεια με τη νότια πλευρά του λιμανιού. Είναι κατασκευασμένη από ατσάλι και έχει μήκος περίπου 1150 μέτρα, ενώ η επιφάνειά της καλύπτει το ίδιο εμβαδόν με 60 γήπεδα (!). Διαθέτει 8 λωρίδες αυτοκινητοδρόμου, 2 σιδηροδρομικές γραμμές, ποδηλατόδρομο και πεζόδρομο κάνοντας έτσι την πρόσβαση εκεί εύκολη με πολλούς και διάφορους τρόπους.

Το σήμα κατατεθέν της πόλης είναι ένα από τα πιο διάσημα και χαρακτηριστικά κτίρια του του 20ού αιώνα. Αν και η ιστορία του σχεδιασμού της είναι αμφιλεγόμενη, τελικά αποδόθηκε στο Δανό αρχιτέκτονα Jørn Utzon, στον οποίο ανήκαν τα αρχικά σχέδια. Η όπερα του Σίδνεϊ είναι ένα εξπρεσιονιστικό αριστούργημα, με μία σειρά προκατασκευασμένων “κοχυλιών”, που διαμορφώνουν τις στέγες της δομής. Καλύπτει 4,5 στρέμματα, ενώ υποστηρίζεται σε 580 αποβάθρες που βυθίζονται μέχρι 25 μέτρα κάτω από τη στάθμη της θάλασσας.