Το Μουσείο της Πόλης του Άμστερνταμ ιδρύθηκε το 1975 και ονομάζονταν μέχρι το 2011 Μουσείο Ιστορίας του Άμστερνταμ.

Ο ιστορικός Ναός του Αγίου Λαζάρου κατασκευάστηκε στα τέλη του 9ου αιώνα σε μια ιερή τοποθεσία. Στο σημείο κατασκευής του τάφηκε για δεύτερη φορά ο Λάζαρος που αναστήθηκε κατά της γραφές από των Ιησού Χριστό. Η παράδοση λέει ότι ο τάφος του Λαζάρου βρέθηκε το 890 και τα λείψανα μεταφέρθηκαν το 898 από των Βυζαντινό Αυτοκράτορα Λέων ΣΤ΄ στην Κωνσταντινούπολη. Αργότερα κατά των 13ο αιώνα, κατά την διάρκεια της τέταρτης σταυροφορίας, τα λείψανα μεταφέρθηκαν στην Μασσαλία όπου και χάθηκαν.

Το μουσείο της Επαρχίας της Λάρνακας ονομάζονταν μέχρι πρόσφατα Αρχαιολογικό Επαρχιακό Μουσείο της Λάρνακας. Ιδρύθηκε το 1969 και διαθέτει τέσσερις αίθουσες, όπου εκθέτονται με χρονολογική σειρά αντικείμενα της ιστορίας της πόλης και ευρύτερα της επαρχίας της Λάρνακας. Στην πρώτη αίθουσα βρίσκονται αντικείμενα από την νεολιθική περίοδο ενώ στην δεύτερη αίθουσα βρίσκονται ευρήματα της ύστερης εποχής του χαλκού με ιδιαίτερη έμφαση στα μυκηναϊκά αντικείμενα.

Το τζαμί του Χαλά Σουλτάν Τεκκέ αποτελεί ιερό τόπο για τους μουσουλμάνους καθώς πιστεύετε ότι στο σημείο που είναι χτισμένο πέθανε το 647 η Ουμ Χαράμ, τροφός του προφήτη Μωάμεθ, πέφτοντας από το άλογό της κατά τη διάρκεια κάποιας αραβικής επιδρομής. Βρίσκεται 5 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, στις όχθες της Αλυκής Λάρνακας, κοντά στο Διεθνές Αεροδρόμιο. Το Χαλά Σουλτάν Τεκκέ είναι από τους σημαντικότερους τόπους λατρείας της μουσουλμανικής θρησκείας, κατά κάποιους αναφέρεται τέταρτο μετά τα τεμένη της Μέκκας, της Μεδίνας και του Αλ Ακσιά στην Ιερουσαλήμ.

Το Παλαιό Υδραγωγείο Λάρνακας κατασκευάστηκε το 1750 από των τότε Οθωμανό κυβερνήτη της Λάρνακας Αμπού Μπεκίρ Πασά και θεωρείτε η πιο σημαντική κατασκευή της Οθωμανικής εποχής. Το υδραγωγείο λειτουργούσε μέχρι το 1939 και αποτελούταν από 75 καμάρες που μετέφεραν το νερό από το ποταμό Τρέμιθο στην πόλη της Λάρνακας. Σήμερα η συνοικία που βρίσκετε γύρο από της Καμάρες έχει δανειστεί το όνομα του παλαιού υδραγωγείου. Ένα μέρος του φωτίζεται τη νύχτα και φαίνεται από τον κεντρικό δρόμο Λάρνακας-Λεμεσού.

Η αρχαία πόλη του Κουρίου βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη της Λεμεσού. Υπάρχουν ευρήματα που τοποθετούν την ανθρώπινη παρουσία από τον 8ο αιώνα π.Χ.. Το σημαντικότερο μνημείο της παλιάς πόλης είναι το Ιερό του Απόλλωνα Υλάτη, ναός αφιερωμένος στο θεό Απόλλωνα, προστάτη των δασών. Ο ναός πέρασε διάφορες περιόδους ακμής κατά την αρχαϊκή και ρωμαϊκή περίοδο, γεγονός που αποδεικνύεται από σχετικά ευρήματα.

Το κάστρο της Λεμεσού βρίσκεται στην παλιά πόλη της. Θεωρείται ότι είναι τμήμα ενός μεγαλύτερου κάστρου που όμως δε σώζεται. Μέσα στα χρόνια δέχτηκε πολλές επιθέσεις από επίδοξους εισβολείς στη Λεμεσό, αν και η καταστροφή του συνέβη από μεγάλους σεισμούς το 1567 και 1568. Σύμφωνα με την παράδοση, το 1911 στο κάστρο παντρεύτηκε ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος τη Βερεγγάρια της Ναβάρρας και την έστεψε Βασίλισσα της Αγγλίας. Σήμερα μέσα στο κάστρο στεγάζεται το Μεσαιωνικό Μουσείο της Κύπρου.

Η αρχαία πόλη της Αμαθούντας βρίσκεται βορειοανατολικά της Λεμεσού. Υπήρξε αρχαίο λατρευτικό του ιερό της Αφροδίτης που ήταν το δεύτερο πιο σημαντικό στην Κύπρο μετά από αυτό της Πάφου. Κατοικείται από τον 11ο αιώνα π.Χ., ενώ η πόλη είναι παρούσα και σε μυθολογικά αλλά και σε ιστορικά δρώμενα.

Η Αλυκή Ακρωτηρίου (ή Αλυκή Λεμεσού) βρίσκεται νοτιοδυτικά της πόλης της Λεμεσού και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της Κύπρου. Οι γεωλόγοι θεωρούν ότι η λίμνη δημιουργήθηκε όταν μια νησίδα ενώθηκε σταδιακά με την ηπειρωτική χώρα φτάνοντας να καλύπτει μία περιοχή 10,65 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ στο βαθύτερο σημείο της το νερό φτάνει μόλις το ένα μέτρο.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Λεμεσού ιδρύθηκε το 1948 και αρχικά στεγάζονταν σε ένα κομμάτι του Κάστρου της Λεμεσού. Διαθέτει μια συλλογή από αρχαιότητες που βρέθηκαν στην περιοχή της Λεμεσού, που χρονολογούνται από τη Νεολιθική μέχρι και τη Ρωμαϊκή περίοδο.

Μερικά από τα αρχαιολογικά ευρήματα είναι: πέτρινα τσεκούρια της Νεολιθικής και Χαλκολιθικής περιόδου, κεραμοποιεία και αντικείμενα από τις αρχαίες πόλεις του Κουρίου και της Αμαθούντας, καθώς και χρυσά κοσμήματα, νομίσματα, γλυπτά, στήλες, αγγεία, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια, περιδέραια, μαρμάρινα αγάλματα και άλλα.