Άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 2011 και αντικατέστησε το Μουσείο μεταφορών της Γλασκώβης. Έχει πρωτότυπο σχεδιασμό και το 2013 κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ευρωπαϊκού μουσείου του.

Πρόκειται για το εθνικό στάδιο της Σκωτίας που κατασκευάστηκε το 1903. Έχει χωρητικότητα 51.866 θέσεων και βρίσκεται στην περιοχή Mount Florida της Γλασκώβης. Αποτελεί την έδρα των εθνικών ποδοσφαιρικών ομάδων της Σκωτίας.

 

Είναι ένα εμπορικό κέντρο που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης δίπλα στην ομώνυμη πλατεία (St Enoch Square). Ενώ τους τρεις ορόφους του στεγάζει περίπου 86 καταστήματα, εστιατόρια και καφετέριες. Άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 1989 και το κύριο χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής του είναι η εκτεταμένη τζαμαρία στους τοίχους και την οροφή. Αυτό το κάνει το μεγαλύτερο "γυάλινο" κτίριο της Ευρώπης.

Είναι ένας από τους κύριους εμπορικούς δρόμους στο κέντρο της πόλης της Γλασκώβης. Διατρέχει το κέντρο της πόλης, ένα μεγάλο τμήμα της οδού είναι πεζοδρομημένο και σε μήκος περίπου 2,4 χλμ φιλοξενεί πολυάριθμους χώρους τέχνης και καταστήματα. 

Το όνομα του δρόμου προκύπτει από μια παραφθορά παλιών αγγλικών και σκοτσέζικων λέξεων που αναφέρονται σε οδό που περιβάλλεται από ιτιές και λιβάδια. Ενώ, εδώ και αιώνες ταυτίζεται με την καρδιά του κέντρου της Γλασκώβης.

Το πάρκο Glasgow Green βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της πόλης, ή αλλιώς στη βόρεια όχθη του ποταμού και είναι το παλιότερο πάρκο της πόλης. Ο χώρος παραχωρήθηκε από το βασιλιά Ιάκωβο ΙΙ (James II) για τον λαό της πόλης. Βέβαια, τότε δεν ήταν ακριβώς χώρος πρασίνου, ήταν μια βαλτώδης περιοχή με ενδιάμεσους χώρους πρασίνου. Ξεκίνησε να διαμορφώνεται ως πάρκο, αλλά κατά τη διάρκεια των εργασιών ανακαλύφθηκε κάρβουνο. Υπήρξε τότε η πρόταση αντί για πάρκο να γίνει ορυχείο, αλλά οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν έντονες και η πρόταση αυτή δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα.

Το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης με μία ιστορία περισσότερα από 550 χρόνια, είναι το δεύτερο αρχαιότερο πανεπιστήμιο της Σκωτίας, το τέταρτο πιο παλιό στο Ηνωμένο Βασίλειο και αποτελεί σημαντικό πυλώνα της μεγαλύτερη πόλης της Σκωτίας. Προσφέρει άριστη διδασκαλία και έχει αναπτύξει παγκόσμια φήμη. Οι φοιτητές έχουν δρουν σε μία συγκεντρωμένη πανεπιστημιούπολη στην καρδιά του κομψού West End της πόλης.

Το Σέλτικ Παρκ είναι η έδρα της ομάδας Σέλτικ της Γλασκώβης. Έχει χωρητικότητα 60.355 θεατών, γεγονός που το κάνει το μεγαλύτερο γήπεδο της Σκωτίας και το έβδομο μεγαλύτερο του Ηνωμένου Βασιλείου. Το ρεκόρ θεατών είναι 83.500 σε αγώνα που πραγματοποιήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1938. Χρησιμοποιείται συχνά ως έδρα της εθνικής ομάδας της Σκωτίας σε διεθνείς αγώνες, για άλλα αθλήματα αλλά και για συναυλίες γνωστών συγκροτημάτων όπως οι U2 και οι The Who.

Το θέατρο Παβίλιον είναι ένα από τα παλαιότερα κτίρια της πόλης και από τα ιστορικότερα. Χτίστηκε το 1904 και χρησιμοποιούνταν ως μέγαρο μουσικής. Όταν χτίστηκε θεωρήθηκε ως εξαιρετικό δείγμα αρχιτεκτονικής ροκοκό, "κατευθείαν από την εποχή του Λουδοβίκου 15ου", όπως χαρακτηριστικά δήλωναν οι αρχιτέκτονες και μηχανικοί. Στο πέρασμα των ετών, πολλοί διάσημου καλλιτέχνες έχουν δώσει παραστάσεις στο θέατρο, ανάμεσά τους και ο Τσάρλι Τσάπλιν.

Ο Καθεδρικός ναός της Γλασκώβης αποκαλείται έτσι τιμητικά, λόγω της σημαντικότητας του ιστορικού αυτού κτιρίου, και όχι γιατί εκεί είναι η έδρα του Επισκόπου Γλασκώβης πλέον. Η ιστορία του ναού συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία της πόλης και εικάζεται ότι η θέση του είναι ακριβώς στο σημείο που ο πολιούχος της Γλασκώβης, άγιος Κέντιγερν, έχτισε την πρώτη εκκλησία. Ο τάφος του αγίου βρίσκεται σε κρύπτη του υπογείου του ναού. Είναι χτισμένο ακολουθώντας τη γοτθική αρχιτεκτονική και είναι μία από τις ελάχιστες σκωτσέζικες εκκλησίες που διασώθηκαν ανέπαφες στο πέρασμα των ετών.

Η πλατεία του Γεωργίου, George square, βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και πήρε το όνομά της από το βασιλιά Γεώργιο ΙΙΙ. Έχει υπάρξει αφετηρία όλου του σχεδίου ρυμοτομίας της πόλης και θεωρείται το σημείο μηδέν, το απόλυτο κέντρο της Γλασκώβης. Αν και από το 1781 ήταν πάντα η κεντρική πλατεία της πόλης, δεν ήταν πάντα το κέντρο της κοινωνικής ζωής, καθώς τα πρώτα χρόνια ήταν απλώς ένας βούρκος με λασπωμένα νερά όπου έσφαζαν άλογα.